Sport

“Blij dat we weer eens gewonnen hebben”, vond diepe spits Rolf Bilderbeek. “Dat was alweer een tijdje geleden.” Bilderbeek roemde de teamprestatie, waarbij iedereen wel een keer aan scoren toekwam. Dat het dit seizoen wat minder loopt voor de middenmoter in de hoogste districtsklasse, wijt de midvoor aan een spelerstekort. “Er zijn onlangs twee belangrijke spelers vertrokken om persoonlijke redenen. We hebben negen man over, dat is wat weinig voor een waterpoloteam. Bovendien missen we een trainer/coach.” De hoop is gevestigd op een aantal goede waterpoloërs die zich tijdens de Owee zouden moeten aanmelden, zodat de ploeg volgend jaar weer om een kampioenschap kan strijden.

Dat laatste hoopt ook de vrouwenrugbyploeg van Thor, voor wie de strijd om de landstitel definitief is afgelopen. In de halve finale van de play-offs werd vorige week in Delft al met 14-10 het onderspit gedolven tegen RUS. Zondag ging ook de return in Utrecht verloren: 32-5. “Het was niet zo best”, aldus Fanny Ruter. “Bij de warming-up was het al rommelig, daar ging het al niet goed.” De zieke Ruter die als een soort ‘laatste man’ met tackles try’s moest zien te voorkomen speelde zelf naar eigen zeggen ‘als een natte krant’. “Ze konden er steeds vrij makkelijk doorheen lopen.”

Verheugender nieuws kwam er van het Delfts studentenhockeyfront. De heren van Dopie verlieten de laatste plaats in de tweede klasse B door een opmerkelijke zege op Gouda. De gedeelde koploper werd op het sportcentrum met 6-4 aan de kant gezet. De Virgilanen haalden na de winterstop uit drie duels zes punten.

Met de zondag op de Amstel gehouden Head of the River is het roeiseizoen definitief op gang gekomen. Net als vorig jaar slaagde de zware jonge acht van Laga erin om, na de winst op de Heineken Vierkamp van een week eerder, ook op ‘de Head’ te zegevieren. De talentvolle Delftenaren legden de acht kilometer af in 26:06.57, bijna vier seconden sneller dan runner-up Nereus. De zware acht van Proteus haalde eveneens de dubbelslag binnen door na de Heineken ook op de Head toe te slaan. “Ze moesten er wel een stuk dieper voor gaan dan vorige week”, aldus voorzitter Jörgen van den Broek. De club dubbelvier won daarentegen haar veld met groot gemak. Toproeiers Roeland Lievens en Arnoud Greidanus startten als lichte twee in het zware veld en haalden een tweede plaats binnen.

Sportcoördinator Rick van Leeuwen slaat een plakboek open. Een deftige heer onthult op een zwart-wit foto een plaquette: ‘De stichting van dit gebouw werd mogelijk door een schenking van de heer Bernard van Leer. Geopend 29 mei 1959’, luidt de tekst. De kort daarvoor overleden vrijgevige zakenman, in 1939 onder meer oprichter van een verre voorloper van Delft Instruments, kreeg als dank ook nog de sporthal naar zich vernoemd. Het in de muur bij de ingang ingemetselde stuk steen verdween bij de bouw van het Sportcafé enkele jaren geleden naar het magazijn. Er wordt naar een passende nieuwe plek gezocht. Ook is het bezoek van Koningin Juliana en prins Bernhard aan de gloednieuwe accommodatie vastgelegd. Andere foto’s getuigen van de Europese universitaire judokampioenschappen, die in juni 1964 plaatshadden in de Bernard van Leerhal. De kampioenschappen vielen ondanks een demonstratiepartij van Anton Geesink zwaar tegen, getuige een krantenartikel: ‘Wat de judoka’s tijdens deze titelstrijd presteerden bleef ver beneden alle verwachtingen. Niet alleen ontbraken fraai uitgevoerde worpen, maar ook het enthousiasme van de deelnemers liet nogal te wensen over.’
Twee TH-studenten ontwierpen in dezelfde tijd een buitengewoon modern elektronisch scorebord voor in de hal. Een bord met revolutionaire mogelijkheden, zo blijkt uit een verslag van de demonstratie ervan: ‘Wanneer een foutieve telling is gedaan, is het mogelijk deze telling ongedaan te maken en de vorige stand te reproduceren.’
Met de opening van ‘de Sportstichting’ kregen de georganiseerde teamsportverenigingen hun eigen thuisplek. Rick van Leeuwen herinnert zich hoe hij er aan de hand van vader Theo – sinds 1971 in diverse functies werkzaam op het centrum – als 7-jarig ventje voor het eerst rondliep. “Ik ben hier eigenlijk zo’n beetje opgegroeid”, aldus de coördinator die er inmiddels zelf ook bijna een krappe anderhalf decennium werkt. Van Leeuwen junior zag nogal wat veranderen. “Vroeger werd er overdag volop gesport. Toen de knip op de studiebeurzen ging, verschoof alles naar de avond.”
De faciliteiten werden gaandeweg uitgebreid. Er kwam een Sportcafé en een tweede grote hal, met klimwand. Momenteel wordt de fitnessruimte vergroot van 240 naar 450 vierkante meter. De volgende stap is de bouw van twaalf nieuwe buitenkleedkamers plus EHBO-kamer, massagehok, scheidsrechterskleedkamer en een berging. “We hebben 6800 sportkaarthouders. Dat was dertig jaar geleden nog niet de helft. We hebben nu veel meer individuele dan clubgebonden sporters. Je kunt hier van alles: van pilates en lacrosse tot american football. Er zijn sporten bijgekomen als handbal en floorball. Ook het sportteam is uitgebreid. Vroeger deed ik de balsporten in mijn eentje, nu is dat verdeeld over drie mensen.”
De keus van de student wordt steeds specifieker, constateert Van Leeuwen. “Het aanbod is daardoor flink vergroot. We haalden onlangs 35 nieuwe spinningfietsen binnen. Spinning is heel erg aangeslagen. Voor lessen als aerobics, bodyshape, bodypump en steps zijn er hele wachtlijsten. We staan open voor iedereen die iets nieuws wil beginnen. Dat proberen we dan twee maanden uit en als het aanslaat, nemen we het op in het programma-aanbod.” De veelgehoorde kritiek over een gebrekkige communicatie richting sportverenigingen verwerpt hij: “De communicatie wordt steeds beter.”
Qua  materiaalgebruik is het centrum behoorlijk innovatief. “Op de nieuwe voetbalvelden ligt hetzelfde kunstgras als op het trainingsveld van AZ. We zijn daar met een hele groep gaan kijken. We gaan niet over één nacht ijs, raadplegen allerlei specialisten. Voor het tennis waren we de eersten in Nederland met smashcoartbanen, een van de nieuwste ondergronden. Tien minuten na een regenbui ligt er geen druppel meer op. Een bewuste keuze. Het is onderdeel van ons ‘Fun city-verhaal’: op elk willekeurig moment dat je hier binnenkomt, moet je iets kunnen doen. Het concept staat nog in de kinderschoenen, maar we maken wel flinke stappen.”