Sport

“Het is altijd een beetje Punch-eigen geweest om te winnen van de beste en te verliezen van mindere teams”, verklaart center Tim Hilhorst de gang van zaken. Het duel met De Hoppers ging lange tijd gelijk op: “In de laatste fase kregen we door een grote foutenlast veel vrije worpen tegen. Bovendien leden we teveel concentratieverlies.” Hilhorst houdt de moed er in na vier nederlagen en één zege: “We hebben een aardige mix van jonge spelers en ervaren krachten. Het zit er wel in, maar het moet er alleen nog even uitkomen.”
Bij de damesrugbyploeg van Thor komt het er momenteel ook even niet helemaal uit. Op zijn zachtst gezegd zijn de twee meest recente uitslagen nogal opvallend. De doorgaans in de strijd om de landstitel verwikkelde ploeg verloor in en tegen Tilburg met 83-3 en werd een week later in Amsterdam door AAC met 119-0 geknipt en geschoren. De oorwassingen zijn vooral een gevolg van een tekort aan voldoende speelsters, legt Lydia van Deursen uit. “Ze zijn geblesseerd of te nieuw. Het is lastig om nieuwe speelsters snel in te passen, het kost een paar jaar voordat die volwaardig mee kunnen draaien.” De TU-ploeg is na zes speelronden afgezakt naar de onderste helft van de ranglijst. Bang om te degraderen is Van Deursen niet: “Dat zijn we niet van plan, geen haar op ons hoofd die daaraan denkt. Het niveauverschil tussen ere- en eerste klasse is veel te groot.”
Slalomkanoër Robert Bouten moest in het voorlaatste weekend van oktober tijdens de Dutch Open in Zoetermeer eveneens een toontje lager zingen. De winnaar van vorig jaar eindigde nu als zesde in de K1-klasse. De titel ging naar de Fransman Etienne Daille die aan het begin van de finale volgens de TU-student ‘een gruwelijk snelle tijd’ neerzette. Om die tijd te verbeteren nam Bouten extra risico, waardoor hij kort voor de finish een poortje miste. Dat leverde hem vijftig fatale strafseconden op.
Finaleplaatsen waren ook de inzet bij de races die donderdagochtend, na het verschijnen gaan van deze Delta, op het programma stonden van het WK-roeien op het Karapiro-meer in Nieuw-Zeeland. Voor zowel de mannenacht (met onder anderen Lagaaier Olivier Siegelaar en stuurman Peter Wiersum van Proteus) als de damesacht (met Chantal Achterberg en Sytske de Groot van Proteus) en de lichte mannenvier-zonder (met Proteeër Roeland Lievens) staat in geval van kwalificatie de finalerace gepland voor komend weekeinde. Vrijdag roeit Achterberg sowieso in de finale van de damesvier-zonder.

Dat stelt de Eindhovense collegevoorzitter Amandus Lundqvist. De drie TU’s denken volgens hem groot. Ze willen niet alleen zelf steeds nauwer samenwerken, ook de grote technologische instituten zouden bij hen aan tafel moeten komen, vindt hij. Kijk maar naar Zwitserland, waar een speciale raad de overheidsbekostiging verdeelt over twee universiteiten en vier technologische instituten. Zoiets zou hier ook best kunnen.

In zijn toespraak op het jaarcongres van ingenieursvereniging KIVI NIRIA laveerde de Eindhovense voorzitter tussen zonneschijn en donkere wolken. Zo schetste hij de vele voordelen van samenwerking, waaronder financiële. “We beseffen dat we door samen op te trekken beter in staat zijn Europese middelen te verwerven en te scoren in de concurrentie- en reputatieslag met topuniversiteiten in andere landen.”

Lundqvist haalde ook uit naar de overheid, die ‘niet bepaald uitblinkt in het nemen van haar verantwoordelijkheid voor het nationale wetenschaps-, technologie- en innovatiebeleid’. Het ministerie van OCW zou eigenlijk ‘kartrekker en –duwer, of toch ten minste facilitator en katalysator’ moeten zijn.

Dat zal de overheid echter niet doen, verwachten de drie technische universiteiten. “Vandaar dat wij als 3TU.Federatie klaarstaan om deze rol op ons te nemen.” Zo kijkt de federatie begerig naar de technologische topinstituten: “Er wordt veel geld gestoken in het opbouwen en in stand houden van deze tijdelijke instituten, maar er is tot nu toe nog niet of nauwelijks nagedacht over een exitstrategie.” De universiteiten zouden het zonde vinden als de verworvenheden van de instituten uiteindelijk verloren gaan.