De landelijke voorman van de universiteiten, W. van Lieshout, ligt onder vuur sinds zijn verrassende akkoord met minister Ritzen. Eerst nam zijn achterban onverwacht fel afstand van de collegegeldverhoging uit het akkoord.
Delen
Maar sommigen laten het daar niet bij. Volgens de Twentse bestuursvoorzitter Veltman waren er afspraken geschonden en de belangen van studenten genegeerd. Hij zinspeelde dinsdag openlijk op Van Lieshouts vertrek.
Vorige week vrijdag poseerde de voorzitter van de vereniging van universiteiten (VSNU) nog als de kampioen van de stille diplomatie. De oude rot in het bestuursvak was er, met in zijn kielzog hbo-voorman dr. A. van der Hek, toch maar in geslaagd het hoger onderwijs te bevrijden van een sombere toekomst vol massa-ontslagen. Hij had, toen het overleg met Ritzen volledig stillag, de autotelefoon gegrepen en het geheime overleg gestart. Met als resultaat het goochelakkoord waarin het hoger onderwijs in deze eeuw geen cent inlevert.
Maar het tij keerde snel. Diezelfde avond begon de verf af te bladderen. Er ontstond commotie over het feit dat de studenten voor de deal moesten opdraaien. En waar Van Lieshout de 1000 gulden extra collegegeld op de persconferentie met Ritzen nog alleen ‘heel pijnlijk’ had genoemd, nam hij later die dag duidelijker afstand: alleen het kabinet was verantwoordelijk voor deze ‘zware beslissing’.
Op maandag 12 december zwol de storm van protest verder aan. Aan het eind van de middag kwamen universiteitsbestuurders tot een gezamenlijke afwijzing van het hogere collegegeld. Zowel de minister als de VSNU-voorman deden daarna hun best om het terugfluiten te relativeren. In hun ‘intentieverklaring’ stond immers dat ieder het plan zou verdedigen ‘voorzover het hem regardeert’? En omdat collegegeld de bevoegdheid van de minister is, tastte het universitair protest daartegen de rest van het akkoord toch niet aan?
Lenigheid
Formeel hadden Ritzen en Van Lieshout gelijk. Maar lang niet alle universiteiten konden de lenigheid van hun voorman nog waarderen. Hij zou overhaast, zonder overleg met zijn achterban, het akkoord getekend hebben. En hij had natuurlijk tòch de facto een plan gesteund waarin opnieuw een grote bezuiniging werd afgeschoven op de studenten.
En zo kwam de onderhandelaar onder vuur te liggen. Tenminste vier universiteitsbesturen namen zodanig hard stelling dat daaruit een afwijzing van zijn aanpak sprak. Delft vindt dat Van Lieshout ‘geen schoonheidsprijs’ verdient en wil alsnog studenten bij het overleg betrekken. De UvA in Amsterdam wijst het akkoord op meerdere punten af, net als Groningen. De Twentse collegevoorzitter Veltman zinspeelde er dinsdag op dat Van Lieshout maar beter zijn biezen kon pakken.
Morgen komt het voltallige VSNU-bestuur weer bijeen en dan zal blijken hoe stevig de voorman in het zadel zit. Naast de vierfelste tegenstanders van het huidige akkoord waren er nog enkele genuanceerden, die onder druk van de situatie een hardere opstelling zouden kunnen kiezen. Maar evengoed zijn er besturen die de voorzitter van harte zullen steunen. Zo vindt de vice-voorzitter van de VSNU, dr.J. Van der Molen uit Rotterdam, dat Van Lieshout de ruimte die hij had goed heeft benut om ,,naar goed inzicht haalbare voorstellen boven tafel te krijgen”. Ook uit Utrecht klonk een dergelijk geluid. (HOP/F.S.)
De landelijke voorman van de universiteiten, W. van Lieshout, ligt onder vuur sinds zijn verrassende akkoord met minister Ritzen. Eerst nam zijn achterban onverwacht fel afstand van de collegegeldverhoging uit het akkoord. Maar sommigen laten het daar niet bij. Volgens de Twentse bestuursvoorzitter Veltman waren er afspraken geschonden en de belangen van studenten genegeerd. Hij zinspeelde dinsdag openlijk op Van Lieshouts vertrek.
Vorige week vrijdag poseerde de voorzitter van de vereniging van universiteiten (VSNU) nog als de kampioen van de stille diplomatie. De oude rot in het bestuursvak was er, met in zijn kielzog hbo-voorman dr. A. van der Hek, toch maar in geslaagd het hoger onderwijs te bevrijden van een sombere toekomst vol massa-ontslagen. Hij had, toen het overleg met Ritzen volledig stillag, de autotelefoon gegrepen en het geheime overleg gestart. Met als resultaat het goochelakkoord waarin het hoger onderwijs in deze eeuw geen cent inlevert.
Maar het tij keerde snel. Diezelfde avond begon de verf af te bladderen. Er ontstond commotie over het feit dat de studenten voor de deal moesten opdraaien. En waar Van Lieshout de 1000 gulden extra collegegeld op de persconferentie met Ritzen nog alleen ‘heel pijnlijk’ had genoemd, nam hij later die dag duidelijker afstand: alleen het kabinet was verantwoordelijk voor deze ‘zware beslissing’.
Op maandag 12 december zwol de storm van protest verder aan. Aan het eind van de middag kwamen universiteitsbestuurders tot een gezamenlijke afwijzing van het hogere collegegeld. Zowel de minister als de VSNU-voorman deden daarna hun best om het terugfluiten te relativeren. In hun ‘intentieverklaring’ stond immers dat ieder het plan zou verdedigen ‘voorzover het hem regardeert’? En omdat collegegeld de bevoegdheid van de minister is, tastte het universitair protest daartegen de rest van het akkoord toch niet aan?
Lenigheid
Formeel hadden Ritzen en Van Lieshout gelijk. Maar lang niet alle universiteiten konden de lenigheid van hun voorman nog waarderen. Hij zou overhaast, zonder overleg met zijn achterban, het akkoord getekend hebben. En hij had natuurlijk tòch de facto een plan gesteund waarin opnieuw een grote bezuiniging werd afgeschoven op de studenten.
En zo kwam de onderhandelaar onder vuur te liggen. Tenminste vier universiteitsbesturen namen zodanig hard stelling dat daaruit een afwijzing van zijn aanpak sprak. Delft vindt dat Van Lieshout ‘geen schoonheidsprijs’ verdient en wil alsnog studenten bij het overleg betrekken. De UvA in Amsterdam wijst het akkoord op meerdere punten af, net als Groningen. De Twentse collegevoorzitter Veltman zinspeelde er dinsdag op dat Van Lieshout maar beter zijn biezen kon pakken.
Morgen komt het voltallige VSNU-bestuur weer bijeen en dan zal blijken hoe stevig de voorman in het zadel zit. Naast de vierfelste tegenstanders van het huidige akkoord waren er nog enkele genuanceerden, die onder druk van de situatie een hardere opstelling zouden kunnen kiezen. Maar evengoed zijn er besturen die de voorzitter van harte zullen steunen. Zo vindt de vice-voorzitter van de VSNU, dr.J. Van der Molen uit Rotterdam, dat Van Lieshout de ruimte die hij had goed heeft benut om ,,naar goed inzicht haalbare voorstellen boven tafel te krijgen”. Ook uit Utrecht klonk een dergelijk geluid. (HOP/F.S.)
Comments are closed.