De Nederlandse schaatsers kunnen in Nagano een halve seconde winst boeken per ronde, met aan de TU ontwikkelde ‘speedstrips’ op hun pak.
Het gaat om een ribbelstrook van anderhalve millimeter dikte die als een pleister in de lengterichting op onderbenen en cap wordt geplakt. Of de rijders van Ard Schenk de concurrentie hiermee verrassen, is nog onduidelijk. In ieder geval liggen de strips wel klaar in Japan. Marnix ten Kortenaar, de Delftse aio die voor Oostenrijk uitkomt, heeft aangekondigd wél met de speciale tape aan de start te verschijnen. Ir. Nando Timmer (windenergie-instituut van Civiel) en ir. Leo Veldhuis (aerodynamica, Lucht- en Ruimtevaart) wachten het met spanning af.
Het principe achter de speedstrips, stoorstrips of het ‘flitspak’ is simpel, leggen de twee uit. En ook al lang bekend: een golfbal heeft niet voor niets deukjes. Het draait om cilinderstroming. Lucht die langs een gladde cilinder stroomt, laat deze vrij snel los, waardoor aan de achterkant een relatief groot zog met turbulente stroming achterblijft. Met als gevolg een hoge (druk)weerstand. Door het gladde oppervlak te verstoren, ‘plakt’ de stroming langer aan de cilinder en wordt het zog kleiner. Dus is er minder weerstand. ,,Een onderbeen en een hoofd zijn ook van die cilinders”, vertelt Veldhuis.
De onderzoekers doen nog geheimzinnig over de exacte vorm van de strips. Het contract met NOC*NSF, een van de geldschieters, bepaalt dat. Ard Schenk benaderde Timmer en Veldhuis afgelopen zomer, nadat de twee op verzoek van Marnix ten Kortenaar aerodynamicatesten hadden verricht in de windtunnel (wat is het effect van een andere houding of een ander pak). Ook de ploeg van Rintje Ritsma toonde daarop belangstelling.
Proeven toonden aan dat de ribbels zes seconde tijd kunnen schelen op de vijf kilometer. ,,En dat is nog een voorzichtige schatting”, zeggen de onderzoekers. Tijdens de tests was het effect vaak groter, ,,maar ja, dan zit je in een laboratoriumomgeving”.
Verder dan de windtunnel zijn de strips ook niet gekomen. Hoewel ze al maanden klaarliggen, durfde niemand ze bij een wedstrijd te gebruiken. Het risico voor diskwalificatie vond men te groot. Het reglement verbiedt schaatsers ‘spoilers’ op hun pak aan te brengen, en het is maar net hoe een scheidsrechter dat uitlegt.
Volgens Timmer en Veldhuis is het toch het proberen waard. De Canadezen rijden immers ook met applicaties op hun pak. De Japanners schijnen eveneens met ‘iets’ te komen. ,,Maar de Winterspelen is niet zomaar een wedstrijd. Diskwalificatie is dan wel erg zuur.”
,
Het gaat om een ribbelstrook van anderhalve millimeter dikte die als een pleister in de lengterichting op onderbenen en cap wordt geplakt. Of de rijders van Ard Schenk de concurrentie hiermee verrassen, is nog onduidelijk. In ieder geval liggen de strips wel klaar in Japan. Marnix ten Kortenaar, de Delftse aio die voor Oostenrijk uitkomt, heeft aangekondigd wél met de speciale tape aan de start te verschijnen. Ir. Nando Timmer (windenergie-instituut van Civiel) en ir. Leo Veldhuis (aerodynamica, Lucht- en Ruimtevaart) wachten het met spanning af.
Het principe achter de speedstrips, stoorstrips of het ‘flitspak’ is simpel, leggen de twee uit. En ook al lang bekend: een golfbal heeft niet voor niets deukjes. Het draait om cilinderstroming. Lucht die langs een gladde cilinder stroomt, laat deze vrij snel los, waardoor aan de achterkant een relatief groot zog met turbulente stroming achterblijft. Met als gevolg een hoge (druk)weerstand. Door het gladde oppervlak te verstoren, ‘plakt’ de stroming langer aan de cilinder en wordt het zog kleiner. Dus is er minder weerstand. ,,Een onderbeen en een hoofd zijn ook van die cilinders”, vertelt Veldhuis.
De onderzoekers doen nog geheimzinnig over de exacte vorm van de strips. Het contract met NOC*NSF, een van de geldschieters, bepaalt dat. Ard Schenk benaderde Timmer en Veldhuis afgelopen zomer, nadat de twee op verzoek van Marnix ten Kortenaar aerodynamicatesten hadden verricht in de windtunnel (wat is het effect van een andere houding of een ander pak). Ook de ploeg van Rintje Ritsma toonde daarop belangstelling.
Proeven toonden aan dat de ribbels zes seconde tijd kunnen schelen op de vijf kilometer. ,,En dat is nog een voorzichtige schatting”, zeggen de onderzoekers. Tijdens de tests was het effect vaak groter, ,,maar ja, dan zit je in een laboratoriumomgeving”.
Verder dan de windtunnel zijn de strips ook niet gekomen. Hoewel ze al maanden klaarliggen, durfde niemand ze bij een wedstrijd te gebruiken. Het risico voor diskwalificatie vond men te groot. Het reglement verbiedt schaatsers ‘spoilers’ op hun pak aan te brengen, en het is maar net hoe een scheidsrechter dat uitlegt.
Volgens Timmer en Veldhuis is het toch het proberen waard. De Canadezen rijden immers ook met applicaties op hun pak. De Japanners schijnen eveneens met ‘iets’ te komen. ,,Maar de Winterspelen is niet zomaar een wedstrijd. Diskwalificatie is dan wel erg zuur.”
Het gaat om een ribbelstrook van anderhalve millimeter dikte die als een pleister in de lengterichting op onderbenen en cap wordt geplakt. Of de rijders van Ard Schenk de concurrentie hiermee verrassen, is nog onduidelijk. In ieder geval liggen de strips wel klaar in Japan. Marnix ten Kortenaar, de Delftse aio die voor Oostenrijk uitkomt, heeft aangekondigd wél met de speciale tape aan de start te verschijnen. Ir. Nando Timmer (windenergie-instituut van Civiel) en ir. Leo Veldhuis (aerodynamica, Lucht- en Ruimtevaart) wachten het met spanning af.
Het principe achter de speedstrips, stoorstrips of het ‘flitspak’ is simpel, leggen de twee uit. En ook al lang bekend: een golfbal heeft niet voor niets deukjes. Het draait om cilinderstroming. Lucht die langs een gladde cilinder stroomt, laat deze vrij snel los, waardoor aan de achterkant een relatief groot zog met turbulente stroming achterblijft. Met als gevolg een hoge (druk)weerstand. Door het gladde oppervlak te verstoren, ‘plakt’ de stroming langer aan de cilinder en wordt het zog kleiner. Dus is er minder weerstand. ,,Een onderbeen en een hoofd zijn ook van die cilinders”, vertelt Veldhuis.
De onderzoekers doen nog geheimzinnig over de exacte vorm van de strips. Het contract met NOC*NSF, een van de geldschieters, bepaalt dat. Ard Schenk benaderde Timmer en Veldhuis afgelopen zomer, nadat de twee op verzoek van Marnix ten Kortenaar aerodynamicatesten hadden verricht in de windtunnel (wat is het effect van een andere houding of een ander pak). Ook de ploeg van Rintje Ritsma toonde daarop belangstelling.
Proeven toonden aan dat de ribbels zes seconde tijd kunnen schelen op de vijf kilometer. ,,En dat is nog een voorzichtige schatting”, zeggen de onderzoekers. Tijdens de tests was het effect vaak groter, ,,maar ja, dan zit je in een laboratoriumomgeving”.
Verder dan de windtunnel zijn de strips ook niet gekomen. Hoewel ze al maanden klaarliggen, durfde niemand ze bij een wedstrijd te gebruiken. Het risico voor diskwalificatie vond men te groot. Het reglement verbiedt schaatsers ‘spoilers’ op hun pak aan te brengen, en het is maar net hoe een scheidsrechter dat uitlegt.
Volgens Timmer en Veldhuis is het toch het proberen waard. De Canadezen rijden immers ook met applicaties op hun pak. De Japanners schijnen eveneens met ‘iets’ te komen. ,,Maar de Winterspelen is niet zomaar een wedstrijd. Diskwalificatie is dan wel erg zuur.”
Comments are closed.