Schaatser Wennemars geeft tips over motivatie

Hij heeft op sprintgebied zo ongeveer alles gewonnen wat er te winnen valt op die ene Olympische Medaille na. Waar haalde hij die motivatie vandaan om zichzelf steeds weer tot het uiterste te drijven? Daar kwam hij op dinsdag 10 februari over spreken bij Unit Sport en Cultuur.

Motivatie is volgens Wennemars opgebouwd uit vier aspecten: eigenaarschap, doelen, groei en identiteit. Als iemand zo een lezing begint verwacht je dat hij vervolgens uiteenzet hoe deze factoren de motivatie beïnvloeden. Maar Wennemars zou Wennemars niet zijn als er niet een beetje chaos in zijn lezing zou zitten. In de anderhalf uur trakteert hij de zaal op een verhaal over zijn leven als topschaatser en hoe zijn passie hem ertoe dreef om alles te geven voor die felbegeerde medailles.

Als kleine jongen stelde hij het doel om wereldkampioen sprint te worden. Het liep niet gelijk op rolletjes. Zijn ouders, vrienden en een vriendinnetje vroegen om aandacht en hij wilde ze allemaal gelukkig maken. Een herkenbaar fenomeen voor menig student. Zijn strategie werd om te gaan voor wat belangrijk voor hem is. Zijn omgeving moest daar maar mee leren leven. Ze weten dan wat ze kunnen verwachten.

Het willen winnen ten koste van alles is iets dat steeds terug bleef komen in het leven van Wennemars. Maar ‘ten koste van alles’ is niet helemaal grenzeloos. Het is belangrijk om voor jezelf je eigen kaders vast te stellen. Bij Wennemars was bijvoorbeeld doping een belangrijke grens waar hij niet overheen ging. Hij heeft dan ook geen goed woord over voor Lance Armstrong en de dopingcultuur in de wielerwereld.

Hij ging wel vaak over zijn lichamelijke grenzen heen. Een hardlooptraining waar hij de inhoud van zijn maag langs de weg legde was een normale wekelijkse bezigheid. Zo train je doorzetten als je in een wedstrijd de man met de hamer tegenkomt.

Wennemars wilde het verschil niet alleen maken in zijn trainingsmethode, op alle mogelijke manieren probeerde hij zijn schaatsprestaties te verbeteren. Zo maakte hij zelf aanpassingen aan zijn schaatsschoenen en maakte hij voor de wedstrijd altijd een praatje met de starter. De gedachte is dat een starter, bij een grensgevalletje valse start, iemand waar hij even gezellig mee heeft gekletst over de kinderen minder snel terugfluiten dan die anonieme schaatser in rit drie. Je moet creatief zijn en alle mogelijke manieren aangrijpen om de weg naar je doel te beïnvloeden, is zijn les.

En waarom hij dit allemaal deed: “Gewoon, omdat ik dat zo allemachtig mooi vind”. Zijn tip voor studenten is: als je iets echt wilt bereiken dan lukt dat zolang je passie hebt en trouw blijft aan jezelf. “Als een stotterende boer wordt gevraagd als radioverslaggever voor de NOS, dan is alles mogelijk.”