Op een dag krijgen kinderen op skiles misschien een hesje aan dat is uitgerust met een zendertje op zonnecellen. Ideetje van IO’er Barbera Keukens.
De titel van de scriptie waarop Barbera Keukens (28) deze zomer afstudeerde bij industrieel ontwerpen mag er zijn: ‘Solar Rudy and his Amazing Pupil Locator’. Inderdaad: Rudy, dat is die skileraar uit de Heinekenreclame. En de Pupil Locator, die spreidt Keukens nu uit op tafel. Een fraai afgewerkt grijs hesje, met als opvallende extra vier zonnepaneeltjes op de rug.
Buigzame zonnecellen bestaan al jaren. Maar wat moet je ermee? Voor haar afstuderen ging Keukens op zoek naar een toepassing in de wintersport. Ze reisde af naar Oostenrijk en hoorde de plaatselijke skileraren uit. “Die kwamen met allerlei heel grappige ideeën. ‘Ik zou wel verwarmde kleding willen’. Of: ‘Kun je niet een motor maken waarmee ik vanzelf weer de helling op kan?” Dat kon dus niet, met zonnecellen. Die leveren daarvoor te weinig energie.
De IO’er kwam uit op iets anders, een probleem waarvan alleen skileraren het bestaan kennen. Een leraar die kinderen leert skiën, komt ogen tekort. Voortdurend moet hij zijn leerlingen tellen, om te controleren of er niet iemand halverwege de piste is zoekgeraakt. “Skileraren ervaren dat als een probleem”, vertelt Keukens.
De studente toog aan het werk en bedacht de Pupil Locator, een systeem dat zelfstandig een oogje houdt op de skiklas. Ieder kind krijgt daartoe een met zonnecellen bekleed hesje aan, met daarin onder meer een zendertje, ultra-wide band (UWB). De leraar krijgt een zakcomputer mee. Daarop kan hij in één oogopslag zien waar ieder kind zich bevindt. “Zo’n systeem zou bijvoorbeeld alarm kunnen slaan als één kind afdwaalt of ophoudt met bewegen”, zegt Keukens gezellig.
Mooi idee . maar nog wel onuitvoerbaar, geeft Keukens toe. UWB mag juridisch gezien nog niet, en is nog veel te duur bovendien. Afgezien daarvan zal een skischool eerst zijn pistes moeten uitrusten met zendmasten. En trouwens: waarom zou je dure zonnecellen gebruiken, in plaats van gewone batterijen? Keukens: “Skischolen profileren zich graag als milieuvriendelijk en duurzaam, omdat ze veel kritiek krijgen van mensen die de wintersport slecht voor het milieu vinden. En zo’n systeem op zonnecellen valt op. Bovendien geef je skischolen nog een ander, belangrijk verkoopargument: kijk eens hoeveel wij doen aan de veiligheid van uw kinderen?”
De Pupil Locator is niet de eerste toepassing van plooibare zonnecellen. Sportmerk O’Neill heeft al een rugzak met zonnecellen op de markt, terwijl het Amerikaanse bedrijf ScottEvest bodywarmers en jassen met zonnecellen verkoopt. Handig voor trekkers die dagenlang geen stopcontact te zien krijgen.
Voorlopig is Solar Rudy met zijn Amazing Pupil Locator eventjes in de ijskast beland . een plek waar een skileraar zich overigens best thuis zal voelen. Keukens is bezig een eigen ontwerpbureau op te richten, en het hesje met de zonnecellen staat niet direct op de agenda. “Ik geloof wel in dit product. Maar niet nu. Als UWB over een jaar of vijf gemeengoed is, dan wordt het leuk.”
De titel van de scriptie waarop Barbera Keukens (28) deze zomer afstudeerde bij industrieel ontwerpen mag er zijn: ‘Solar Rudy and his Amazing Pupil Locator’. Inderdaad: Rudy, dat is die skileraar uit de Heinekenreclame. En de Pupil Locator, die spreidt Keukens nu uit op tafel. Een fraai afgewerkt grijs hesje, met als opvallende extra vier zonnepaneeltjes op de rug.
Buigzame zonnecellen bestaan al jaren. Maar wat moet je ermee? Voor haar afstuderen ging Keukens op zoek naar een toepassing in de wintersport. Ze reisde af naar Oostenrijk en hoorde de plaatselijke skileraren uit. “Die kwamen met allerlei heel grappige ideeën. ‘Ik zou wel verwarmde kleding willen’. Of: ‘Kun je niet een motor maken waarmee ik vanzelf weer de helling op kan?” Dat kon dus niet, met zonnecellen. Die leveren daarvoor te weinig energie.
De IO’er kwam uit op iets anders, een probleem waarvan alleen skileraren het bestaan kennen. Een leraar die kinderen leert skiën, komt ogen tekort. Voortdurend moet hij zijn leerlingen tellen, om te controleren of er niet iemand halverwege de piste is zoekgeraakt. “Skileraren ervaren dat als een probleem”, vertelt Keukens.
De studente toog aan het werk en bedacht de Pupil Locator, een systeem dat zelfstandig een oogje houdt op de skiklas. Ieder kind krijgt daartoe een met zonnecellen bekleed hesje aan, met daarin onder meer een zendertje, ultra-wide band (UWB). De leraar krijgt een zakcomputer mee. Daarop kan hij in één oogopslag zien waar ieder kind zich bevindt. “Zo’n systeem zou bijvoorbeeld alarm kunnen slaan als één kind afdwaalt of ophoudt met bewegen”, zegt Keukens gezellig.
Mooi idee . maar nog wel onuitvoerbaar, geeft Keukens toe. UWB mag juridisch gezien nog niet, en is nog veel te duur bovendien. Afgezien daarvan zal een skischool eerst zijn pistes moeten uitrusten met zendmasten. En trouwens: waarom zou je dure zonnecellen gebruiken, in plaats van gewone batterijen? Keukens: “Skischolen profileren zich graag als milieuvriendelijk en duurzaam, omdat ze veel kritiek krijgen van mensen die de wintersport slecht voor het milieu vinden. En zo’n systeem op zonnecellen valt op. Bovendien geef je skischolen nog een ander, belangrijk verkoopargument: kijk eens hoeveel wij doen aan de veiligheid van uw kinderen?”
De Pupil Locator is niet de eerste toepassing van plooibare zonnecellen. Sportmerk O’Neill heeft al een rugzak met zonnecellen op de markt, terwijl het Amerikaanse bedrijf ScottEvest bodywarmers en jassen met zonnecellen verkoopt. Handig voor trekkers die dagenlang geen stopcontact te zien krijgen.
Voorlopig is Solar Rudy met zijn Amazing Pupil Locator eventjes in de ijskast beland . een plek waar een skileraar zich overigens best thuis zal voelen. Keukens is bezig een eigen ontwerpbureau op te richten, en het hesje met de zonnecellen staat niet direct op de agenda. “Ik geloof wel in dit product. Maar niet nu. Als UWB over een jaar of vijf gemeengoed is, dan wordt het leuk.”

Comments are closed.