Roept u maar

(…) We moeten een einde maken aan de universiteit als sociale werkplaats voor academici.” (Prof.dr.ir. J. Blaauwendraad, decaan Civiele Techniek, in NRC Handelsblad.)

,,Wordt een onderdeel van een organisatie zoals de TU Delft daardoor, om prof. Blauwendraads woorden te gebruiken, een sociale werkplaats, dan moeten de verantwoordelijke leidinggevenden daarvoor de hand eerst in eigen boezem steken.” (Prof. dr. ir. M. de Bruin en prof. dr. ir. H. van Dam, IRI en Natuurkunde, in NRC Handelsblad.)

,,Maar de inspanning (voor een universitair personeelsbeleid) moet nog grotendeels beginnen. De overheid zal nog wel even zodanig aanwezig zijn dat we klein kunnen beginnen. De vakanties, het zwangerschapsverlof, de reiskostenvergoeding. Dat is dan oefenstof. Daarna komt het grote werk. Van rangenstelsel tot salarisstructuur, en vooral van loopbaan tot levenslang leren. De universiteit als autonome arbeidsorganisatie. Komt dat zien!” (UvA-collegevoorzitter Gevers in Thema.)

,,Op dit moment, nog voor de uitvoering van de grootscheepse bezuinigingen van Ritzen en Nuis, beschikt een meerderheid van de studenten in het wetenschappelijk onderwijs over minder dan 25 docenturen per student per jaar. Dat betekent dat de student per week ongeveer vier uur werkgroep, zes uur hoorcollege in een zaal met honderd anderen en eens in de twee maanden een individueel gesprek kan hebben.” (Prof.dr. R.J. in ’t Veld, tevens ex-staatssecretaris, in NRC Handelsblad.)

,,Vroeger konden studenten, universiteiten en hogescholen nog tegen een beleid protesteren. Tegen het plan-Maris, tegen de ideeën van Pais of Veringa. Er was de mogelijkheid van een inhoudelijke dialoog. De huidige ellende is dat er niet eens een beleid meer is waar tegen geprotesteerd kàn worden.” (Columnist Koen Koch in de Volkskrant.)

,,Nederlanders kunnen slecht kiezen. Wij willen altijd de kool en de geit sparen. Allerlei groeperingen lobbyen voor meer geld. Die wil de overheid allemaal tevreden stellen. Het beschikbare geld voor technologiebeleid wordt net zolang verkaveld tot het nergens meer effect heeft.” (Prof.dr.ir. A.W. Veenman, Werktuigbouw en lid Raad van Bestuur Stork.)

,,Als je bijvoorbeeld bij je sollicitatie moet melden wat voor hobbies je hebt, valt piano spelen in die technische wereld toch niet zo makkelijk als bijvoorbeeld aan motors sleutelen.” (TU-emancipatiemedewerkster Marja Brand in VB Magazine.)

,,Tien procent van de medewerkers die op een universiteit rondlopen functioneert niet meer. Die hebben 0,0 output. Maar we houden die winkeldochters vast. (…) We moeten een einde maken aan de universiteit als sociale werkplaats voor academici.” (Prof.dr.ir. J. Blaauwendraad, decaan Civiele Techniek, in NRC Handelsblad.)

,,Wordt een onderdeel van een organisatie zoals de TU Delft daardoor, om prof. Blauwendraads woorden te gebruiken, een sociale werkplaats, dan moeten de verantwoordelijke leidinggevenden daarvoor de hand eerst in eigen boezem steken.” (Prof. dr. ir. M. de Bruin en prof. dr. ir. H. van Dam, IRI en Natuurkunde, in NRC Handelsblad.)

,,Maar de inspanning (voor een universitair personeelsbeleid) moet nog grotendeels beginnen. De overheid zal nog wel even zodanig aanwezig zijn dat we klein kunnen beginnen. De vakanties, het zwangerschapsverlof, de reiskostenvergoeding. Dat is dan oefenstof. Daarna komt het grote werk. Van rangenstelsel tot salarisstructuur, en vooral van loopbaan tot levenslang leren. De universiteit als autonome arbeidsorganisatie. Komt dat zien!” (UvA-collegevoorzitter Gevers in Thema.)

,,Op dit moment, nog voor de uitvoering van de grootscheepse bezuinigingen van Ritzen en Nuis, beschikt een meerderheid van de studenten in het wetenschappelijk onderwijs over minder dan 25 docenturen per student per jaar. Dat betekent dat de student per week ongeveer vier uur werkgroep, zes uur hoorcollege in een zaal met honderd anderen en eens in de twee maanden een individueel gesprek kan hebben.” (Prof.dr. R.J. in ’t Veld, tevens ex-staatssecretaris, in NRC Handelsblad.)

,,Vroeger konden studenten, universiteiten en hogescholen nog tegen een beleid protesteren. Tegen het plan-Maris, tegen de ideeën van Pais of Veringa. Er was de mogelijkheid van een inhoudelijke dialoog. De huidige ellende is dat er niet eens een beleid meer is waar tegen geprotesteerd kàn worden.” (Columnist Koen Koch in de Volkskrant.)

,,Nederlanders kunnen slecht kiezen. Wij willen altijd de kool en de geit sparen. Allerlei groeperingen lobbyen voor meer geld. Die wil de overheid allemaal tevreden stellen. Het beschikbare geld voor technologiebeleid wordt net zolang verkaveld tot het nergens meer effect heeft.” (Prof.dr.ir. A.W. Veenman, Werktuigbouw en lid Raad van Bestuur Stork.)

,,Als je bijvoorbeeld bij je sollicitatie moet melden wat voor hobbies je hebt, valt piano spelen in die technische wereld toch niet zo makkelijk als bijvoorbeeld aan motors sleutelen.” (TU-emancipatiemedewerkster Marja Brand in VB Magazine.)