Roept u maar

Maar vergist u niet: taalbeheersing behoort tot de bikkelharde sector. De fout van het Nederlandse onderwijs is dat het de kinderen onvoldoende duidelijk maakt hoe essentieel taalbeheersing is.”

(J.L. Heldring in NRC Handelsblad.)

,,Niettemin biedt de opzet van de WRR de universiteiten de kans om weer iets van hun sociale prestige te herwinnen. De huidige situatie is een ‘onbevredigend compromis’, zoals de WRR stelt, waarin de een kritiek heeft op het wetenschappelijk niveau, terwijl de ander juist vindt dat er te weinig onderwijs wordt gegeven. Als de verschillende functies uit elkaar worden getrokken, door ‘scholen’ te vormen met een duidelijke taak, kan de universiteit in de ogen van de buitenwereld weer goed doen.”

(Hoofdartikel in de Volkskrant over het advies van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.)

,,Studenten volgen omwegen omdat hun capaciteiten aanvankelijk zijn onderschat. Schoolloopbaanonderzoek laat zien dat onderschatting van capaciteiten nog steeds voorkomt in het voortgezet onderwijs, met name bij kinderen met lager opgeleide ouders. Uit dit onderzoek blijkt ook dat de capaciteiten van kinderen met hooggeschoolde ouders vaker worden overschat. Stapelen en omwegen zijn vanuit dit perspectief correcties op foute inschattingen van capaciteiten.”

(Jaap Dronkers, hoogleraar onderwijskunde UvA, in NRC Handelsblad.)

,,Het hoger onderwijs raakt gevangen in een vicieuze cirkel. Steeds meer mensen volgen een studie. De massaliteit leidt tot inflatie van de titel of diploma en tot verdringing op de arbeidsmarkt. Om de kosten in de hand te houden heeft de overheid de neiging de lengte van de programma’s te beperken en studenten zo snel mogelijk door hun studie te loodsen. Dat legt een druk op de kwaliteit van de opleidingen. De waarde van de diploma’s daalt en daarmee brokkelt het maatschappelijk draagvlak af. De cirkel is dan rond: een geringer draagvlak betekent een verdere uitholling van de voorzieningen.”

(Drs. P.S. Westerhof, beleidsmedewerker universiteit Utrecht, in U&H, tijdschrift voor wetenschappelijk onderwijs.)

,,Natuurlijk is een deugdelijke huisvesting ook een van de componenten die onontbeerlijk zijn om het uiteindelijke produkt ‘ingenieurs’ te kunnen afleveren. Maar, zolang er geen winterharde geldboom op het TU-terrein groeit, zul je keuzes moeten maken: welke gulden geef ik aan welke component uit!”

(Nieuwsbrief van TU-2000.)

,,Wie meester is van zijn taal, is meester van zijn zaak. Ik hoor vaak genoeg beweren dat Nederland op zijn tellen moet passen omdat er te weinig jongeren zijn die exacte vakken willen studeren: de zachte sector zou nog steeds te veel studenten trekken. Maar vergist u niet: taalbeheersing behoort tot de bikkelharde sector. De fout van het Nederlandse onderwijs is dat het de kinderen onvoldoende duidelijk maakt hoe essentieel taalbeheersing is.”

(J.L. Heldring in NRC Handelsblad.)

,,Niettemin biedt de opzet van de WRR de universiteiten de kans om weer iets van hun sociale prestige te herwinnen. De huidige situatie is een ‘onbevredigend compromis’, zoals de WRR stelt, waarin de een kritiek heeft op het wetenschappelijk niveau, terwijl de ander juist vindt dat er te weinig onderwijs wordt gegeven. Als de verschillende functies uit elkaar worden getrokken, door ‘scholen’ te vormen met een duidelijke taak, kan de universiteit in de ogen van de buitenwereld weer goed doen.”

(Hoofdartikel in de Volkskrant over het advies van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.)

,,Studenten volgen omwegen omdat hun capaciteiten aanvankelijk zijn onderschat. Schoolloopbaanonderzoek laat zien dat onderschatting van capaciteiten nog steeds voorkomt in het voortgezet onderwijs, met name bij kinderen met lager opgeleide ouders. Uit dit onderzoek blijkt ook dat de capaciteiten van kinderen met hooggeschoolde ouders vaker worden overschat. Stapelen en omwegen zijn vanuit dit perspectief correcties op foute inschattingen van capaciteiten.”

(Jaap Dronkers, hoogleraar onderwijskunde UvA, in NRC Handelsblad.)

,,Het hoger onderwijs raakt gevangen in een vicieuze cirkel. Steeds meer mensen volgen een studie. De massaliteit leidt tot inflatie van de titel of diploma en tot verdringing op de arbeidsmarkt. Om de kosten in de hand te houden heeft de overheid de neiging de lengte van de programma’s te beperken en studenten zo snel mogelijk door hun studie te loodsen. Dat legt een druk op de kwaliteit van de opleidingen. De waarde van de diploma’s daalt en daarmee brokkelt het maatschappelijk draagvlak af. De cirkel is dan rond: een geringer draagvlak betekent een verdere uitholling van de voorzieningen.”

(Drs. P.S. Westerhof, beleidsmedewerker universiteit Utrecht, in U&H, tijdschrift voor wetenschappelijk onderwijs.)

,,Natuurlijk is een deugdelijke huisvesting ook een van de componenten die onontbeerlijk zijn om het uiteindelijke produkt ‘ingenieurs’ te kunnen afleveren. Maar, zolang er geen winterharde geldboom op het TU-terrein groeit, zul je keuzes moeten maken: welke gulden geef ik aan welke component uit!”

(Nieuwsbrief van TU-2000.)