Requiem voor een huisgenoot

Meestal is er niets opzienbarends voorgevallen. Ditmaal wel.

Overlijdensadvertenties zie ik alleen in een flits tussen het omslaan van de pagina’s. Toch viel mijn oog meteen op drie woorden in twee vrijwel identieke rouwadvertenties: Han Boot, oogarts. Koude rillingen welden op in mijn nek, en schoten via de schouders en ellebogen naar mijn vingertoppen. Han Boot is dood? Godverdomme! Hoe kan dat? Wat is er gebeurd?

Han Boot was een huisgenoot in het studentenhuis in Oegstgeest waar ik van 1982 tot 1985 heb gewoond. Een heel rustige, zachtaardige jongen die medicijnen studeerde en later oogarts wilde worden. Hij was altijd onberispelijk gekleed, in een donkere corduroy broek en een geblokte spencer. Elke avond kookte Han voor zichzelf een maaltijd van aardappels, groente en vlees. Na het eten waste hij alles keurig af en ging naar zijn kamer waar hij een kopje koffie dronk, een plaat opzette en een boek las. Voor het slapen nam hij nog een borreltje. Han had geen band met de andere negen bewoners, behalve met mij. Wij deelden een liefde voor klassieke muziek. Han had langspeelplaten, ik had cd’s. Dankzij Han leerde ik Murray Perahia kennen. Hij moest niet veel van mijn Shostakovich hebben.

Er was ook een rouwadvertentie van de familie. Han was getrouwd en had twee dochters. Er stond dat hij ‘door een noodlottig ongeval’ was overleden. Misschien is het niet kies, maar ik moest weten wat er gebeurd was. Op internet vond ik een bericht dat oogarts Han Boot, ‘een zeer bekwaam specialist’, met zijn auto tegen een boom was gereden. Verder zoekend ontdekte ik steeds meer: het was rond 18.00 uur gebeurd, vlakbij zijn huis; hij reed in een blauwe Fiat Panda; de boom stond links van de weg.

Er waren ook foto’s… Politieagenten, brandweermannen en andere hulpverleners staan bij een blauwe Fiat Panda, waarvan de voorkant gelukkig niet te zien is. Een andere foto toont een vrachtauto die de in oranje plastic verpakte auto afvoert. Ik was door dit alles behoorlijk aangedaan, en niet voorbereid op de killer punch. Er was namelijk ook een video, gemaakt door Karnak Media (‘Ons bedrijf werkt met proffesionele [sic] videoapparatuur’) en geplaatst op zideo.nl (‘Het mooie […] is dat jij er aan verdiend [sic] als jouw video staat op Zideo’). Op die website staat ook een lijstje met populaire zoektermen, waaronder: 112, ambulance, brand, cool, crash, fun, humor, lachen, ongeluk en ongeval. Het filmpje toont haarscherp hoe de gehavende blauwe Fiat Panda op de vrachtwagen wordt getakeld. ‘Cool, crash, fun’. Maar het werd pas echt ‘humor, lachen, ongeluk’ toen ik het volgende bericht las: “De Fiat was door de enorme klap tegen de boom aan de voorkant dusdanig in elkaar gedrukt, dat men besloot om het slachtoffer op een andere locatie in Coevorden uit het voertuig te halen.” In dat filmpje zat mijn verongelukte oud-huisgenoot dus nog in zijn auto…

Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

Als ik terugkom van een buitenlandse reis neem ik trouw alle kranten door die ik heb gemist. Het zal wel een tik zijn om oud nieuws te willen lezen, maar ik moet weten wat er tijdens mijn afwezigheid is gebeurd. Meestal is er niets opzienbarends voorgevallen. Ditmaal wel.

Overlijdensadvertenties zie ik alleen in een flits tussen het omslaan van de pagina’s. Toch viel mijn oog meteen op drie woorden in twee vrijwel identieke rouwadvertenties: Han Boot, oogarts. Koude rillingen welden op in mijn nek, en schoten via de schouders en ellebogen naar mijn vingertoppen. Han Boot is dood? Godverdomme! Hoe kan dat? Wat is er gebeurd?

Han Boot was een huisgenoot in het studentenhuis in Oegstgeest waar ik van 1982 tot 1985 heb gewoond. Een heel rustige, zachtaardige jongen die medicijnen studeerde en later oogarts wilde worden. Hij was altijd onberispelijk gekleed, in een donkere corduroy broek en een geblokte spencer. Elke avond kookte Han voor zichzelf een maaltijd van aardappels, groente en vlees. Na het eten waste hij alles keurig af en ging naar zijn kamer waar hij een kopje koffie dronk, een plaat opzette en een boek las. Voor het slapen nam hij nog een borreltje. Han had geen band met de andere negen bewoners, behalve met mij. Wij deelden een liefde voor klassieke muziek. Han had langspeelplaten, ik had cd’s. Dankzij Han leerde ik Murray Perahia kennen. Hij moest niet veel van mijn Shostakovich hebben.

Er was ook een rouwadvertentie van de familie. Han was getrouwd en had twee dochters. Er stond dat hij ‘door een noodlottig ongeval’ was overleden. Misschien is het niet kies, maar ik moest weten wat er gebeurd was. Op internet vond ik een bericht dat oogarts Han Boot, ‘een zeer bekwaam specialist’, met zijn auto tegen een boom was gereden. Verder zoekend ontdekte ik steeds meer: het was rond 18.00 uur gebeurd, vlakbij zijn huis; hij reed in een blauwe Fiat Panda; de boom stond links van de weg.

Er waren ook foto’s… Politieagenten, brandweermannen en andere hulpverleners staan bij een blauwe Fiat Panda, waarvan de voorkant gelukkig niet te zien is. Een andere foto toont een vrachtauto die de in oranje plastic verpakte auto afvoert. Ik was door dit alles behoorlijk aangedaan, en niet voorbereid op de killer punch. Er was namelijk ook een video, gemaakt door Karnak Media (‘Ons bedrijf werkt met proffesionele [sic] videoapparatuur’) en geplaatst op zideo.nl (‘Het mooie […] is dat jij er aan verdiend [sic] als jouw video staat op Zideo’). Op die website staat ook een lijstje met populaire zoektermen, waaronder: 112, ambulance, brand, cool, crash, fun, humor, lachen, ongeluk en ongeval. Het filmpje toont haarscherp hoe de gehavende blauwe Fiat Panda op de vrachtwagen wordt getakeld. ‘Cool, crash, fun’. Maar het werd pas echt ‘humor, lachen, ongeluk’ toen ik het volgende bericht las: “De Fiat was door de enorme klap tegen de boom aan de voorkant dusdanig in elkaar gedrukt, dat men besloot om het slachtoffer op een andere locatie in Coevorden uit het voertuig te halen.” In dat filmpje zat mijn verongelukte oud-huisgenoot dus nog in zijn auto…

Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.