Kunnen technologie en data een van ’s wereld grootste meesters weer tot leven brengen? Gisteren werd in een galerie in Amsterdam The Next Rembrandt onthuld.
Delen
Een blanke man van rond de dertig jaar, met een baard, een hoed, een witte kraag en verder gehuld in zwarte kledij. Wie de man op het doek is, weet niemand. Maar volgens sommige Rembrandt-experts had de oude meester een dergelijk tableau zo kunnen maken.
The Next Rembrandt is een 3D geprint kunstwerk dat gemaakt op basis van de historische data van alle 346 schilderijen van Rembrandt. Het is tot stand gekomen door middel van algoritmes en gezichtsherkenningstechnieken. Het portret bestaat uit 148 miljoen pixels, die zijn gebaseerd op 168.263 schilderijonderdelen uit Rembrandts oeuvre.
Een team van datawetenschappers, ontwikkelaars, technici en Rembrandt-experts werkte achttien maanden aan het stuk. Onder hen ook hoogleraar materials in art & archaeology, prof.dr. Joris Dik (3mE). Hij leverde de data aan.
Volgens Dik biedt de techniek in de toekomst de mogelijkheid om verloren gegaan werk van Rembrandt in beeld te brengen, zei hij in De Volkskrant. En wellicht werkt de techniek ook andersom. “Bij nieuw gevonden werk kan het hulp bieden om de echtheid van een werk te bevestigen.”
De ING is de opdrachtgever van dit opmerkelijke experiment, dat door sommige kunstkenners met scepsis is ontvangen. Onder hen onder meer David de Witt, hoofdcurator van Museum Het Rembrandthuis en nota bene adviseur bij het project. In de Volkskrant zegt hij onder meer: ‘In het portret zijn elementen te zien uit Rembrandts portretten uit 1635, maar ook elementen uit 1640. Daar lopen verschillende tijden door elkaar heen. Bovendien schilderde Rembrandt de neus van personen met reliëf, met een dynamische verftoets. Op dit schilderij is de neus veel te glad.’
Het project is een samenwerking tussen ING, reclamebureau J. Walter Thompson Amsterdam, Microsoft de TU Delft, Het Mauritshuis en Museum Het Rembrandthuis.
Comments are closed.