‘Opgeven was geen optie’

De auto is een Mercedes 250 S uit 1967, die Gennissen twee jaar geleden in Duitsland kocht voor tweeduizend gulden.

Na een maand klussen kon hij voor het eerst met de wagen de weg op, ,,maar dat was wel zittend op een sinaasappelkistje in een auto zonder stoelen of deuren”. Toen Gennissen hoorde dat een goede vriend ging trouwen, besloot hij dat zijn wagen als trouwauto moest dienen. ,,De kleur van de auto was dan ook snel genoeg gekozen: wit dus.”

Dat het volledig in oude staat terugbrengen van zijn Mercedes zoveel energie zou vergen had hij niet kunnen voorzien. ,,Af en toe ging ik na mijn werk aan de TU weer met lood in de schoenen naar de werkplaats; maar de auto moest af. Opgeven was geen optie.” Ook was er wel sprake van een stukje eergevoel om de wagen helemaal op te knappen, en dus was een half jaar lang ieder vrij uurtje voor de Mercedes. Alles deed Gennissen zelf, af en toe met hulp van vrienden die in de werkplaats langskwamen om een kopje koffie te drinken. ,,Uiteindelijk is het gelukt de wagen voor de trouwerij af te hebben.”

Gennissen, die over een klein half jaar gaat promoveren, is al van jongs af aan een klusfreak. ,,Het begon met het zelf maken van fietsen en surfplanken en het opvoeren van brommertjes.”

Toen klimvereniging Yeti, waar hij tijdens zijn studententijd lid was, een nieuwe bus nodig had, besloot hij deze uit een aantal onderdelen zelf in elkaar te zetten. ,,Met die Yeti-bus is het toen eigenlijk serieus begonnen.”

Op een stage in Amerika ontstond de liefde voor het rijden in klassiekers. Hij kocht in Amerika een MG-midget voor vijfhonderd dollar, en meteen voor vierhonderd dollar aan gereedschap. Na zijn afstuderen moest Gennissen weer naar de Verenigde Staten. ,,Een dag na aankomst had ik al twee auto’s, maar nog geen huis”, herinnert hij zich. De Fiat Spider die hij in Amerika kocht, liet hij overkomen naar Nederland, en zowel de Fiat als de Mercedes is hij niet meer van plan te verkopen.

Een droomauto heeft Gennissen echter nog wel. ,,Ik zou nog wel een Peugeot 504 Cabrio willen hebben en een Jaguar E-type. Voor het zover is, moet ik eerst nog wel een beetje sparen. Maar misschien ben ik voor die tijd al volwassen.”

Na een maand klussen kon hij voor het eerst met de wagen de weg op, ,,maar dat was wel zittend op een sinaasappelkistje in een auto zonder stoelen of deuren”. Toen Gennissen hoorde dat een goede vriend ging trouwen, besloot hij dat zijn wagen als trouwauto moest dienen. ,,De kleur van de auto was dan ook snel genoeg gekozen: wit dus.”

Dat het volledig in oude staat terugbrengen van zijn Mercedes zoveel energie zou vergen had hij niet kunnen voorzien. ,,Af en toe ging ik na mijn werk aan de TU weer met lood in de schoenen naar de werkplaats; maar de auto moest af. Opgeven was geen optie.” Ook was er wel sprake van een stukje eergevoel om de wagen helemaal op te knappen, en dus was een half jaar lang ieder vrij uurtje voor de Mercedes. Alles deed Gennissen zelf, af en toe met hulp van vrienden die in de werkplaats langskwamen om een kopje koffie te drinken. ,,Uiteindelijk is het gelukt de wagen voor de trouwerij af te hebben.”

Gennissen, die over een klein half jaar gaat promoveren, is al van jongs af aan een klusfreak. ,,Het begon met het zelf maken van fietsen en surfplanken en het opvoeren van brommertjes.”

Toen klimvereniging Yeti, waar hij tijdens zijn studententijd lid was, een nieuwe bus nodig had, besloot hij deze uit een aantal onderdelen zelf in elkaar te zetten. ,,Met die Yeti-bus is het toen eigenlijk serieus begonnen.”

Op een stage in Amerika ontstond de liefde voor het rijden in klassiekers. Hij kocht in Amerika een MG-midget voor vijfhonderd dollar, en meteen voor vierhonderd dollar aan gereedschap. Na zijn afstuderen moest Gennissen weer naar de Verenigde Staten. ,,Een dag na aankomst had ik al twee auto’s, maar nog geen huis”, herinnert hij zich. De Fiat Spider die hij in Amerika kocht, liet hij overkomen naar Nederland, en zowel de Fiat als de Mercedes is hij niet meer van plan te verkopen.

Een droomauto heeft Gennissen echter nog wel. ,,Ik zou nog wel een Peugeot 504 Cabrio willen hebben en een Jaguar E-type. Voor het zover is, moet ik eerst nog wel een beetje sparen. Maar misschien ben ik voor die tijd al volwassen.”