Het TU-sportcentrum is vorige week gestart met lessen Pilates. Deze vorm van ‘actief ontspannen’ blijkt nu al een hit onder studentes.
Delen
Het is even dringen bij de deur van de zaal waar de tweede Pilates-les plaats zal vinden. Om dat te voorkomen, had het sportcentrum een intekensysteem bedacht op internet, dat ook voor de populaire lessen spinning erg goed werkt.
Alleen, juist die middag had het systeem eruit gelegen. Waardoor bijna zestig studentes op de bonnefooi naar het sportcentrum zijn gekomen.
Dat gaat nooit passen, constateert instructrice Mariëtte Sizoo al vóór we de zaal binnengaan. Ze kan niet anders dan mensen naar buiten sturen. 25 Deelnemers is echt het maximum, legt zij uit.
Wij overblijvers trekken, met een gevoel iets gewonnen te hebben, onze schoenen uit. Pilates doe je op je sokken. Voordat we het weten, staan we op aanwijzing van Sizoo met onze schouders te draaien. Onze voeten staan recht onder onze heupen, de knieën licht gebogen, onze bekkens proberen we net zo recht te houden als Sizoo, we spannen onze buikspieren aan en proberen onze schouders te ontspannen, ‘laag te houden’. Dit is de Pilates-houding.
Niet dat die gemakkelijk is vol te houden. Voordat we het weten, strekken we toch weer onze knieën, of trekken we onze schouders op. Sizoo is geduldig met ons, legt rustig maar vrolijk uit wat we moeten doen.
Maar we moeten aan zoveel denken. Niet alleen aan onze houding, we moeten ook op de goede momenten in- en uitademen. En dat terwijl we op handen en knieën zitten, ons rechterbeen eerst moeten intrekken om het vervolgens uit te strekken en dan ook nog eens door onze ellebogen moeten zakken totdat we met ons gezicht bijna het oefenmatje raken.
Bij dat alles dienen we geen holle rug te hebben en moet onze kruin niet naar boven wijzen, maar naar voren, in lijn met onze rug. Natuurlijk moeten onze buikspieren bij dit alles aangespannen blijven en lopen onze hoofden steeds roder aan.
Hoe kan iets dat er zo gemakkelijk uitziet, zo lastig zijn? De buikspieren verzuren. Hier en daar stort iemand vanuit zijn gestrekte houding, op de zij, steunend op een elleboog, neer op de grond.
Sizoo had het al van tevoren aangekondigd: gedurende de eerste lessen moeten de deelnemers vooral nog heel veel nadenken bij wat zij doen. Ieder lichaamsdeel moet goed staan. En dan moeten we ook nog eens ons evenwicht bewaren, terwijl we één been achter ons in de lucht houden.
Toch staan onze gezichten blij, na een uur worstelen met onze stijve lichamen. Dat ‘actieve ontspannen’, zoals Sizoo Pilates noemt, werkt echt. Om dat zoveel mogelijk mensen te laten ervaren, roept het sportcentrum binnenkort extra lessen in het leven. Want dringen en ontspannen gaan niet samen. (SB)
Hoe kan iets dat er zo gemakkelijk uitziet, zo lastig zijn? (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Het is even dringen bij de deur van de zaal waar de tweede Pilates-les plaats zal vinden. Om dat te voorkomen, had het sportcentrum een intekensysteem bedacht op internet, dat ook voor de populaire lessen spinning erg goed werkt.
Alleen, juist die middag had het systeem eruit gelegen. Waardoor bijna zestig studentes op de bonnefooi naar het sportcentrum zijn gekomen.
Dat gaat nooit passen, constateert instructrice Mariëtte Sizoo al vóór we de zaal binnengaan. Ze kan niet anders dan mensen naar buiten sturen. 25 Deelnemers is echt het maximum, legt zij uit.
Wij overblijvers trekken, met een gevoel iets gewonnen te hebben, onze schoenen uit. Pilates doe je op je sokken. Voordat we het weten, staan we op aanwijzing van Sizoo met onze schouders te draaien. Onze voeten staan recht onder onze heupen, de knieën licht gebogen, onze bekkens proberen we net zo recht te houden als Sizoo, we spannen onze buikspieren aan en proberen onze schouders te ontspannen, ‘laag te houden’. Dit is de Pilates-houding.
Niet dat die gemakkelijk is vol te houden. Voordat we het weten, strekken we toch weer onze knieën, of trekken we onze schouders op. Sizoo is geduldig met ons, legt rustig maar vrolijk uit wat we moeten doen.
Maar we moeten aan zoveel denken. Niet alleen aan onze houding, we moeten ook op de goede momenten in- en uitademen. En dat terwijl we op handen en knieën zitten, ons rechterbeen eerst moeten intrekken om het vervolgens uit te strekken en dan ook nog eens door onze ellebogen moeten zakken totdat we met ons gezicht bijna het oefenmatje raken.
Bij dat alles dienen we geen holle rug te hebben en moet onze kruin niet naar boven wijzen, maar naar voren, in lijn met onze rug. Natuurlijk moeten onze buikspieren bij dit alles aangespannen blijven en lopen onze hoofden steeds roder aan.
Hoe kan iets dat er zo gemakkelijk uitziet, zo lastig zijn? De buikspieren verzuren. Hier en daar stort iemand vanuit zijn gestrekte houding, op de zij, steunend op een elleboog, neer op de grond.
Sizoo had het al van tevoren aangekondigd: gedurende de eerste lessen moeten de deelnemers vooral nog heel veel nadenken bij wat zij doen. Ieder lichaamsdeel moet goed staan. En dan moeten we ook nog eens ons evenwicht bewaren, terwijl we één been achter ons in de lucht houden.
Toch staan onze gezichten blij, na een uur worstelen met onze stijve lichamen. Dat ‘actieve ontspannen’, zoals Sizoo Pilates noemt, werkt echt. Om dat zoveel mogelijk mensen te laten ervaren, roept het sportcentrum binnenkort extra lessen in het leven. Want dringen en ontspannen gaan niet samen. (SB)
Hoe kan iets dat er zo gemakkelijk uitziet, zo lastig zijn? (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Comments are closed.