Naar Sydney

Als de bronzen-medailliste van het WK roeien in Keulen even later de donkere kroegzaal binnenstapt, barst het verenigingslied ‘Het Venster’ los. Niet melodieus, wel hard. Een serie toespraakjes volgt, waaruit verbazing spreekt over Ter Beeks prestatie.

Weliswaar traint Ter Beek al negen jaar lang bij Proteus en nam ze al tweemaal eerder deel aan een WK. Toch begon juist dit jaar erg slecht, omdat de roeister de eerste vijf maanden aan haar rug geblesseerd was. Toen ze in april weer begon met roeien in een skiff, kwam de vorm echter snel terug. In een internationale wedstrijd in Lüzern haalde ze in de skiff net niet de halve finale.

Omdat de dames-acht bij diezelfde wedstrijd slecht presteerde, werd besloten om uit de veertien meestbelovende roeisters een vier-zonder te selecteren voor het WK in Keulen. Bondscoach Adriaan Lieszner, zelf lid van verdienste bij Proteus, selecteerde onder andere Ter Beek. De kersverse vier-zonder had slechts enkele weken om samen te trainen, maar dat bleek het succes niet in de weg te staan. Ter Beek: ,,Tijdens de trainingen gingen we al direct erg snel. Uiteindelijk waren we dus nog teleurgesteld dat het niet meer dan brons werd.”

Lieszner is van plan om rondom het succesvolle viertal een dames-acht voor de Olympische Spelen te vormen. Ter Beek, inmiddels zevendejaars Bouwkunde, hoopt het komende jaar haar studie af te ronden, want het jaar dat aan ‘Sydney’ vooraf gaat moet ze geheel vrij nemen om te trainen.

Ze twijfelt of het zal lukken voor die tijd af te studeren. Toch ziet ze zichzelf over een tiental jaren niet nog met roeien bezig. ,,Nee, dan ben ik architecte”, meent de optimiste. Of Ter Beek dan met haar foto in de Galerij der Groten van Proteus zal prijken, moet nog blijken. Proteus-voorzitter Verwijmeren: ,,Daar is toch wel een Olympische medaille voor nodig.”

,,Lichten uit, smoelen!”, roept Proteus-voorzitter Paul Verwijmeren als de verlengde taxi met Carin ter Beek erin bij het verenigingsgebouw voorrijdt. Als de bronzen-medailliste van het WK roeien in Keulen even later de donkere kroegzaal binnenstapt, barst het verenigingslied ‘Het Venster’ los. Niet melodieus, wel hard. Een serie toespraakjes volgt, waaruit verbazing spreekt over Ter Beeks prestatie.

Weliswaar traint Ter Beek al negen jaar lang bij Proteus en nam ze al tweemaal eerder deel aan een WK. Toch begon juist dit jaar erg slecht, omdat de roeister de eerste vijf maanden aan haar rug geblesseerd was. Toen ze in april weer begon met roeien in een skiff, kwam de vorm echter snel terug. In een internationale wedstrijd in Lüzern haalde ze in de skiff net niet de halve finale.

Omdat de dames-acht bij diezelfde wedstrijd slecht presteerde, werd besloten om uit de veertien meestbelovende roeisters een vier-zonder te selecteren voor het WK in Keulen. Bondscoach Adriaan Lieszner, zelf lid van verdienste bij Proteus, selecteerde onder andere Ter Beek. De kersverse vier-zonder had slechts enkele weken om samen te trainen, maar dat bleek het succes niet in de weg te staan. Ter Beek: ,,Tijdens de trainingen gingen we al direct erg snel. Uiteindelijk waren we dus nog teleurgesteld dat het niet meer dan brons werd.”

Lieszner is van plan om rondom het succesvolle viertal een dames-acht voor de Olympische Spelen te vormen. Ter Beek, inmiddels zevendejaars Bouwkunde, hoopt het komende jaar haar studie af te ronden, want het jaar dat aan ‘Sydney’ vooraf gaat moet ze geheel vrij nemen om te trainen.

Ze twijfelt of het zal lukken voor die tijd af te studeren. Toch ziet ze zichzelf over een tiental jaren niet nog met roeien bezig. ,,Nee, dan ben ik architecte”, meent de optimiste. Of Ter Beek dan met haar foto in de Galerij der Groten van Proteus zal prijken, moet nog blijken. Proteus-voorzitter Verwijmeren: ,,Daar is toch wel een Olympische medaille voor nodig.”