Modem-terreur

Want wie on line is bestaat, bij de gratie van nerveus knipperende lichtjes. En net als bij echte auto’s bepalen merk, type en krachtbron de sociale status van de modem- bezitter.

Vroeger, dat is twaalf maanden geleden, kon je nog goede sier maken met je Pentium-processor. Sinds Windows 95 is het niet zo vanzelfsprekend meer dat je daardoor ook sneller kunt werken, zodat de aandacht is verschoven naar andere computeronderdelen. Geheugenmodules hebben door de recente prijsdalingen echter afgedaan als statussymbool: als de trend doorzet krijg je er straks drie gratis bij een zak Wokkels. Met zestien MB of minder doe je daarom eigenlijk niet meer mee.

Ook de modem lijdt aan deze inflatie: het leven begint pas bij 28K8, en een beetje kerel pompt z’n data op 33K6 de wereld rond. De echte maniakken betalen zich scheel en nemen een permanent infuus in de vorm van een kabelmodem of ISDN. Voor mensen met een 14K4-tje zal de stichting Korrelatie binnenkort vermoedelijk een hulplijn openstellen. Deze arme zielen krijgen zo vaak te horen dat Internet voor hun geen zin heeft, dat een diepe depressie op de loer ligt.

Daarbij geniet de eigenaar van een US Robotics-apparaat overigens opmerkelijk meer aanzien dan iemand die het met een Trust-modempje moet doen. In auto-equivalenten praten we dan over pakweg een BMW en een Skoda. Dat deze in een file even hard stilstaan, een verschijnsel dat ook regelmatig op de informatie-snelweg optreedt, doet er niet toe.

Het einde van de modem-terreur komt goddank in zicht. De prijzen zijn dalende: een 28K8 heb je al voor rond de 150 piek. Da’s even duur als een walkman, en daar praat ook niemand meer over. Met een 21 inch monitor, 12-speed CD-ROM writer of processor met MMX-technologie kun je je nog wel even staande houden, dus begin maar vast met sparen.

Geluk is een warme modem. Dit indringend krijsende doosje, ooit een volstrekt oninteressant piepding met geen ander doel dan de verkoopprijs van pc’s op te drijven, is in korte tijd opgewaardeerd tot onmisbaar voertuig van de virtuele mens. Want wie on line is bestaat, bij de gratie van nerveus knipperende lichtjes. En net als bij echte auto’s bepalen merk, type en krachtbron de sociale status van de modem- bezitter.

Vroeger, dat is twaalf maanden geleden, kon je nog goede sier maken met je Pentium-processor. Sinds Windows 95 is het niet zo vanzelfsprekend meer dat je daardoor ook sneller kunt werken, zodat de aandacht is verschoven naar andere computeronderdelen. Geheugenmodules hebben door de recente prijsdalingen echter afgedaan als statussymbool: als de trend doorzet krijg je er straks drie gratis bij een zak Wokkels. Met zestien MB of minder doe je daarom eigenlijk niet meer mee.

Ook de modem lijdt aan deze inflatie: het leven begint pas bij 28K8, en een beetje kerel pompt z’n data op 33K6 de wereld rond. De echte maniakken betalen zich scheel en nemen een permanent infuus in de vorm van een kabelmodem of ISDN. Voor mensen met een 14K4-tje zal de stichting Korrelatie binnenkort vermoedelijk een hulplijn openstellen. Deze arme zielen krijgen zo vaak te horen dat Internet voor hun geen zin heeft, dat een diepe depressie op de loer ligt.

Daarbij geniet de eigenaar van een US Robotics-apparaat overigens opmerkelijk meer aanzien dan iemand die het met een Trust-modempje moet doen. In auto-equivalenten praten we dan over pakweg een BMW en een Skoda. Dat deze in een file even hard stilstaan, een verschijnsel dat ook regelmatig op de informatie-snelweg optreedt, doet er niet toe.

Het einde van de modem-terreur komt goddank in zicht. De prijzen zijn dalende: een 28K8 heb je al voor rond de 150 piek. Da’s even duur als een walkman, en daar praat ook niemand meer over. Met een 21 inch monitor, 12-speed CD-ROM writer of processor met MMX-technologie kun je je nog wel even staande houden, dus begin maar vast met sparen.