Minder prutjes

Twee jaar geleden dacht Myunshig Kim nog: hier elke dag lunchen? No way. Inmiddels is de Koreaanse student bouwkunde gewend aan de Nederlandse pot en luncht hij bijna elke dag in de kantine van de aula.
Hij is er vandaag vroeg bij: even voor twaalf uur heeft hij zijn warme maaltijd al zo ongeveer op. “Als je de tijd hebt zijn rijen voor de kassa niet zo erg, maar als je geen tijd hebt moet je vroeger zijn dan twaalf uur of na één uur komen.”

Meestal kiest Kim voor een warme maaltijd, soms voor een sandwich. Het smaakt hem goed. De prijs van 3,60 euro voor een standaard warme maaltijd, vindt hij normaal voor een bedrijfsrestaurant.
Anderen vinden de prijzen te hoog. Vooral die voor kant-en-klare luxe broodjes. “Die kosten 3,25 euro”, zegt Remco Rakers, zesdejaars student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. “Dat is bijna even duur als een warme maaltijd. Daarom neem ik die broodjes niet, maar ze zijn wel lekker.”

Meestal kiest Rakers voor een stuk of vier sneetjes brood met wat leverworst of kaas en melk. Met af en toe een krentenbol. “Als ik losse sneetjes brood met vleeswaar neem, ben ik meestal zo’n twee euro kwijt. Dat vind ik prima.”
Voor de verandering koos Rakers deze keer een warme maaltijd. “De kip is lekker warm. Vorige week was het eten een beetje aan de koude kant.” Hij neemt nog maar eens een hap. “O, nee, het is een varkensschnitzel met kaas. Ja eh, door die krokante laag kun je niet altijd zien wat het is.” Uiteindelijk blijkt Rakers een varkens-cordon bleu te verorberen. Voor zijn studiegenoot Siemaab Mahmood kan dat een probleem zijn. Als moslim vraagt hij daarom meestal maar even of het om varkensvlees gaat.

Minpuntje was volgens Rakers dat afgelopen zomer de lepels wel erg vaak op waren. “Dan moest je die halen bij de afwas.” Maar eigenlijk vinden beide studenten het aanbod in de aula oké. “De kantine van Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek biedt alleen broodjes en snacks.”
Dat is nog eens wat anders dan wat de Zweedse gastonderzoeker Fredrik Bergholm gewend is. “In Zweden kun je kiezen uit wel vijf tot zes warme maaltijden. Meestal tweemaal vis en tweemaal vlees, plus vegetarisch. Het is hier tien procent minder duur en ik vind het eten hier goed.”
Nico van Dijk, promovendus bij Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen, houdt het voor zijn romanobonen en cordon bleu op een 7. “Ik kom hier al acht jaar en de warme maaltijden stonden bekend als slecht. De laatste anderhalf jaar zijn ze iets beter. Minder prutjes. Bij het Sport- en Cultuurcentrum had je vorig jaar ’s avonds enorm lekkere maaltijden voor maar veertig cent meer.”

Wat Van Dijk ‘een beetje dom’ vindt, is dat het brood open en bloot in de schappen van de kantine ligt. “Als je een beetje laat gaat lunchen, ligt dat brood er al een tijdje en wordt het droog.”
De Venezolaanse eerstejaars student geofysica Fabien Huseynov en zijn vrienden missen gratis water in de kantine, zoals ook op diverse afdelingen waterkoelers staan. Nu kost een flesje water een euro. Ook missen ze een magnetron om maaltijden in op te warmen.

Operationeel manager Frank Hampsink van Sodexo zegt zich dat te kunnen voorstellen. “Maar ik weet niet of u het prettig vindt als iemand vóór u de magnetron vuil heeft achtergelaten.”Hampsink zegt dat als bovengenoemde suggesties ook uit het klanttevredenheidsonderzoek komen, Sodexo daar serieus met de TU naar zal kijken. “Uit het onderzoek kan opbouwende en negatieve kritiek komen. Dat helpt ons om de dienstverlening optimaal in te richten.”