Door tegenvallers bij de riolering en de brand bij Bouwkunde heeft het een jaar langer geduurd dan verwacht, maar op vrijdag 5 juni werd het Mekelpark dan toch echt geopend.
De Mekelweg is definitief verleden tijd. De Nieuwe Delft – de 832 meter lange wandelpromenade van gezaagd graniet – is voortaan het hart van de campus. Nog dit jaar wordt die verder aangekleed met kunstwerken, zo meldde collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg vrijdag tijdens zijn welkomstwoord in een te kleine, rumoerige feesttent.
Het Mekelpark moet ook gaan dienen als permanente openluchttentoonstelling van toegepaste ingenieurskunst ontworpen door studenten en medewerkers. In die kunstwerken moet dan wel het thema duurzaamheid verwerkt zijn of een van de vier speerpunten van de TU: gezondheid, energie, milieu en infrastructuur.
De architect van het Mekelpark, Francine Houben, zei vervolgens in haar toespraak dat ze samen met Wubbo Ockels al een ideetje hiervoor had ingediend: een serie nuna’s als karavaan op een van de heuvels in het park.
Houben somde in een toelichting op het ontwerp nog maar eens wat feitjes op over de aanleg van het park. Zo werd de Mekelweg op 1 februari 2007 afgesloten, moesten 335 bomen wijken, werden er 204 verplant en 460 nieuw geplant.
Veel kosten werden gespendeerd aan de infrastructuur van het Mekelpark met onder meer 1500 meter aan riolering en 700 meter aan andere leidingen. Langs de Nieuwe Delft is nu een 1550 meter lange zitrand waar 3000 studenten (‘de faculteit Bouwkunde’) op kunnen zitten. “We hopen op één miljoen gesprekken”, aldus Houben.
Verder liggen er 13.700 vierkante meters natuursteen, 90 duizend vierkante meters gras en tachtig grote keien in het Mekelpark. Overigens zijn veel van die keien tijdelijk. Veel verdwijnen er weer. Wellicht tot groot genoegen van rolstoelers die er in sommige gevallen nauwelijks langs kunnen rijden.
Na een beleefd dankwoord van Klaas Huzen die met ingenieursbureau Arcadis het Mekelpark realiseerde (‘jullie moeten af en toe een punthoofd van ons hebben gekregen’), veranderde een levend standbeeld voor de aula langzaam maar zeker in een spetterende fontein.
,
Tot zijn eigen verbazing veranderde bestuursvoorzitter Van den Berg even later in een heuse goochelaar tijdens een act van magiër Ronald Moray. Een goochelaar die vakkundig het standbeeld van Prometheus voor Technische Natuurwetenschappen onthulde.
,
Een race op Plakkies, de door studenten ontwikkelde en in Zuid-Afrika van oude autobanden gemaakte slippers, sloot de feestelijke opening af. Teams van studenten, medewerkers, bestuurders, Mecanoo-architecten en Arcadis-ingenieurs liepen een sportieve estafette op de slippers.
,
Het is goed te memoreren wat tot de huidige impasse heeft geleid. De laatste anderhalf jaar is de ABo geleid door oud VSSD-bestuurders. De communicatie met de leden is in deze periode zeer slecht verlopen. De huurders werden niet geïnformeerd. Uitnodigingen voor ledenvergaderingen werden slechts verstuurd naar 1 tot 2 procent van de leden.
Het bestuur heeft samengespannen met Duwo om niet-studenten uit hun woningen te werken. Ook de huurbescherming van studentbewoners met reguliere huurcontracten dreigde te worden verkwanseld. In totaal worden zo een paar duizend bewoners in hun fundamentele huurrechten bedreigd, niet alleen in Delft maar ook in Amsterdam, Amstelveen, Leiden en Den Haag.
Het oplopen van de bestuurscrisis bracht het collectief disfunctioneren van het ABo-bestuur aan de oppervlakte. Het bestuur verzuimde gebruik te maken van de geboden speelruimte om te zorgen voor een adequate opvolging. Op het hoogtepunt van de crisis zette het bestuur de ledenvergadering voor het blok om te kiezen voor ontslag of herbenoeming van het gehele bestuur. Een en ander was een slechte zaak voor de continuïteit voor de vereniging.
Intussen had de Duwo-directie het ABo-bestuur informeel laten weten dat het nieuwe bestuur niet zou worden erkend. Het nieuwe bestuur zou immers niet langer een studentenbestuur zijn, maar een bestuur van en voor alle bewoners – conform de ABo-statuten.
Onze bewonerscommissie heeft voortdurend geprobeerd om de ABo-leden en vooral de andere bewonerscommissies bij de problematiek te betrekken. Voor, tijdens en na de val van het ABo-bestuur hebben wij compromissen voorgesteld. De beslissende ledenvergadering heeft uiteindelijk gekozen om een kandidaat-bestuurslid te vragen op korte termijn een extra vergadering bijeen te roepen met als hoofddoel de verkiezing van een nieuw bestuur. De organisator heeft echter onvoldoende aandacht gegeven aan de werving van kandidaat-bestuursleden, vooral via de besturen van studentenverenigingen en studieverenigingen. De noodzakelijke cultuuromslag bij de communicatie met de leden is eveneens veronachtzaamd. Onze bewonerscommissie heeft hier steeds vergeefs op aangedrongen. Bij de stranding van de ABo ligt de verantwoordelijkheid uiteraard ook bij de onverschilligheid van veel bewoners.
Om terug te komen op de analyse van de VSSD-voorzitter: Thomas Dekker constateert dat de ABo draagvlak mist. De laatste anderhalf jaar overziend, is deze constatering zeer terecht. Alleen wordt helaas niet de verantwoordelijkheid voor de ontstane situatie onderkend die de VSSD in hoge mate heeft. Dit gezien de dominantie van oud VSSD-bestuurders in het dagelijks bestuur van de ABo, en daarbij genomen het convenant uit 2006 waarin de VSSD, Duwo, TU Delft en gemeente Delft hebben afgesproken om het tekort aan studentenhuisvesting aan te pakken. Met de val van het ABo-bestuur is ook de VSSD teruggefloten. Het is onjuist om de fundamentele huurbescherming van niet-studentbewoners op te offeren voor de eigen achterban. De ABo is er voor alle bewoners. Zoals we gezien hebben loopt een ‘eigen volk eerst’-aanpak vast in ineffectiviteit.
Ik roep de VSSD op zich in te zetten voor een bestuur van en voor alle bewoners. Er is maar één plaats waar de democratie in de ABo zich afspeelt – transparant en controleerbaar – en dat is de ledenvergadering, wat daarvan ook de tekortkomingen zijn.
Ik heb er alle vertrouwen in dat de belangen van studenten en niet-studenten samen kunnen gaan. De ABo is er voor alle bewoners.
Hans Talmon, voorzitter bewonerscommissie Renswoude 2 en juridische toezichtcommissie Abo.
Bewoners, inclusief vertegenwoordigers van de VSSD, zijn welkom op de algemene ledenvergadering maandag 1 december om 20.00 uur in zaal 2B van Delftstede, Phoenixstraat 66 te Delft. De ABo zoekt geschikte kandidaat-bestuursleden die bereid zijn om op te komen voor de belangen van alle bewoners.
Mekelweg is definitief verleden tijd. De Nieuwe Delft – de 832 meter lange wandelpromenade van gezaagd graniet – is voortaan het hart van de campus. Nog dit jaar wordt die verder aangekleed met kunstwerken, zo meldde collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg vrijdag tijdens zijn welkomstwoord in een te kleine, rumoerige feesttent.
Het Mekelpark moet ook gaan dienen als permanente openluchttentoonstelling van toegepaste ingenieurskunst ontworpen door studenten en medewerkers. In die kunstwerken moet dan wel het thema duurzaamheid verwerkt zijn of een van de vier speerpunten van de TU: gezondheid, energie, milieu en infrastructuur.
De architect van het Mekelpark, Francine Houben, zei vervolgens in haar toespraak dat ze samen met Wubbo Ockels al een ideetje hiervoor had ingediend: een serie nuna’s als karavaan op een van de heuvels in het park.
Houben somde in een toelichting op het ontwerp nog maar eens wat feitjes op over de aanleg van het park. Zo werd de Mekelweg op 1 februari 2007 afgesloten, moesten 335 bomen wijken, werden er 204 verplant en 460 nieuw geplant.
Veel kosten werden gespendeerd aan de infrastructuur van het Mekelpark met onder meer 1500 meter aan riolering en 700 meter aan andere leidingen. Langs de Nieuwe Delft is nu een 1550 meter lange zitrand waar 3000 studenten (‘de faculteit Bouwkunde’) op kunnen zitten. “We hopen op één miljoen gesprekken”, aldus Houben.
Verder liggen er 13.700 vierkante meters natuursteen, 90 duizend vierkante meters gras en tachtig grote keien in het Mekelpark. Overigens zijn veel van die keien tijdelijk. Veel verdwijnen er weer. Wellicht tot groot genoegen van rolstoelers die er in sommige gevallen nauwelijks langs kunnen rijden.
Na een beleefd dankwoord van Klaas Huzen die met ingenieursbureau Arcadis het Mekelpark realiseerde (‘jullie moeten af en toe een punthoofd van ons hebben gekregen’), veranderde een levend standbeeld voor de aula langzaam maar zeker in een spetterende fontein.
Tot zijn eigen verbazing veranderde bestuursvoorzitter Van den Berg even later in een heuse goochelaar tijdens een act van magiër Ronald Moray. Een goochelaar die vakkundig het standbeeld van Prometheus voor Technische Natuurwetenschappen onthulde.
Een race op Plakkies, de door studenten ontwikkelde en in Zuid-Afrika van oude autobanden gemaakte slippers, sloot de feestelijke opening af. Teams van studenten, medewerkers, bestuurders, Mecanoo-architecten en Arcadis-ingenieurs liepen een sportieve estafette op de slippers.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.