Zijn NRC Handelsblad-column gebruikt sterrenkundige Vincent Icke steevast om te schieten op het NWO en zij die menen te weten hoe goed onderzoek gefabriceerd wordt.
Delen
De papierberg die alle kanalen richting wijsheid verstopt, een geldverstrekker die targets stelt en andere managerstaal uitkraamt – Icke gruwt ervan.
De langlijvige prof met oorbel en bouwvakkerskleding is inmiddels een bekende mediaheld die het voor de wetenschap opneemt. Nu ook bij Paul Witteman, waar hij met Ronald Plasterk en twee andere mediaprofs de wetenschap achter het wekelijkse nieuws op tv mag verzorgen.
Zijn column bij NRC is Icke na de zomer kwijt, maar zijn plek in medialand is inmiddels veroverd. Dat lijkt in het tegenwoordige wetenschapsklimaat een noodzakelijke voorwaarde om een winkel die enkel theoretische wijsheid uit het heelal verzamelt draaiende te houden. Onbekende, niet-commerciële onderzoeksgebieden maken onbemind bij subsidiegevers en Ickes beroemdheid helpt hem en zijn sterrenkundige vakbroeders als een breekijzer, zelfs als er geen industriële partners staan te trappelen.
Onlangs deed de sterrenkundige weer datgene waarvoor de Leidse Sterrenwacht hem in dienst nam: zijn wijsheid over sterrenkunde tentoonspreiden in een volgepakte zaal bij de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. In het kader van de tweejaarlijkse Agoralezing van de studievereniging van aërodynamica, was Icke uitgenodigd om op zijn presentatiescherm gaswolken met toekomstige sterrenstof digitaal op elkaar te laten botsen.
De gaswolken in het heelal blijken zich soms hetzelfde te gedragen als de aërodynamische processen die optreden rond een vliegtuigvleugel. Daar hield de praktische overeenkomst ook op, want de relevantie van witte dwergen en dubbelsterren wordt voor Delftenaren pas echt tastbaar als ze een vliegtuig kunnen ontwerpen dat de afstand tot deze galactische verschijnselen kan overbruggen.
Wie toch meer van zwarte gaten en witte dwergen wil weten: komend jaar geeft Icke meer voor Delftenaren toegankelijke colleges in Leiden, die ook nog studiepunten opleveren in het kader van een interacademische cosmology course. Tussen de subsidieaanvragen en tv-programma’s door blijft Icke natuurlijk een sterrenkundige die aanstekelijk les kan geven.
“Ik ben wel veel tijd kwijt aan media om het mooie van wetenschap aan het publiek te laten zien”, zegt hij na afloop van de lezing. “Dat heeft tenminste nog nut. Het is minder tijdverspilling dan al die papierhopen die ik moet doorworstelen om onderzoek draaiende te houden. Al die mensen die wetenschap willen sturen in een gewenste richting… Ik zou óók graag willen dat je kunt afspreken dat je in 2008 zoveel publicaties hebt en in 2012 de Nobelprijs. Maar zo werkt het niet.”
Rypke Zeilmaker
Zijn NRC Handelsblad-column gebruikt sterrenkundige Vincent Icke steevast om te schieten op het NWO en zij die menen te weten hoe goed onderzoek gefabriceerd wordt. De papierberg die alle kanalen richting wijsheid verstopt, een geldverstrekker die targets stelt en andere managerstaal uitkraamt – Icke gruwt ervan.
De langlijvige prof met oorbel en bouwvakkerskleding is inmiddels een bekende mediaheld die het voor de wetenschap opneemt. Nu ook bij Paul Witteman, waar hij met Ronald Plasterk en twee andere mediaprofs de wetenschap achter het wekelijkse nieuws op tv mag verzorgen.
Zijn column bij NRC is Icke na de zomer kwijt, maar zijn plek in medialand is inmiddels veroverd. Dat lijkt in het tegenwoordige wetenschapsklimaat een noodzakelijke voorwaarde om een winkel die enkel theoretische wijsheid uit het heelal verzamelt draaiende te houden. Onbekende, niet-commerciële onderzoeksgebieden maken onbemind bij subsidiegevers en Ickes beroemdheid helpt hem en zijn sterrenkundige vakbroeders als een breekijzer, zelfs als er geen industriële partners staan te trappelen.
Onlangs deed de sterrenkundige weer datgene waarvoor de Leidse Sterrenwacht hem in dienst nam: zijn wijsheid over sterrenkunde tentoonspreiden in een volgepakte zaal bij de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. In het kader van de tweejaarlijkse Agoralezing van de studievereniging van aërodynamica, was Icke uitgenodigd om op zijn presentatiescherm gaswolken met toekomstige sterrenstof digitaal op elkaar te laten botsen.
De gaswolken in het heelal blijken zich soms hetzelfde te gedragen als de aërodynamische processen die optreden rond een vliegtuigvleugel. Daar hield de praktische overeenkomst ook op, want de relevantie van witte dwergen en dubbelsterren wordt voor Delftenaren pas echt tastbaar als ze een vliegtuig kunnen ontwerpen dat de afstand tot deze galactische verschijnselen kan overbruggen.
Wie toch meer van zwarte gaten en witte dwergen wil weten: komend jaar geeft Icke meer voor Delftenaren toegankelijke colleges in Leiden, die ook nog studiepunten opleveren in het kader van een interacademische cosmology course. Tussen de subsidieaanvragen en tv-programma’s door blijft Icke natuurlijk een sterrenkundige die aanstekelijk les kan geven.
“Ik ben wel veel tijd kwijt aan media om het mooie van wetenschap aan het publiek te laten zien”, zegt hij na afloop van de lezing. “Dat heeft tenminste nog nut. Het is minder tijdverspilling dan al die papierhopen die ik moet doorworstelen om onderzoek draaiende te houden. Al die mensen die wetenschap willen sturen in een gewenste richting… Ik zou óók graag willen dat je kunt afspreken dat je in 2008 zoveel publicaties hebt en in 2012 de Nobelprijs. Maar zo werkt het niet.”
Rypke Zeilmaker
Comments are closed.