Vooralsnog wordt de lijst met publieksfavorieten van het Internationaal Filmfestival Rotterdam aangevoerd door het zes uur durende Italiaanse epos La Meglio Gioventù.
Delen
Helemaal onverwacht is dat niet: wie zojuist vier voetbalwedstrijden lang op een stoel heeft gezeten, zal niet snel zeggen dat er niet veel aan was. Tweede op de lijst: de film Noviembre van regisseur Achero Mañas.
Noviembre is een overtuigend en snel gesneden portret van een idealistische Spaanse straattheatergroep. De leden blikken als oude mensen terug op gebeurtenissen eind jaren negentig, waardoor de film een mix is van fictie en documentaire, die vanuit de toekomst kritiek levert op ons nabije verleden. Wat de leden zich herinneren is dat de jaren negentig extreem individualistisch en materialistisch waren. Ze vertellen hoe hun idealistische en creatieve vriend Alfredo met gratis straattheater een statement wil maken. Zodra er geld in het spel komt, loopt de spanning binnen de groep echter op. De film is losjes gebaseerd op El Piojo Picón, een theatergroep die vlak na de dood van Franco actief was.
Derde staat de documentaire The Story Of The Weeping Camel, over een Mongoolse kameel die haar kalfje verstoot. Aandoenlijk, ontroerend, metaforisch voor het moeilijke leven van een nomadische familie in een moderniserende woestijnwereld…
Goed, tijd voor actie. Zatoichi, de stijlvolle openingsfilm van het festival, valt net buiten de toptien. Beter staat de Zuid-Koreaanse film Save The Green Planet!.
In deze mix van science-fiction en martial arts vermoedt een fabrieksmedewerker dat zijn baas een alien is. Hij ontvoert de man en martelt hem door menthol te sproeien op opengeschaafde wonden. Naar goed Aziatisch gebruik wordt de kijker voortdurend op het verkeerde been gezet. Bovendien weet regisseur Jang Jun-Hwan soepel te switchen tussen horror, detective, science-fiction en slapstick.
Wie genoeg heeft van ingewikkelde verhaallijnen, intelligente dialogen of bloederige actie kan naar Festival Express. De beelden uit 1970, kortgeleden ontdekt, vormen een vermakelijke muziekdocumentaire, waarin Janis Joplin, Grateful Dead en andere hippies zich te pletter zuipen en slikken, door Canada rijdend in een afgehuurde privé-trein. Prachtige jamsessies onderweg, maar de concerten worden een financieel debacle door rellende jongeren die gratis toegang eisen. Tot woede van de organisator wil de burgemeester door de knieën gaan voor de jongeren: ,,My answer to the mayor? His teeth in my knuckles.” De trein stopt vier keer: driemaal voor concerten en eenmaal om voor achthonderd dollar de volledige drankvoorraad van een lokale slijter op te kopen. (MH)
X Het 33ste Internationaal Filmfestival Rotterdam, tot 1 februari in diverse bioscopen in Rotterdam. Noviembre, do. 15.00 uur Schouwburg; Festival Express, vr. 20.15 uur Pathé 5; Save The Green Planet!, za. 23.00 uur.
www.filmfestivalrotterdam.com . .
Vooralsnog wordt de lijst met publieksfavorieten van het Internationaal Filmfestival Rotterdam aangevoerd door het zes uur durende Italiaanse epos La Meglio Gioventù. Helemaal onverwacht is dat niet: wie zojuist vier voetbalwedstrijden lang op een stoel heeft gezeten, zal niet snel zeggen dat er niet veel aan was. Tweede op de lijst: de film Noviembre van regisseur Achero Mañas.
Noviembre is een overtuigend en snel gesneden portret van een idealistische Spaanse straattheatergroep. De leden blikken als oude mensen terug op gebeurtenissen eind jaren negentig, waardoor de film een mix is van fictie en documentaire, die vanuit de toekomst kritiek levert op ons nabije verleden. Wat de leden zich herinneren is dat de jaren negentig extreem individualistisch en materialistisch waren. Ze vertellen hoe hun idealistische en creatieve vriend Alfredo met gratis straattheater een statement wil maken. Zodra er geld in het spel komt, loopt de spanning binnen de groep echter op. De film is losjes gebaseerd op El Piojo Picón, een theatergroep die vlak na de dood van Franco actief was.
Derde staat de documentaire The Story Of The Weeping Camel, over een Mongoolse kameel die haar kalfje verstoot. Aandoenlijk, ontroerend, metaforisch voor het moeilijke leven van een nomadische familie in een moderniserende woestijnwereld…
Goed, tijd voor actie. Zatoichi, de stijlvolle openingsfilm van het festival, valt net buiten de toptien. Beter staat de Zuid-Koreaanse film Save The Green Planet!.
In deze mix van science-fiction en martial arts vermoedt een fabrieksmedewerker dat zijn baas een alien is. Hij ontvoert de man en martelt hem door menthol te sproeien op opengeschaafde wonden. Naar goed Aziatisch gebruik wordt de kijker voortdurend op het verkeerde been gezet. Bovendien weet regisseur Jang Jun-Hwan soepel te switchen tussen horror, detective, science-fiction en slapstick.
Wie genoeg heeft van ingewikkelde verhaallijnen, intelligente dialogen of bloederige actie kan naar Festival Express. De beelden uit 1970, kortgeleden ontdekt, vormen een vermakelijke muziekdocumentaire, waarin Janis Joplin, Grateful Dead en andere hippies zich te pletter zuipen en slikken, door Canada rijdend in een afgehuurde privé-trein. Prachtige jamsessies onderweg, maar de concerten worden een financieel debacle door rellende jongeren die gratis toegang eisen. Tot woede van de organisator wil de burgemeester door de knieën gaan voor de jongeren: ,,My answer to the mayor? His teeth in my knuckles.” De trein stopt vier keer: driemaal voor concerten en eenmaal om voor achthonderd dollar de volledige drankvoorraad van een lokale slijter op te kopen. (MH)
X Het 33ste Internationaal Filmfestival Rotterdam, tot 1 februari in diverse bioscopen in Rotterdam. Noviembre, do. 15.00 uur Schouwburg; Festival Express, vr. 20.15 uur Pathé 5; Save The Green Planet!, za. 23.00 uur.
www.filmfestivalrotterdam.com . .
Comments are closed.