,,Gregoriaanse alleluja’s, Griekse en Hindoe-ritmen, vogelgezang uit vele landen, alles om kleuren te schilderen en geluiden te vormen die kleuren weergeven.
Delen
Klankkleuren als symbool voor de Hemelse Stad en voor Hem die daar resideert.” Zo typeert de in 1908 geboren Franse componist Olivier Messiaen zijn ‘Couleurs de la Cité céleste’ voor piano solo, drie klarinetten, drie ‘xylos’, koper en metalen slagwerk, dat donderdag 9 mei wordt uitgevoerd tijdens Studium Generale’s ‘Muziek tussen de middag’ in het Cultureel Centrum, Mekelweg 10.
Messiaen noemde zichzelf ‘Ornitholoque et Rythmicien’. ’s Morgens al heel vroeg was hij in het bos te vinden om er vogelgeluiden op te vangen. Hij noteerde ze minutieus, melodisch zowel als ritmisch, want: ,,Zij zijn de beste musici op deze planeet.” Zijn muziek is er vol van.
Messiaen heeft, naast een volstrekt originele stijl, zijn hele leven een fascinatie gehad voor het transcendente. Toen hem dan ook werd gevraagd een werk te schrijven voor drie trombones en drie xylofoons was zijn eerste gedachte dat het geluid van trombones hem aan een openbaring deed denken, een apocalyps. Hij besloot het bijbelboek er nog eens op na te lezen.
In ‘Couleurs’, 17 oktober 1963 voor het eerst uitgevoerd tijdens het Festival van Donaueschingen, komt nog een andere eigenschap om de hoek: zijn vermogen, kleur in klank te vertalen. Messiaen hoort en componeert in kleuren.
‘Couleurs’ is een fascinerend klankdekor voor een transcendente meditatie op vijf citaten uit ‘Openbaringen’. Vier dramatische ‘blokken’ van zeer ritmische vogelgeluiden – met schetterende schreeuwen van de Braziliaanse Araponga – en statische kleur-accoorden. Adembenemend rauwe, harde, primitieve muziek, voor een instrumentencombinatie met trompetten en hoorns, klankplaten, buisklokken en tam-tams. Kortom, muziek van ongekende kracht en intensiteit.
We horen gregoriaanse klanken (de antifoon van Pasen) die heel wat dichter bij de oorsprong van het ‘plainchant‘ liggen dan we doorgaans gewend zijn. Er is slechts één pianissimo: bij het citaat ,,en er was een regenboog rond de troon” (Openbaringen 4:3).
De uitvoering is in handen van een Ensemble van het Rotterdams Conservatorium onder leiding van Marien van Staalen. Het concert begint om 12.45 uur, de toegang is gratis.
,,Gregoriaanse alleluja’s, Griekse en Hindoe-ritmen, vogelgezang uit vele landen, alles om kleuren te schilderen en geluiden te vormen die kleuren weergeven. Klankkleuren als symbool voor de Hemelse Stad en voor Hem die daar resideert.” Zo typeert de in 1908 geboren Franse componist Olivier Messiaen zijn ‘Couleurs de la Cité céleste’ voor piano solo, drie klarinetten, drie ‘xylos’, koper en metalen slagwerk, dat donderdag 9 mei wordt uitgevoerd tijdens Studium Generale’s ‘Muziek tussen de middag’ in het Cultureel Centrum, Mekelweg 10.
Messiaen noemde zichzelf ‘Ornitholoque et Rythmicien’. ’s Morgens al heel vroeg was hij in het bos te vinden om er vogelgeluiden op te vangen. Hij noteerde ze minutieus, melodisch zowel als ritmisch, want: ,,Zij zijn de beste musici op deze planeet.” Zijn muziek is er vol van.
Messiaen heeft, naast een volstrekt originele stijl, zijn hele leven een fascinatie gehad voor het transcendente. Toen hem dan ook werd gevraagd een werk te schrijven voor drie trombones en drie xylofoons was zijn eerste gedachte dat het geluid van trombones hem aan een openbaring deed denken, een apocalyps. Hij besloot het bijbelboek er nog eens op na te lezen.
In ‘Couleurs’, 17 oktober 1963 voor het eerst uitgevoerd tijdens het Festival van Donaueschingen, komt nog een andere eigenschap om de hoek: zijn vermogen, kleur in klank te vertalen. Messiaen hoort en componeert in kleuren.
‘Couleurs’ is een fascinerend klankdekor voor een transcendente meditatie op vijf citaten uit ‘Openbaringen’. Vier dramatische ‘blokken’ van zeer ritmische vogelgeluiden – met schetterende schreeuwen van de Braziliaanse Araponga – en statische kleur-accoorden. Adembenemend rauwe, harde, primitieve muziek, voor een instrumentencombinatie met trompetten en hoorns, klankplaten, buisklokken en tam-tams. Kortom, muziek van ongekende kracht en intensiteit.
We horen gregoriaanse klanken (de antifoon van Pasen) die heel wat dichter bij de oorsprong van het ‘plainchant‘ liggen dan we doorgaans gewend zijn. Er is slechts één pianissimo: bij het citaat ,,en er was een regenboog rond de troon” (Openbaringen 4:3).
De uitvoering is in handen van een Ensemble van het Rotterdams Conservatorium onder leiding van Marien van Staalen. Het concert begint om 12.45 uur, de toegang is gratis.
Comments are closed.