Luyben: ‘Ik had geen privébelang’

De man uit Wassenaar gooide stenen naar de politie en smeet fietsen op de weg om charges van de ME tegen te houden. Hij had al een strafblad voor openlijk geweld, meldt het OM, en kreeg al zes keer een werkstraf opgelegd. De verdachte zegt zelf dat hij in paniek was en mensen wilde beschermen tegen het geweld van de politie.

Werkstraf
Een tweede verdachte is door de ‘supersnelrechter’ veroordeeld tot een werkstraf van tachtig uur. Deze dubbelstudent politicologie en geschiedenis van de UvA had nog geen strafblad. Hij bekent stenen te hebben gegooid, maar het waren volgens hem geen bakstenen. De officier van justitie eiste zes weken cel, waarvan twee voorwaardelijk.

Zwaar vergrijp
Zaak nummer drie werd uitgesteld, omdat de verdachte en zijn advocaat niet met het snelrecht akkoord gaan. Het gaat om een zwaarder vergrijp: de man zou een ME’er met een stok hebben geslagen. Daar kan hij 4,5 jaar cel voor krijgen. De student blijft wel in hechtenis en zal aanstaande vrijdag opnieuw worden voorgeleid.

Bierblikje
De vierde verdachte, een Delftse student van achttien jaar oud, bekende een bierblikje naar de ME te hebben gegooid en had daar spijt van. Gelukkig was het blikje maar half vol, betoogde zijn advocaat. Het OM eiste tachtig uur werkstraf, maar de rechter oordeelde milder: hij krijgt een werkstraf van veertig uur en mocht gisteravond weer naar huis.

Spanjaard
Ten slotte moest ook een zevenentwintigjarige Spanjaard voor de supersnelrechter verschijnen, die hier vrienden bezocht en uit solidariteit met hen mee ging demonstreren. Ook hij bekogelde de ME, aldus het OM, maar de Spanjaard ontkende: de dader zou piercings in zijn gezicht hebben gedragen, en die heeft hij niet. Wel verzette hij zich tegen zijn arrestatie, maar dat was slechts een misverstand.

Boete
De officier van justitie eiste drie weken cel, waarvan één week voorwaardelijk. De rechter sprak hem vrij van het bekogelen van de ME en veroordeelde hem alleen tot een boete van 500 euro wegens verzet bij zijn arrestatie.

Het OM en een journalist van De Telegraaf (en aanvankelijk ook een journalist van de Volkskrant) twitterden tijdens de rechtszaak, waardoor iedereen de zitting op de voet kon volgen.

Luyben reageert schriftelijk op vragen naar aanleiding van een publicatie in NRC Handelsblad van 22 oktober. Dat schreef onder meer dat toen Luyben tussen 1998 en 2009 decaan was bij Technische Natuurwetenschappen deze faculteit zaken deed met het biotechnologiebedrijf Bird Engineering, waar Luyben president-commissaris was.

Volgens Luyben was er ‘geen privébelang’ en ‘dus geen risico op belangenverstrengeling’, schreef het dagblad. ‘Geen privébelang’, maar Luyben was toch president-commissaris? “President-commissaris is iets anders dan aandeelhouder”, schrijft Luyben nu. “Ik was geen aandeelhouder en als onbezoldigd president-commissaris had ik geen privébelang in Bird Engineering.”



Luyben is sinds juli 2009 aandeelhouder van het biotechnologiebedrijf Bird Engineering, schreef NRC. Volgens Luyben heeft hij zijn aandelen echter eind 2009, vóór zijn rectoraat, weer onderhands verkocht, maar moet ‘de feitelijke transactie nog plaatsvinden’, meldde de krant. Luyben: ”Dit is feitelijk onjuist, ik heb na mijn decanaat de aandelen weer gekocht en voor mijn rectoraat weer verkocht.”

Waarom heeft Luyben de aandelen van de hand gedaan? “Omdat de nieuwe directeur van Bird Engineering de rest van de aandelen wilde verwerven en de toenmalige aandeelhouders bereid waren hiertoe de mogelijkheid te creëren, heb ik indertijd mijn aandelen verkocht”, schrijft Luyben.



Ook schrijft Luyben dat het ‘klopt’ dat alle financiële transacties van zijn beleggingsfirma Buenko los staan van de TU Delft of bedrijven die belangen hebben bij de TU Delft. Zijn aandeelhouders- en directeurschap van Buenko werd door de raad van toezicht niet aangemerkt als behorende tot nevenwerkzaamheden.

In de regeling nevenwerkzaamheden staat dat hoogleraren en decanen een dag per week in TU-tijd aan hun bedrijf mogen besteden. Op de vraag of die ook voor collegeleden en universitair (hoofd)docenten zou moeten gelden schrijft Luyben: “Het goede aan de publicatie in NRC is dat we nu weer volop in discussie zijn binnen de universitaire gemeenschap over nevenwerkzaamheden.” Hij verwijst daarbij naar de commissie die door de TU is ingesteld om daarover te adviseren.



Op de vraag of Luyben vindt dat hij voldoende heeft gedaan om de schijn van belangenverstrengeling te vermijden of dat hij het met de kennis van nu liever anders had aangepakt, verwijst hij naar een antwoord dat hij aan NRC had gestuurd. Daarin staat onder meer: “Zonder het belang van andere betrokkenen uit het oog te verliezen ben ik steeds zeer zorgvuldig omgegaan met mogelijke belangenverstrengelingskwesties.”