Lowlands aan de schie

Hè, lekker. Even leek het normale leven weer te beginnen: de stad vol met studenten, drukte op de sociëteit en de collegeboeken geregeld. Maar gelukkig, we mochten nog een weekendje onderuit. In de ultieme chillstand: festival, biertje, zon en zomervakantie. Met gebruinde voeten in Havaiana’s en de studievrienden veilig terug op Delftse bodem maakte het eigenlijk niet eens uit wie er op het programma stonden. Maar ook dit jaar flikte Westerpop het ‘m weer: mooie namen en een dito programma. We zouden Lowlands bijna vergeten – ware het niet dat we dankzij het festival der festivals vertrouwd platzak zijn. Pas de problème: Westerpop is nog altijd gratis en we kunnen wandelen naar huis – een luxe die niet iedereen van de 15 duizend bezoekers zich kan permitteren. Navarone (een topact in de kinderschoenen – hoe spotten ze dat toch steeds weer bij Westerpop?), De Kraaien, Handsome Poets en nog veel meer, en dat allemaal op een steenworp afstand van je eigen bed. Beter kan niet.

O, speciale vermelding: het Haagse Soul Sister Dance Revolution was zaterdag ook van de partij. “Zo jong en dan al zo belachelijk goed. Om gek van te worden”, zou Nico Dijkshoorn gezegd hebben, en daar heeft hij helemaal gelijk in. Alternatieve rock, naar eigen zeggen geïnspireerd door Queens of the Stone Age, Eagles of Death Metal, Arctic Monkeys en Kasabian – we love it. Het podium voor de Peter Tetteroo Bokaal geeft Westerpop altijd een lekker regionaal sausje, met Pangea (Westland en Rotterdam), Princeton (Delft) en Bombilate (Delft en Den Haag) op de planken. De winnaar van vorig jaar, Playyard, trapte de zaterdag af op het hoofdpodium. De straatfestivalacts maakten Westerpop bijna tot een soort mini-Lowlands. We misten alleen het tentje.