Het ideeDe druk is er immens hoog en als je niet oppast, corroderen al je stalen constructies en instrumenten binnen mum van tijd weg.
Op kilometers diepte, op de bodem van de oceanen, is het niet fijn toeven, maar oh wat is het er rijk aan mineralen. ‘Deep sea mining’ heeft volgens hoogleraar maritieme techniek prof.dr.ir. Mirek Kaminski (3mE) de toekomst. Hij was een van de initiatiefnemers van de gelijknamige minor die in 2012 startte.
Technologieën om op de oceaanbodem koper, goud en andere waardevolle materialen te delven moeten nog grotendeels ontwikkeld worden. Hoe maak je apparatuur dat robuust genoeg is? Hoe krijg je de benodigde energie op de diepte? En hoe haal je de schatten naar het zeeoppervlak? Over dit soort ingewikkelde vragen mocht een veertigtal studenten meedenken samen met enkele ingenieursbureaus die interesse hadden getoond in de minor.
Minor geschrapt
Aanmeldingen van studenten waren er volop. De minor had voor elk wat wils. Er kwam robotica bij om de hoek kijken, elektrotechniek, werktuigbouw, scheepsbouw, composiettechnologie. Toch is de minor na een jaar al weer gestopt. De reden: een te hoge werkdruk.
“Ik had teveel hooi op mijn vork genomen”, vertelt Kaminski. “Het onderwijscurriculum bij 3mE is de afgelopen jaren veranderd. Het is veel zwaarder geworden. De TU verdient de eerste prijs als het gaat om het telkens opnieuw weer vernieuwen van het onderwijsprogramma”, zegt hij sceptisch. “Er was geen ruimte meer voor deze minor.”
Hoe nu verder?
Is het nu definitief afgelopen met het onderwijs over het winnen van grondstoffen uit de diepzee? Kaminski hoopt van niet. Hij laat weten dat het onderwijs wellicht toch nog gegeven kan worden, maar in een andere vorm. Heel concreet wil hij daar nog niet over zijn. “We voeren nu gesprekken met de rector en met de industrie. Er is veel behoefte bij Nederlandse ingenieursbureaus aan kennis over dit onderwerp en aan kenniswerkers. Bij de TU weten we precies wat er speelt in deze branche.”
Comments are closed.