Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Onderwijs

Lering trekken uit Katrina

Twee jaar na de overstroming is New Orleans nog steeds gehavend. Zes waterbouwkundigen bezochten onlangs de City of Jazz om te zien hoe Nederland er lering uit kan trekken.

Deze week verscheen het boek ‘Twee jaar na Katrina’. Het werd geschreven door zes auteurs, onder wie dr.ir. Mathijs Kok en ir. Wim Kanning, beiden verbonden aan de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Ze verzamelden indrukken van de stad en praatten met vertegenwoordigers van overheden, adviseurs en inwoners op zoek naar indrukken waar Nederland wat van kan leren.

“Onze schademodellen zijn gebaseerd op de laatste grote overstroming in Nederland, en die was in 1953,” zegt Matthijs Kok. “We hebben die modellen daarna nooit meer getoetst. De nasleep van Katrina laat wel zien hoe complex de wederopbouw is. En hoe belangrijk de preventie.”

De vraag of New Orleans ooit weer haar oude zelf zal worden, brengt Kok een beetje in verwarring. New Orleans was namelijk al in verval voor Katrina. Vijftien procent van de inwoners had de stad al achter zich gelaten. Dat verval maakt het herstel van de stad niet eenvoudiger. Kok: “Als er ergens een gezonde economische ontwikkeling is, herstelt een gebied zich ook krachtiger. Je kunt prima beneden de zeespiegel wonen, zolang de dijken maar op orde blijven. En dat was daar niet het geval.”

De belangrijkste vraag voor Nederland is volgens de auteurs hoe we overstromingsschade willen gaan beperken. Kiezen we voor het Amerikaanse systeem van het beperken van schade door een combinatie van compartimenteringsdijken en overstromingsverzekeringen. Of zetten we vol in op totale preventie. Of is er wellicht een combinatie denkbaar tussen preventie en gevolgbeperking.

Deze week verscheen het boek ‘Twee jaar na Katrina’. Het werd geschreven door zes auteurs, onder wie dr.ir. Mathijs Kok en ir. Wim Kanning, beiden verbonden aan de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Ze verzamelden indrukken van de stad en praatten met vertegenwoordigers van overheden, adviseurs en inwoners op zoek naar indrukken waar Nederland wat van kan leren.

“Onze schademodellen zijn gebaseerd op de laatste grote overstroming in Nederland, en die was in 1953,” zegt Matthijs Kok. “We hebben die modellen daarna nooit meer getoetst. De nasleep van Katrina laat wel zien hoe complex de wederopbouw is. En hoe belangrijk de preventie.”

De vraag of New Orleans ooit weer haar oude zelf zal worden, brengt Kok een beetje in verwarring. New Orleans was namelijk al in verval voor Katrina. Vijftien procent van de inwoners had de stad al achter zich gelaten. Dat verval maakt het herstel van de stad niet eenvoudiger. Kok: “Als er ergens een gezonde economische ontwikkeling is, herstelt een gebied zich ook krachtiger. Je kunt prima beneden de zeespiegel wonen, zolang de dijken maar op orde blijven. En dat was daar niet het geval.”

De belangrijkste vraag voor Nederland is volgens de auteurs hoe we overstromingsschade willen gaan beperken. Kiezen we voor het Amerikaanse systeem van het beperken van schade door een combinatie van compartimenteringsdijken en overstromingsverzekeringen. Of zetten we vol in op totale preventie. Of is er wellicht een combinatie denkbaar tussen preventie en gevolgbeperking.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.