Land van ‘dat mag eigenlijk niet’

Voeg daarbij dat de bestuurders dat bord niet zien, omdat ze er met honderd kilometer per uur voorbij razen terwijl ze zijn verwikkeld in een spraakverwarring.
En o ja, vergeet niet dat de automatische treinbeïnvloeding (ATB) uit staat, omdat het Italiaanse systeem niet past op het Nederlandse. Wat gebeurt er dan? Juist, de trein knalt door het stootblok heen, neemt daarna een tankwagen op zijn horens en rijdt daarmee dwars door de lokale vishandel in Stavoren. Welkom in 2010, de tijd waarin veiligheid voor alles moet gaan en we beter dan ooit zouden moeten weten hoe we dat moeten bereiken.

Hoe kan het dan toch zo mis gaan? Dat wilde gespreksleider en wetenschapsjournalist Simon Roozendaal weten van veiligheidshoogleraar ‘en cabaretier’ Ben Ale op het Elsevier Technologiedebat maandag 29 november. Ale, die zojuist op laconieke toon tal van voorbeelden als hierboven had gegeven: “We denken dat er nooit vijf, zes of zeven dingen tegelijk mis kunnen gaan. Maar bij grote ongelukken gebeurt dat nou juist wel.”
Het ergste is daarbij volgens hem wel dat werknemers ‘de neiging hebben de baas niet lastig te vallen. Ze fiksen wel snel even iets’. En dus rijdt de Nederlandse machinist maar door, terwijl hij eigenlijk had moeten blijven stil staan. Want de regels zijn wel degelijk helder. Alleen een minpuntje, aldus Ale: “We zijn een land van ‘dat mag eigenlijk niet’. We hebben ontzettend veel regels die we in de kast zetten in de verwachting dat ze zichzelf uitvoeren. Maar dat doen regels nooit.”

De hoofdvraag van het technologiedebat luidde: ‘Zijn we klaar voor de chaos?’. Een echt debat wilde daarover niet losbarsten. De drie panelleden die naast Ale waren uitgenodigd, kwamen maar kort aan het woord. Zij vulden Ale hier en daar wat aan. Zoals de Leidse hoogleraar terrorisme en contraterrorisme Edwin Bakker. Hij zei zich zorgen te maken over de weerbaarheid van Nederlanders. “Als er een ongeluk of een ramp gebeurt, reageren we meteen heel verontwaardigd.”

Ale ging daar later op door: “We moeten leren improviseren. De herintroductie van lowtech helpt daarbij. Schaf het boek niet af, of pen en papier. Of denk aan de ouderwetse knijpkat. Daarmee heb je altijd licht, ook als het elektriciteitsnet uitvalt, de ultieme ramp.” Maar ook hightech is niet altijd weg als de stroom uitvalt. “In Frankrijk hebben ze om die reden heel veel zonnepanelen op de huizen. Die blijven het gewoon doen. Zo blijft het licht aan en blijft communicatie mogelijk. Als de storingen overzichtelijk zijn, zijn we niet zo hulpeloos als we denken.”

De catamaran ‘Green Dragon’ van het TU team 10, bestaand uit Stephanie van den Brink, Wouter Dubois en Robert Hooft, was het snelste schip bij de zeilwedstrijd voor modelbouwboten die vrijdag bij Marin in Wageningen werd gehouden. Hun ontwerp was snel én wendbaar. TU-team Panther behaalde de tweede plaats en het InHolland-team Roerkoningen eindigde als derde. De jaarlijkse zeilwedstrijd is onderdeel van de minor-opleiding ‘zeiljachten’ voor TU- en InHolland-studenten.