Kroegtijgers

We slenteren er op zondagavond na het eten heen.

Het is lekker druk, veel mensen zijn nog aan het eten. Vooral de kaasfondue is razend populair. Al het eten ziet er trouwens lekker uit en de prijzen zijn eindelijk eens studentvriendelijk. Wij hebben als we binnenkomen geen honger meer, maar wel zin in iets lekkers. We bestellen één stuk chocoladetaart. Zonder dat we het gevraagd hebben, krijgen we er twee vorkjes bij. Het barmeisje vraagt even later of het lekker was, zelf is ze duidelijk ook enthousiast over deze reuzenbonbon.

Ook aan de bar is het gezellig vol. Op de linker barkruk zit een jongen met een opgerold biljet in zijn neus geduwd. Hij draagt een korte broek en slippers, terwijl het buiten smerig nat en nog steeds november is. Dat moet haast wel een toerist zijn.

En ja hoor, het is een Australische surfer dude. Aan zijn broek hangt een etiketje, tenminste dat denken wij als non-surfing babes. Want dat is helemaal geen label, dat is een wax tool. Daarmee houdt hij zijn surfboard mooi. Hij legt uit hoe, maar we volgen het niet helemaal. In elk geval zit er een scherpe kant aan, waarmee hij heel tof wax kan schrapen ofzo. We vragen of hij die wax tool voor de veiligheid dan niet beter ín zijn broek kan bewaren. ,,Nee”, legt hij uit, ,,dat is natuurlijk niet cool.” Onze Australische surfer wil wel even op de foto, als hij tenminste een intelligente pose mag aannemen. Wij drinken verder. Onze surfer drukt zijn gezicht van buiten tegen het raam.

Café De Pelicaan, Verwersdijk 47, Delft

Vorig jaar opende de eigenaar van de welbekende Tango een nieuw café op de Verwersdijk: De Pelicaan. Het café ligt net buiten het centrum, maar langzamerhand weten steeds meer mensen het te vinden. We slenteren er op zondagavond na het eten heen.

Het is lekker druk, veel mensen zijn nog aan het eten. Vooral de kaasfondue is razend populair. Al het eten ziet er trouwens lekker uit en de prijzen zijn eindelijk eens studentvriendelijk. Wij hebben als we binnenkomen geen honger meer, maar wel zin in iets lekkers. We bestellen één stuk chocoladetaart. Zonder dat we het gevraagd hebben, krijgen we er twee vorkjes bij. Het barmeisje vraagt even later of het lekker was, zelf is ze duidelijk ook enthousiast over deze reuzenbonbon.

Ook aan de bar is het gezellig vol. Op de linker barkruk zit een jongen met een opgerold biljet in zijn neus geduwd. Hij draagt een korte broek en slippers, terwijl het buiten smerig nat en nog steeds november is. Dat moet haast wel een toerist zijn.

En ja hoor, het is een Australische surfer dude. Aan zijn broek hangt een etiketje, tenminste dat denken wij als non-surfing babes. Want dat is helemaal geen label, dat is een wax tool. Daarmee houdt hij zijn surfboard mooi. Hij legt uit hoe, maar we volgen het niet helemaal. In elk geval zit er een scherpe kant aan, waarmee hij heel tof wax kan schrapen ofzo. We vragen of hij die wax tool voor de veiligheid dan niet beter ín zijn broek kan bewaren. ,,Nee”, legt hij uit, ,,dat is natuurlijk niet cool.” Onze Australische surfer wil wel even op de foto, als hij tenminste een intelligente pose mag aannemen. Wij drinken verder. Onze surfer drukt zijn gezicht van buiten tegen het raam.

Café De Pelicaan, Verwersdijk 47, Delft