Het roer gaat om in Abu Dhabi. In het oliestaatje verrijst de komende jaren een CO2-neutrale stad. Abu Dhabi zegt hiermee de wereldhoofdstad te creëren van hernieuwbare energie.
Delen
Masdar City oogt in een promotiefilmpje van de gelijknamige Arabische technologieorganisatie als een science-fictionachtige stad. Glanzende gebouwen zijn met een stelsel van magneetzweefvoertuigen met elkaar verbonden. Een groot zonnecellenveld voedt de geheel CO2-neutrale stad. Afval wordt er ook niet geproduceerd, zegt een voice-over onder begeleiding van spannende filmmuziek.
Deze maand is Abu Dhabi begonnen met de bouw. De kosten: tweeëntwintig miljard dollar. De stad moet een soort levend laboratorium worden waar wetenschappers en hightech bedrijven nieuwe technologieën moeten ontwikkelen. De opleverdatum is niet helemaal duidelijk. Persberichten reppen over 2013, 2015 en 2016. Tegen die tijd moet de stad zo’n vijftigduizend mensen herbergen.
“Een geweldige gedachte”, noemt prof.dr.ir. Tim van der Hagen het Masdar City plan. “Iets soortgelijks heb ik voor ogen met het International Research Platform ‘Energy'”, zegt de wetenschapper, die aan het hoofd staat van deze nieuwe Delftse onderzoeksgroep. “We willen een demonstratiepark opzetten binnen de TU-campus, met zonnepanelen, windmolens, nieuwe vervoersmiddelen, noem maar op.”
Maar een hele stad uit de grond stampen die CO2-neutraal is, zoals in Abu Dhabi, dat is toch een ander verhaal.
“Of dat wel haalbaar is? Als je geen hoge doelen stelt, dan gebeurt er niets”, reageert Van der Hagen. “Natuurlijk is een aantal doorbraken nodig. Bijvoorbeeld voor de energie-infrastructuur. Hoe zorg je ervoor dat de energie terecht komt waar deze nodig is? En wat zijn de beste opslagmethodes? Maar de groep die eraan werkt is niet de minste. Zo uit mijn hoofd zijn General Electric, MIT, British Petroleum en Shell erbij betrokken. Dat is een mooi consortium”, aldus de onderzoeker, die graag mee zou willen doen met dit dreamteam. “In maart gaan we op bezoek bij het MIT. Misschien kunnen we dan ook over dit project spreken.”
Iets minder lovend is dr.ir. Gijsbert Korevaar, coördinator van de masteropleiding Industrial Ecology. Hij zet grote vraagtekens bij de milieuvriendelijkheid van de stad. “De stad kan nooit met zonne-energie worden gebouwd”, stelt hij. “Daar genereren de cellen te weinig vermogen voor. In de film wordt gezegd dat al het huishoudelijk afval in de stad gerecycled wordt, maar dat afval is niet het enige wat je moet recyclen. Het is vooral belangrijk om efficiënt om te gaan met de zware industrieën, zoals de staal- en kunststofindustrieën. Die hebben veel energie nodig. Binnen de Industrial Ecology is het de kunst om de grondstof- en energiestromen van deze industrieën te koppelen aan bijvoorbeeld de woningbouw en landbouw. Die link kan ik in Masdar City niet terugvinden.”
Toch vindt ook Korevaar het plan tot de verbeelding spreken. “Het zou een mooi voorbeeldproject kunnen worden”, zegt hij. Maar of hij er ook in zou willen wonen? “Nee”, zegt hij resoluut. “De stad wordt plompverloren in de woestijn gezet. Iedereen woont binnen een radius van tweehonderd meter van zijn werk. Maar wat gebeurt er als je een andere leuke baan vindt? Kun je dan verhuizen? Daar staat verder niets over in het plan. De stad komt op mij kriebelig eng over.”
url:url:http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4” target=”verweg”>http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4″>url:url:http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4
Masdar City oogt in een promotiefilmpje van de gelijknamige Arabische technologieorganisatie als een science-fictionachtige stad. Glanzende gebouwen zijn met een stelsel van magneetzweefvoertuigen met elkaar verbonden. Een groot zonnecellenveld voedt de geheel CO2-neutrale stad. Afval wordt er ook niet geproduceerd, zegt een voice-over onder begeleiding van spannende filmmuziek.
Deze maand is Abu Dhabi begonnen met de bouw. De kosten: tweeëntwintig miljard dollar. De stad moet een soort levend laboratorium worden waar wetenschappers en hightech bedrijven nieuwe technologieën moeten ontwikkelen. De opleverdatum is niet helemaal duidelijk. Persberichten reppen over 2013, 2015 en 2016. Tegen die tijd moet de stad zo’n vijftigduizend mensen herbergen.
“Een geweldige gedachte”, noemt prof.dr.ir. Tim van der Hagen het Masdar City plan. “Iets soortgelijks heb ik voor ogen met het International Research Platform ‘Energy'”, zegt de wetenschapper, die aan het hoofd staat van deze nieuwe Delftse onderzoeksgroep. “We willen een demonstratiepark opzetten binnen de TU-campus, met zonnepanelen, windmolens, nieuwe vervoersmiddelen, noem maar op.”
Maar een hele stad uit de grond stampen die CO2-neutraal is, zoals in Abu Dhabi, dat is toch een ander verhaal.
“Of dat wel haalbaar is? Als je geen hoge doelen stelt, dan gebeurt er niets”, reageert Van der Hagen. “Natuurlijk is een aantal doorbraken nodig. Bijvoorbeeld voor de energie-infrastructuur. Hoe zorg je ervoor dat de energie terecht komt waar deze nodig is? En wat zijn de beste opslagmethodes? Maar de groep die eraan werkt is niet de minste. Zo uit mijn hoofd zijn General Electric, MIT, British Petroleum en Shell erbij betrokken. Dat is een mooi consortium”, aldus de onderzoeker, die graag mee zou willen doen met dit dreamteam. “In maart gaan we op bezoek bij het MIT. Misschien kunnen we dan ook over dit project spreken.”
Iets minder lovend is dr.ir. Gijsbert Korevaar, coördinator van de masteropleiding Industrial Ecology. Hij zet grote vraagtekens bij de milieuvriendelijkheid van de stad. “De stad kan nooit met zonne-energie worden gebouwd”, stelt hij. “Daar genereren de cellen te weinig vermogen voor. In de film wordt gezegd dat al het huishoudelijk afval in de stad gerecycled wordt, maar dat afval is niet het enige wat je moet recyclen. Het is vooral belangrijk om efficiënt om te gaan met de zware industrieën, zoals de staal- en kunststofindustrieën. Die hebben veel energie nodig. Binnen de Industrial Ecology is het de kunst om de grondstof- en energiestromen van deze industrieën te koppelen aan bijvoorbeeld de woningbouw en landbouw. Die link kan ik in Masdar City niet terugvinden.”
Toch vindt ook Korevaar het plan tot de verbeelding spreken. “Het zou een mooi voorbeeldproject kunnen worden”, zegt hij. Maar of hij er ook in zou willen wonen? “Nee”, zegt hij resoluut. “De stad wordt plompverloren in de woestijn gezet. Iedereen woont binnen een radius van tweehonderd meter van zijn werk. Maar wat gebeurt er als je een andere leuke baan vindt? Kun je dan verhuizen? Daar staat verder niets over in het plan. De stad komt op mij kriebelig eng over.”
url:url:http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4” target=”verweg”>http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4″>url:url:http://youtube.com/watch?v=ovly1dQGKH4
Comments are closed.