Na negen jaar zette ingenieur technische natuurkunde Karin Husmann (33) een punt achter een turbulente loopbaan bij KPN. Dat was in juni. Drie maanden later is Husmann directeur van Space Expo in Noordwijk. En ze geniet.
Delen
,,Weet u hoe laat de film begint?” Feilloos heeft de jonge bezoeker van ruimtevaartmuseum Space Expo Karin Husmann als ‘personeel’ herkend. De vraag overvalt de gloednieuwe directeur een beetje, maar uiteindelijk kan ze de gast helpen.
Voor Karin Husmann (33) is het één van de aantrekkelijkste kanten van haar nieuwe beroep: elke dag even rondlopen tussen de bezoekers. Niet om ze te bestoken met vragenformulieren, maar om discreet hun reacties te observeren. ,,Het geeft een kick om zo rond te wandelen in je ‘eigen’ museum.”
Een streefgetal heeft de nieuwe directeur al voor ogen: het jaarlijkse bezoekersaantal moet opgekrikt worden van 80.000 naar 100.000. Daarnaast heeft Husmann nog een andere drijfveer. Ze maakt zich zorgen over het feit dat steeds minder leerlingen voor techniek kiezen. ,,Ik wil kinderen laten zien dat techniek niet iets engs is. Op de Space Expo kun je de techniek aanraken en op allerlei manieren gebruiken.”
Haar enthousiasme is oprecht. Geen wonder: in welke andere baan kun je nu tussen neus en lippen mededelingen doen als: ‘We hebben net voor zestigduizend euro de Russische spionagesatelliet Resurs gekocht’ zonder de waarheid geweld aan te doen, en zonder dat je gesprekspartners schichtig achteruit deinzen?
Lichtjes wanhopig wordt ze van vwo’ers die verzuchten geen idee te hebben wat ze nu met een technische opleiding zouden moeten doen. ,,Kijk maar naar mij, zou ik willen zeggen. Ik heb technische natuurkunde gedaan en nu ben ik directeur van deze gave expo!”
Technofobie was Husmann als dochter van een werktuigbouwkundige vreemd. ,,Bij ons thuis brachten we nooit iets naar een reparateur. Mijn moeder heeft geen technische opleiding gedaan, maar is wel erg handig en heeft technisch inzicht. Mijn ouders hebben me nooit gepusht om een technische studie te gaan doen. Maar het was wel een mooi voorbeeld.”
Husmann koos voor technische natuurkunde in Delft. ,,Veel mensen raadden me die studie af, zo’n uitblinker in natuurkunde was ik toch niet? Ik kan altijd nog switchen, heb ik toen gedacht.” Van switchen is het nooit gekomen. Gevraagd of de studie meteen beviel, schiet ze in de lach. ,,Voor mijn eerste tentamen kreeg ik een twee! Nog nooit had ik zo hard gestudeerd voor een tentamen, en nog nooit had ik zo’n laag cijfer gehaald.”
Stoeremannenmanagement
Na haar studie kon Husmann in 1994 aan de slag bij de researchafdeling van KPN. ,,Ik wilde toegepast onderzoek doen. Voor fundamenteel onderzoek mis ik het geduld.” Ze hield zich niet bezig met mobiele telefonie, maar met vaste netwerken. Viereneenhalf jaar lang rolde ze van het ene project in het andere. Pioniersdagen waar ze met voldoening op terugkijkt. ,,We hebben de eerste huishoudens in Nederland op Adsl aangesloten.”
In haar volgende functie vormde Husmann de schakel tussen de researchafdeling en de directie Vaste Telefonie. ,,De directie wilde weten wat ze nu precies hadden aan al die innovatie. Het onderzoek miste ik niet. Ik had veel vrijheid.”
Dat het laatste hoofdstuk van Husmanns KPN-carrière minder plezierig verliep, lag niet aan de inhoud van het werk. Husmann ging zich bezighouden met de marketing van een nieuw telefonieproduct. Details wil ze overigens niet geven. ,,Misschien leest de concurrentie van KPN ook de Delta.” Een mooie klus, maar 2001 werd een rampjaar voor KPN: tientallen miljarden schuld door ondoordachte aankopen, mislukte fusiepogingen en uiteindelijk de massaontslagen die het personeel al maanden vreesde. ,,De toenmalige topman Paul Smits probeerde het personeel gerust te stellen”, herinnert Husmann zich. ,,En je wilde dolgraag geloven dat die geldverslindende aankopen verdedigbaar waren. Maar er was ook woede: jullie hebben al die plannen bedacht, en straks word ik ontslagen! Iedereen maakte zich zorgen. KPN werd een minder leuk bedrijf.”
Was de woede achteraf beschouwd terecht? ,,In zekere zin was het voor KPN in die tijd ‘eten of gegeten worden’, maar er was zeker sprake van stoeremannenmanagement. Noodzakelijk in die sector? Dat vraag ik me af. Je hoeft niet altijd te streven naar groter, verder, rijker. Wat is er mis mee om aandeelhouder te zijn van een bedrijf met een niet groeiende, maar wel constante winst? Men zit elkaar op te fokken; zie ook het debacle van Ahold.”
Later boekte KPN weer goede resultaten. Het nieuwe, strikte financiële beleid vond Husmann begrijpelijk, maarfrustrerend. Door de nieuwe voorzichtigheid werd haar telefonieproject de wind uit de zeilen genomen. ,,Ik kan het KPN niet verwijten. Ze hadden geen keuze. Maar het ging mij tegenstaan om keer op keer op papier te moeten zetten waarom het project voortgang verdiende. Ons project werd niet afgeblazen, maar kreeg evenmin voldoende financiële steun.” Na een paar maanden wikken en wegen nam Husmann ontslag. ,,Negen jaar bij KPN was een mooie tijd. Ik wilde graag werken bij een kleiner bedrijf.”
Nu heeft Husmann een staf van slechts negen mensen onder zich % net genoeg, denkt ze zelf. ,,Wat me bij die mensen opvalt is de liefde voor het museum. Niemand is te beroerd om even het werk van de ander over te nemen als dat nodig is. Bij KPN zou iedereen elkaar raar aankijken: ‘Andermans werk overnemen? Jij misschien, maar ík ga het echt niet doen!”’
Husmann leert momenteel rondleidingen te geven. ,,’Bobo-groepjes’ vinden het leuk om door de directeur rondgeleid te worden. En ik kan straks inspringen als gids als het nodig is.”
Hopelijk is het niet te vaak nodig, want volgend jaar heeft Husmann de handen vol aan een grondige vernieuwing van Space Expo. Husmann: ,,De manier waarop we nu informatie aanbieden is wat statisch. Vooral de jeugd wil meer interactiviteit: de onderdelen waarbij ze zelf dingen kunnen doen, scoren het hoogst.”
Marslandschap
In het nieuwe Space Expo zal een compleet Marslandschap worden nagebouwd. De onderzoeksresultaten van de sondes die Nasa en ESA dit jaar naar de rode planeet stuurden, worden daar aanschouwelijk gemaakt. Nieuw is ook de ‘schatkamer’ met pronkstukken die nu nog verspreid zijn over een aantal exposities: een stuk maansteen van miljoenen jaren oud, grote astronautenschoenen en de zelf ontworpen slaapzak van Wubbo Ockels.
De belangrijkste doelgroepen van Space Expo lijken tegenpolen: scholieren van lagere en middelbare scholen en 55-plussers met genoeg vrije tijd om regelmatig exposities te bezoeken. Twee verschillende routes creëren lijkt Husmann niet de oplossing. ,,We hebben in het museum een grote satellietfoto van Nederland: via het intikken van je postcode kun je inzoomen op je eigen straat. Zulke dingen vindt iedereen leuk. En volwassenen voelen geen drang om zelf een raketje af te schieten, maar vinden het aardig om dat kinderen te zien doen. Als er tenminste geen honderd gillende kinderen omheen staan.”
Voor de bekostiging van de ingrijpende vernieuwing is Husmann hard op zoek naar sponsors. Daarbij moet ze wel in het achterhoofd houden dat Space Expo naast een ruimtevaartmuseum ook het officiële bezoekerscentrum van ESA is. Ze kan zich voorstellen dat ESA geen grote logo’s op raketten wil zien van, zeg, Mars. ,,Overigens zou ik Mars graag als sponsor strikken.”
Heeft ze in haar nieuwe baan nog iets aan haar studie technische natuurkunde? ,,Ja. Het gaat hier om hightech dingen, en de mensen die zich ermee bezighouden zijn allemaal uiterst slim en geleerd. Wat ik kan doen is het een beetje toegankelijk maken voor het publiek. Maar dan moet ik het wel zelf snappen.”
www.spaceexpo.nl . .
Naam : Karin Husmann
Leeftijd : 33
Studie : technische natuurkunde
Woonplaats : Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd : getrouwd
Loopbaan :afstudeerproject bij het FOM Instituut voor Plasmafysica in Nieuwegein, daarna een carrière bij KPN
Favoriet ruimtevaartepos : Apollo 13 (,,Fascinerend en realistisch. Ik ben niet zo’n sciencefictionfan.”)
Favoriete plek op de Space Expo : De maanlander
,,Weet u hoe laat de film begint?” Feilloos heeft de jonge bezoeker van ruimtevaartmuseum Space Expo Karin Husmann als ‘personeel’ herkend. De vraag overvalt de gloednieuwe directeur een beetje, maar uiteindelijk kan ze de gast helpen.
Voor Karin Husmann (33) is het één van de aantrekkelijkste kanten van haar nieuwe beroep: elke dag even rondlopen tussen de bezoekers. Niet om ze te bestoken met vragenformulieren, maar om discreet hun reacties te observeren. ,,Het geeft een kick om zo rond te wandelen in je ‘eigen’ museum.”
Een streefgetal heeft de nieuwe directeur al voor ogen: het jaarlijkse bezoekersaantal moet opgekrikt worden van 80.000 naar 100.000. Daarnaast heeft Husmann nog een andere drijfveer. Ze maakt zich zorgen over het feit dat steeds minder leerlingen voor techniek kiezen. ,,Ik wil kinderen laten zien dat techniek niet iets engs is. Op de Space Expo kun je de techniek aanraken en op allerlei manieren gebruiken.”
Haar enthousiasme is oprecht. Geen wonder: in welke andere baan kun je nu tussen neus en lippen mededelingen doen als: ‘We hebben net voor zestigduizend euro de Russische spionagesatelliet Resurs gekocht’ zonder de waarheid geweld aan te doen, en zonder dat je gesprekspartners schichtig achteruit deinzen?
Lichtjes wanhopig wordt ze van vwo’ers die verzuchten geen idee te hebben wat ze nu met een technische opleiding zouden moeten doen. ,,Kijk maar naar mij, zou ik willen zeggen. Ik heb technische natuurkunde gedaan en nu ben ik directeur van deze gave expo!”
Technofobie was Husmann als dochter van een werktuigbouwkundige vreemd. ,,Bij ons thuis brachten we nooit iets naar een reparateur. Mijn moeder heeft geen technische opleiding gedaan, maar is wel erg handig en heeft technisch inzicht. Mijn ouders hebben me nooit gepusht om een technische studie te gaan doen. Maar het was wel een mooi voorbeeld.”
Husmann koos voor technische natuurkunde in Delft. ,,Veel mensen raadden me die studie af, zo’n uitblinker in natuurkunde was ik toch niet? Ik kan altijd nog switchen, heb ik toen gedacht.” Van switchen is het nooit gekomen. Gevraagd of de studie meteen beviel, schiet ze in de lach. ,,Voor mijn eerste tentamen kreeg ik een twee! Nog nooit had ik zo hard gestudeerd voor een tentamen, en nog nooit had ik zo’n laag cijfer gehaald.”
Stoeremannenmanagement
Na haar studie kon Husmann in 1994 aan de slag bij de researchafdeling van KPN. ,,Ik wilde toegepast onderzoek doen. Voor fundamenteel onderzoek mis ik het geduld.” Ze hield zich niet bezig met mobiele telefonie, maar met vaste netwerken. Viereneenhalf jaar lang rolde ze van het ene project in het andere. Pioniersdagen waar ze met voldoening op terugkijkt. ,,We hebben de eerste huishoudens in Nederland op Adsl aangesloten.”
In haar volgende functie vormde Husmann de schakel tussen de researchafdeling en de directie Vaste Telefonie. ,,De directie wilde weten wat ze nu precies hadden aan al die innovatie. Het onderzoek miste ik niet. Ik had veel vrijheid.”
Dat het laatste hoofdstuk van Husmanns KPN-carrière minder plezierig verliep, lag niet aan de inhoud van het werk. Husmann ging zich bezighouden met de marketing van een nieuw telefonieproduct. Details wil ze overigens niet geven. ,,Misschien leest de concurrentie van KPN ook de Delta.” Een mooie klus, maar 2001 werd een rampjaar voor KPN: tientallen miljarden schuld door ondoordachte aankopen, mislukte fusiepogingen en uiteindelijk de massaontslagen die het personeel al maanden vreesde. ,,De toenmalige topman Paul Smits probeerde het personeel gerust te stellen”, herinnert Husmann zich. ,,En je wilde dolgraag geloven dat die geldverslindende aankopen verdedigbaar waren. Maar er was ook woede: jullie hebben al die plannen bedacht, en straks word ik ontslagen! Iedereen maakte zich zorgen. KPN werd een minder leuk bedrijf.”
Was de woede achteraf beschouwd terecht? ,,In zekere zin was het voor KPN in die tijd ‘eten of gegeten worden’, maar er was zeker sprake van stoeremannenmanagement. Noodzakelijk in die sector? Dat vraag ik me af. Je hoeft niet altijd te streven naar groter, verder, rijker. Wat is er mis mee om aandeelhouder te zijn van een bedrijf met een niet groeiende, maar wel constante winst? Men zit elkaar op te fokken; zie ook het debacle van Ahold.”
Later boekte KPN weer goede resultaten. Het nieuwe, strikte financiële beleid vond Husmann begrijpelijk, maarfrustrerend. Door de nieuwe voorzichtigheid werd haar telefonieproject de wind uit de zeilen genomen. ,,Ik kan het KPN niet verwijten. Ze hadden geen keuze. Maar het ging mij tegenstaan om keer op keer op papier te moeten zetten waarom het project voortgang verdiende. Ons project werd niet afgeblazen, maar kreeg evenmin voldoende financiële steun.” Na een paar maanden wikken en wegen nam Husmann ontslag. ,,Negen jaar bij KPN was een mooie tijd. Ik wilde graag werken bij een kleiner bedrijf.”
Nu heeft Husmann een staf van slechts negen mensen onder zich % net genoeg, denkt ze zelf. ,,Wat me bij die mensen opvalt is de liefde voor het museum. Niemand is te beroerd om even het werk van de ander over te nemen als dat nodig is. Bij KPN zou iedereen elkaar raar aankijken: ‘Andermans werk overnemen? Jij misschien, maar ík ga het echt niet doen!”’
Husmann leert momenteel rondleidingen te geven. ,,’Bobo-groepjes’ vinden het leuk om door de directeur rondgeleid te worden. En ik kan straks inspringen als gids als het nodig is.”
Hopelijk is het niet te vaak nodig, want volgend jaar heeft Husmann de handen vol aan een grondige vernieuwing van Space Expo. Husmann: ,,De manier waarop we nu informatie aanbieden is wat statisch. Vooral de jeugd wil meer interactiviteit: de onderdelen waarbij ze zelf dingen kunnen doen, scoren het hoogst.”
Marslandschap
In het nieuwe Space Expo zal een compleet Marslandschap worden nagebouwd. De onderzoeksresultaten van de sondes die Nasa en ESA dit jaar naar de rode planeet stuurden, worden daar aanschouwelijk gemaakt. Nieuw is ook de ‘schatkamer’ met pronkstukken die nu nog verspreid zijn over een aantal exposities: een stuk maansteen van miljoenen jaren oud, grote astronautenschoenen en de zelf ontworpen slaapzak van Wubbo Ockels.
De belangrijkste doelgroepen van Space Expo lijken tegenpolen: scholieren van lagere en middelbare scholen en 55-plussers met genoeg vrije tijd om regelmatig exposities te bezoeken. Twee verschillende routes creëren lijkt Husmann niet de oplossing. ,,We hebben in het museum een grote satellietfoto van Nederland: via het intikken van je postcode kun je inzoomen op je eigen straat. Zulke dingen vindt iedereen leuk. En volwassenen voelen geen drang om zelf een raketje af te schieten, maar vinden het aardig om dat kinderen te zien doen. Als er tenminste geen honderd gillende kinderen omheen staan.”
Voor de bekostiging van de ingrijpende vernieuwing is Husmann hard op zoek naar sponsors. Daarbij moet ze wel in het achterhoofd houden dat Space Expo naast een ruimtevaartmuseum ook het officiële bezoekerscentrum van ESA is. Ze kan zich voorstellen dat ESA geen grote logo’s op raketten wil zien van, zeg, Mars. ,,Overigens zou ik Mars graag als sponsor strikken.”
Heeft ze in haar nieuwe baan nog iets aan haar studie technische natuurkunde? ,,Ja. Het gaat hier om hightech dingen, en de mensen die zich ermee bezighouden zijn allemaal uiterst slim en geleerd. Wat ik kan doen is het een beetje toegankelijk maken voor het publiek. Maar dan moet ik het wel zelf snappen.”
www.spaceexpo.nl . .
Naam : Karin Husmann
Leeftijd : 33
Studie : technische natuurkunde
Woonplaats : Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd : getrouwd
Loopbaan :afstudeerproject bij het FOM Instituut voor Plasmafysica in Nieuwegein, daarna een carrière bij KPN
Favoriet ruimtevaartepos : Apollo 13 (,,Fascinerend en realistisch. Ik ben niet zo’n sciencefictionfan.”)
Favoriete plek op de Space Expo : De maanlander
Comments are closed.