‘Ik was in drie stappen bij de bel’

En, hoe is het om als een gekko te bewegen?

“Het is leuk om tegen een muur op te klimmen en aan het plafond te hangen. Maar je voelt het wel in je armen. Ik probeerde zo groot mogelijke stappen te zetten. Dat is vrij zwaar als je poten moet bewegen van zessenhalve kilo per stuk.”

Jij en je teamgenoten kwamen met een wel heel simpel systeem aanzetten: twee stelten met enkele treden en twee zuignappen aan de uiteinden.

“Simpel werkt altijd het best, heb ik het idee. Anderen hadden ingewikkelde constructies gemaakt met kettingen, wielen en pompen die de zuignappen vacuúm trokken aan de wand. Ze verloren er veel tijd mee. Eén student had een vacuúmpomp op zijn rug. Hij zag er het meeste uit als een gekko.”

En jij neemt twee stelten, zet er een vast aan de muur, klimt een paar treden op en stapt vervolgens over op de volgende stelt. Het lijkt me zuur voor de anderen, met hun mooie machines, om door twee stelten verslagen te worden.

(Lacht) “Sommigen kwamen niet van de grond af. Ik was in drie stappen bij de bel.”

Was er dan niemand die je op de hielen zat?

“De groep die tweede werd had een systeem waarbij de ‘gekkonaut’, dat is de student die de uitdaging aangaat, door een systeem van touwtjes naar boven werd gehesen. Het werkte goed, maar ging niet snel genoeg. Hun snelste tijd was 46 seconden. Ik deed er 33 seconden over.”

Daar heb je waarschijnlijk veel voor moeten oefenen?

“Ik heb een keer geoefend onder een trap bij werktuigbouwkunde. Meer niet. Daar had ik geen tijd voor. De stelten waren pas op het laatste moment klaar. Bovendien is het gevaarlijk. Je wilt niet naar beneden vallen. Tijdens de race waren we goed gezekerd.”

Veel studenten zijn gesponsord. Ze hebben T-shirts met logo’s aan. Jouw team niet.

“We hadden ook niet zo veel geld nodig. Van de universiteit kregen we honderdvijftig euro. Daar hebben we de zuignappen van gekocht. De stelten heb ik gemaakt op mijn werk. Ik werk in een machinefabriek. Daar heb ik onderdelen op maat gemaakt en gefreesd zodat we een puzzel kregen, die we hier alleen nog maar in elkaar hoefden te zetten.”

En waarom heet jullie uitvinding ‘Suck Norris’?

“Het is vernoemd naar Chuck Norris, die acteur. Die wint altijd. En suck verwijst naar de zuignappen.”

Mark ten Klooster. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

En, hoe is het om als een gekko te bewegen?

“Het is leuk om tegen een muur op te klimmen en aan het plafond te hangen. Maar je voelt het wel in je armen. Ik probeerde zo groot mogelijke stappen te zetten. Dat is vrij zwaar als je poten moet bewegen van zessenhalve kilo per stuk.”

Jij en je teamgenoten kwamen met een wel heel simpel systeem aanzetten: twee stelten met enkele treden en twee zuignappen aan de uiteinden.

“Simpel werkt altijd het best, heb ik het idee. Anderen hadden ingewikkelde constructies gemaakt met kettingen, wielen en pompen die de zuignappen vacuúm trokken aan de wand. Ze verloren er veel tijd mee. Eén student had een vacuúmpomp op zijn rug. Hij zag er het meeste uit als een gekko.”

En jij neemt twee stelten, zet er een vast aan de muur, klimt een paar treden op en stapt vervolgens over op de volgende stelt. Het lijkt me zuur voor de anderen, met hun mooie machines, om door twee stelten verslagen te worden.

(Lacht) “Sommigen kwamen niet van de grond af. Ik was in drie stappen bij de bel.”

Was er dan niemand die je op de hielen zat?

“De groep die tweede werd had een systeem waarbij de ‘gekkonaut’, dat is de student die de uitdaging aangaat, door een systeem van touwtjes naar boven werd gehesen. Het werkte goed, maar ging niet snel genoeg. Hun snelste tijd was 46 seconden. Ik deed er 33 seconden over.”

Daar heb je waarschijnlijk veel voor moeten oefenen?

“Ik heb een keer geoefend onder een trap bij werktuigbouwkunde. Meer niet. Daar had ik geen tijd voor. De stelten waren pas op het laatste moment klaar. Bovendien is het gevaarlijk. Je wilt niet naar beneden vallen. Tijdens de race waren we goed gezekerd.”

Veel studenten zijn gesponsord. Ze hebben T-shirts met logo’s aan. Jouw team niet.

“We hadden ook niet zo veel geld nodig. Van de universiteit kregen we honderdvijftig euro. Daar hebben we de zuignappen van gekocht. De stelten heb ik gemaakt op mijn werk. Ik werk in een machinefabriek. Daar heb ik onderdelen op maat gemaakt en gefreesd zodat we een puzzel kregen, die we hier alleen nog maar in elkaar hoefden te zetten.”

En waarom heet jullie uitvinding ‘Suck Norris’?

“Het is vernoemd naar Chuck Norris, die acteur. Die wint altijd. En suck verwijst naar de zuignappen.”

Mark ten Klooster. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)