Matthijs Mahler volgt Astrid Jansen op als wethouder jongerenbeleid. Voor Mahler zelf een verandering van student naar burger met baan. En voor het beleid? ,,Dat blijft hetzelfde, alleen uitgedragen door een ander persoon.’
Delen
‘
Een kleine maand geleden werd het estafettestokje doorgegeven, Matthijs Mahler is de nieuwe wethouder jongerenbeleid. Nieuwe kapitein op het schip, nieuwe koers? De kersverse wethouder verwacht geen grote veranderingen: ,,Het beleid blijft hetzelfde, het is alleen wennen aan een ander persoon.”
Een ander persoon met een ander imago. Een studentikoos imago. Hoe verwachten zijn gaatjesschoenen en studentikoze bravoure zich te handhaven in het buurtcentrum van zeg, de Wippolder? ,,Ik denk dat ik eerst te maken krijg met de standaard vooroordelen ten opzichte van de lullo. Op het moment dat je duidelijk maakt dat je er voor hen bent, slaat dat wel om denk ik. Zodra ze door hebben dat ze zaken kunnen doen.”
Hoe is het hem vergaan, de verandering van student naar een vaste baan? ,,Omschakelen valt niet mee. Maar ik heb me gelukkig goed kunnen voorbereiden.” Mahler is nu een paar weken bezig maar heeft de afgelopen twee jaar kunnen toekijken hoe Astrid Jansen werkte. ,,Ik ben in die twee jaar bij raadsvergaderingen aanwezig geweest. Dan volg je het beleid weliswaar op de oppervlakte, maar zo is er in ieder geval iets van voorbereiding. Astrid moest op haar eenentwintigste vrijwel uit het niets beginnen.”
Verder heeft Mahler praatervaring kunnen opdoen in een bestuursjaar van een debatingclub bij het Delftsch Studenten Corps. ,,Dat was voornamelijk voor de lol, parlementair debatteren. Twee mensen vóór een stelling, twee mensen tegen. Het draait om lullen, je moet dus wel van praten houden, anders is het niet leuk. Ik vind het nog steeds leuk spelletje. Af en toe doe ik nog mee aan een debatingtoernooi.”
Vrijheid
Wat voor een student niet abnormaal is, wordt van een wethouder niet geaccepteerd: zingend en lallend langs de grachten zwalken. ,,Je houdt er altijd rekening mee dat je wethouder bent. Maar ik gun mezelf nog wel bepaalde vrijheden. Gezellige avonden die ik zie aankomen plan ik in. Maar de gezelligste avonden komen nu eenmaal vaak onvoorzien en zijn juist daarom zo gezellig.”
De portefeuille jongerenbeleid is een driekwart portefeuille. Mahler werkt officieel dus zo’n dertig uur per week, een student daarentegen veertig uur in de week. Wat te doen met al die extra tijd? ,,Die wordt onmiddellijk opgevuld, het is eigenlijk een fulltime baan. De vrije zondagmiddag heb ik bijvoorbeeld gereserveerd voor het doorlezen van B&W-stukken. Vrijdagavond worden die verstuurd en maandag moet alles zijn gelezen want dan is erfractieberaad voor het B&W-overleg van dinsdag.”
En de rest van de week? ,,Daar kan ik alleen maar met een dooddoener op antwoorden: Iedere dag is anders.”
Wat mist Mahler het meest? ,,Ik heb veel minder tijd voor squashen en hardlopen of incidentele sportiviteiten zoals wintersport, zeilen of een plonsje. Wat ik het meest mis is de ultieme vrijheid van de student. Maar misschien is een beetje regelmaat wel goed voor me.”
De agendaslavernij begon volgens Mahler al toen Stip twee jaar geleden een zetel kreeg. ,,De fractie- en raadsvergaderingen zijn twee vaste momenten in de agenda. Geen onverwachte uitstapjes meer op maandagavond.” Heeft de vierdejaars student dus maar twee jaar kunnen genieten van ‘de ultieme vrijheid’? ,,Vier jaar, ook nog free as a bird tijdens twee jaar middelbare school examen.”
Burger
Met als partijprogramma oplossingen voor studentikoze ergernissen als geopende fietsersbruggen en doorrijdende intercity’s leek Stip aanvankelijk een belangenpartij. Volgens Mahler hangt dat samen met de totstandkoming van Stip. ,,De partij is opgericht vanuit een gevoel dat de stem van studenten niet werd gehoord in de gemeenteraad. Maar we dragen algemene bestuurlijke verantwoordelijkheid, ons beleid moet collegebreed worden gedragen. Dan is het dus onmogelijk om het beleid op enkele speerpunten te richten.”
Hoever staat het eigenlijk met programmapunt de Hambrug? ,,Dat is niet aan ons, zoiets wordt provinciaal geregeld.” Overigens blijken niet alleen studenten op Stip te stemmen. ,,We krijgen ook stemmen van mensen die het een goede zaak vinden dat jongeren zich met beleid bezighouden.” Het belangrijkste dat in twee jaar is bereikt, vindt Mahler de plaats die jongerenbeleid heeft veroverd binnen de gemeentepolitiek.
Als voorbeeld noemt Mahler de nieuwe nota jongerenhuisvesting. ,,Straks hoef je niet meer bijna 24 of bijna 29 te zijn om een grote slaagkans voor een woning te hebben. Dat vergt nog wel wat organisatie want huisvesting wordt regionaal afgestemd. Maar het wordt merkbaar vanaf de zomer.” Zelf blijft hij in zijn studentenhuis wonen, als burger tussen de studenten. ,,Burger wel, maar gelukkig niet ambtloos.”
Tot aan zijn installatie als wethouder studeerde Mahler Bouwkunde, maar na het wethouderschap? ,,Geen idee. Ik weet zeker dat ik dat niet zeker weet. Misschien technische bestuurskunde. En dan komt er daarna vast wel weer eens iets voorbij waarvan ik denk ‘hee cool’. Daar bijt ik me dan weer in vast.” Tot slot een Hollands gezegde: regeren is vooruitzien. Oftewel: Nederland-Frankrijk? ,,Nederland wint met 1-0.”
Matthijs Mahler volgt Astrid Jansen op als wethouder jongerenbeleid. Voor Mahler zelf een verandering van student naar burger met baan. En voor het beleid? ,,Dat blijft hetzelfde, alleen uitgedragen door een ander persoon.”
Een kleine maand geleden werd het estafettestokje doorgegeven, Matthijs Mahler is de nieuwe wethouder jongerenbeleid. Nieuwe kapitein op het schip, nieuwe koers? De kersverse wethouder verwacht geen grote veranderingen: ,,Het beleid blijft hetzelfde, het is alleen wennen aan een ander persoon.”
Een ander persoon met een ander imago. Een studentikoos imago. Hoe verwachten zijn gaatjesschoenen en studentikoze bravoure zich te handhaven in het buurtcentrum van zeg, de Wippolder? ,,Ik denk dat ik eerst te maken krijg met de standaard vooroordelen ten opzichte van de lullo. Op het moment dat je duidelijk maakt dat je er voor hen bent, slaat dat wel om denk ik. Zodra ze door hebben dat ze zaken kunnen doen.”
Hoe is het hem vergaan, de verandering van student naar een vaste baan? ,,Omschakelen valt niet mee. Maar ik heb me gelukkig goed kunnen voorbereiden.” Mahler is nu een paar weken bezig maar heeft de afgelopen twee jaar kunnen toekijken hoe Astrid Jansen werkte. ,,Ik ben in die twee jaar bij raadsvergaderingen aanwezig geweest. Dan volg je het beleid weliswaar op de oppervlakte, maar zo is er in ieder geval iets van voorbereiding. Astrid moest op haar eenentwintigste vrijwel uit het niets beginnen.”
Verder heeft Mahler praatervaring kunnen opdoen in een bestuursjaar van een debatingclub bij het Delftsch Studenten Corps. ,,Dat was voornamelijk voor de lol, parlementair debatteren. Twee mensen vóór een stelling, twee mensen tegen. Het draait om lullen, je moet dus wel van praten houden, anders is het niet leuk. Ik vind het nog steeds leuk spelletje. Af en toe doe ik nog mee aan een debatingtoernooi.”
Vrijheid
Wat voor een student niet abnormaal is, wordt van een wethouder niet geaccepteerd: zingend en lallend langs de grachten zwalken. ,,Je houdt er altijd rekening mee dat je wethouder bent. Maar ik gun mezelf nog wel bepaalde vrijheden. Gezellige avonden die ik zie aankomen plan ik in. Maar de gezelligste avonden komen nu eenmaal vaak onvoorzien en zijn juist daarom zo gezellig.”
De portefeuille jongerenbeleid is een driekwart portefeuille. Mahler werkt officieel dus zo’n dertig uur per week, een student daarentegen veertig uur in de week. Wat te doen met al die extra tijd? ,,Die wordt onmiddellijk opgevuld, het is eigenlijk een fulltime baan. De vrije zondagmiddag heb ik bijvoorbeeld gereserveerd voor het doorlezen van B&W-stukken. Vrijdagavond worden die verstuurd en maandag moet alles zijn gelezen want dan is erfractieberaad voor het B&W-overleg van dinsdag.”
En de rest van de week? ,,Daar kan ik alleen maar met een dooddoener op antwoorden: Iedere dag is anders.”
Wat mist Mahler het meest? ,,Ik heb veel minder tijd voor squashen en hardlopen of incidentele sportiviteiten zoals wintersport, zeilen of een plonsje. Wat ik het meest mis is de ultieme vrijheid van de student. Maar misschien is een beetje regelmaat wel goed voor me.”
De agendaslavernij begon volgens Mahler al toen Stip twee jaar geleden een zetel kreeg. ,,De fractie- en raadsvergaderingen zijn twee vaste momenten in de agenda. Geen onverwachte uitstapjes meer op maandagavond.” Heeft de vierdejaars student dus maar twee jaar kunnen genieten van ‘de ultieme vrijheid’? ,,Vier jaar, ook nog free as a bird tijdens twee jaar middelbare school examen.”
Burger
Met als partijprogramma oplossingen voor studentikoze ergernissen als geopende fietsersbruggen en doorrijdende intercity’s leek Stip aanvankelijk een belangenpartij. Volgens Mahler hangt dat samen met de totstandkoming van Stip. ,,De partij is opgericht vanuit een gevoel dat de stem van studenten niet werd gehoord in de gemeenteraad. Maar we dragen algemene bestuurlijke verantwoordelijkheid, ons beleid moet collegebreed worden gedragen. Dan is het dus onmogelijk om het beleid op enkele speerpunten te richten.”
Hoever staat het eigenlijk met programmapunt de Hambrug? ,,Dat is niet aan ons, zoiets wordt provinciaal geregeld.” Overigens blijken niet alleen studenten op Stip te stemmen. ,,We krijgen ook stemmen van mensen die het een goede zaak vinden dat jongeren zich met beleid bezighouden.” Het belangrijkste dat in twee jaar is bereikt, vindt Mahler de plaats die jongerenbeleid heeft veroverd binnen de gemeentepolitiek.
Als voorbeeld noemt Mahler de nieuwe nota jongerenhuisvesting. ,,Straks hoef je niet meer bijna 24 of bijna 29 te zijn om een grote slaagkans voor een woning te hebben. Dat vergt nog wel wat organisatie want huisvesting wordt regionaal afgestemd. Maar het wordt merkbaar vanaf de zomer.” Zelf blijft hij in zijn studentenhuis wonen, als burger tussen de studenten. ,,Burger wel, maar gelukkig niet ambtloos.”
Tot aan zijn installatie als wethouder studeerde Mahler Bouwkunde, maar na het wethouderschap? ,,Geen idee. Ik weet zeker dat ik dat niet zeker weet. Misschien technische bestuurskunde. En dan komt er daarna vast wel weer eens iets voorbij waarvan ik denk ‘hee cool’. Daar bijt ik me dan weer in vast.” Tot slot een Hollands gezegde: regeren is vooruitzien. Oftewel: Nederland-Frankrijk? ,,Nederland wint met 1-0.”
Comments are closed.