Naar de campus, sporten, feestjes: het kan weer. Delta blikt samen met studenten terug op twee jaar corona. Dit keer Sacha Moerman, die startte met studeren in de pandemie.
Sacha Moerman: “Via Zoom kan een docent minder goed zien hoe het met je gaat.” (Foto: Justyna Botor)
Delen
Sacha Moerman (20) is tweedejaars student bouwkunde. Ze begon met studeren tijdens de pandemie en woont in een huis met dertien andere studenten.
Hoe was het toen om in een pandemie aan een studie te beginnen?
“De voorbereidingen waren al heel anders. Eerst probeerde ik een huis te vinden in Delft. Dat was lastig omdat de instemmingen heel anders waren georganiseerd. Bij de eerste ronde zat ik met vijftig mensen in een Zoom-meeting en daarna werden er vaak maar acht mensen fysiek uitgenodigd. Verder was er in de OWee maar één fysieke dag en had ik geen eerstejaarsweekend. Dit zorgde ervoor dat ik niet veel mensen van mijn studie leerde kennen. Ik probeerde lid te worden bij DSC, maar daar werd ik uitgeloot. Daar was het ook veel drukker, omdat alle verenigingen veel meer aanmeldingen kregen door corona.”
Hoe heb je je draai gevonden in Delft?
“Ik vond best snel een leuk huis met veertien mensen. Na een hele dag online college, zaten er daarna allemaal leuke mensen in de woonkamer. Door de lockdown bracht ik veel tijd door met mijn huisgenoten, waardoor ik snel een hechte band met ze kreeg. Daarnaast werd ik lid bij Laga. Ik kwam daar in een gezellige roeiploeg die ik nog steeds veel zie.”
‘In mijn huis hadden we regels over hoeveel mensen je maximaal mocht ontvangen’
Wat vond je moeilijk tijdens de pandemie?
“Op educatief gebied vond ik het lastig om geen echt contact te hebben met docenten. Via Zoom kan een docent minder goed zien hoe het met je gaat. Voor een eerstejaars is natuurlijk al van alles nieuw en moet je erg wennen. Soms wist ik gewoon niet wat ik moest doen en vond ik niet de hulp die ik nodig had.
Sociaal gezien was het lastig dat ik alles van tevoren moest plannen. In mijn huis hadden we regels over hoeveel mensen je maximaal mocht ontvangen. Daardoor was het moeilijk om bijvoorbeeld met mijn hele roeiploeg bij mij thuis af te spreken. Dan moesten we opsplitsen en zat de helft van de ploeg bij iemand anders thuis.”
Heb je het gevoel alsof je wat hebt gemist?
“Soms wel. Bijvoorbeeld toen iemand me vroeg of ik mee ging naar de Alev. Ik wist toen niet wat dat was. Terwijl Alev dé snackbar is waar iedereen naartoe gaat na het uitgaan. Dat wist ik dus niet, omdat ik nog nooit uit was geweest in Delft. Ik heb het gevoel dat ik veel heb gemist, maar ook dat het wel weer wordt ingehaald nu. Natuurlijk vraag ik me weleens af hoe mijn eerste jaar was geweest zonder pandemie. Maar uiteindelijk ben ik erg blij met hoe alles zijn plek heeft gekregen. Ik heb erg veel geluk gehad met mijn fijne huis en dat ik mijn weg in Delft heb gevonden.”
- Hier vind je de andere delen van deze serie.
Doris Aafjes / Student-redacteur
Comments are closed.