Campus

‘Ik ben een laatbloeier’

Dankzij Guillaume Olieberg mag de TU met opgeheven hoofd de nieuwe eeuw inkijken. Eén nieuwe inschrijver meer dan vorig jaar is voldoende om het verwachte verlies ongedaan te maken. Nu maar hopen dat niemand zich tussentijds bedenkt.

Dankzij Guillaume Olieberg mag de TU met opgeheven hoofd de nieuwe eeuw inkijken. Eén nieuwe inschrijver meer dan vorig jaar is voldoende om het verwachte verlies ongedaan te maken. Nu maar hopen dat niemand zich tussentijds bedenkt.

Het is met TU-inschrijvingen net als met elfstedenrijders. Alleen de eerste en de laatste plaats staan garant voor media-aandacht. Waarbij de nummer laatst altijd leuker is dan de winnaar.

Vandaag wordt er nog niet geschaatst op de singel vlak achter Rotterdam CS. Maar de winter hangt al in de lucht. Olieberg kruipt achter een kop koffie in snackbar ‘Het Singeltje’. Hij komt hier vaak.

In Delft nog niet. Hij heeft nog niet eens de officiële bevestiging van zijn aanmelding binnen. Volgende week gaat Olieberg bij Elektrotechniek informeren. Hij ziet het wel. Op dit moment moet hij nog drie dagen werken bij het bedrijf waar hij zijn hts-afstudeerstage doorliep. ,,Maar dat beviel niet genoeg. Dus wil ik nog doorstuderen. Een paar jaar geleden ben ik op een soort voorlichtingsdag van Elektro geweest. De experimenten, het wetenschappelijke trok me wel. Want op de hts vond ik het nog niet echt diep gaan. Ik wil nog meer. Ik ben nog steeds gemotiveerd.”

De 28-jarige Olieberg is wel wat laat met zijn aanmelding. Moest dat nou? ,,Ik heb me zo laat in Delft aangemeld omdat ik eerst in Eindhoven zou gaan studeren. Maar dat vond ik toch te ver van Rotterdam, mijn woonplaats. Dus dan maar Delft.”

Zeven jaar geleden kwam hij uit Suriname naar Nederland. Om zijn mts-opleiding af te maken. Pure noodzaak: ,,Er was bij ons in Suriname toen een tekort aan docenten, ik kon geen goede lessen meer volgen.” Vervolgens deed hij hts-elektrotechniek, met energietechniek als specialisatie. Ook in Delft denkt Olieberg er aan om die richting te kiezen. Hij heeft namelijk een droom: terug naar Suriname en misschien daar een bedrijf starten. Met een verbluffend eenvoudig idee.

,,Er is een energieprobleem in mijn land. Huizenblokken krijgen afwisselend elektriciteit. En de zon schijnt de hele dag, het hele jaar door, maar niemand doet daar iets mee. De oplossing ligt voor de hand. Daarom ben ik eigenlijk vooral geïnteresseerd in alternatieve energiebronnen.”
Bosje

Maar misschien vind ik na mijn studie gewoon een leuke baan hier. Ik zie het tegen die tijd wel. Als ik het al haal. Het is jammer dat veel jonge Surinamers in Nederland gaan studeren en niet meer terug gaan. Jammer voor het land. De meest ambitieuze personen, de mensen die juist een bijdrage aan het land zouden moeten leven, gaan weg. Maar het is nou ook weer niet zo dat ik even mijn land ga redden.”

Heimwee kent Olieberg niet. Hij grijnst: ,,Ik denk dat ik me behoorlijk heb aangepast. Mijn ouders zitten nog daar, tweezussen. Heb ik geen moeite mee, je moet het vroeg of laat toch zelf doen. Ik ben ook al drie jaar niet meer terug geweest. Mijn moeder heb ik al twee jaar niet meer gezien. Ik bel wel iedere week.”

Het mooiste van Suriname? ,,Op de zon na, de bossen. Het oerwoud, de ongerepte natuur. Ik heb ook wel in Paramaribo gewoond, maar geef mij maar het binnenland.”

Olieberg is niet somber gesteld over de toekomst van zijn vaderland. ,,Wijdenbosch gaat zeker weg bij de komende verkiezingen. Ik ben niet echt in politiek geïnteresseerd, maar volg het wel. Politiek is altijd een moeilijke bezigheid. Hoe je het ook draait of keert, het blijft gewoon vaag.”

Dat geldt niet voor Oliebergs andere bezigheden. Hij is een fanatiek voetballer en uiteraard voor Feyenoord. De mid-mid speelt bij een volgens eigen zeggen bescheiden elftal. De rol van aanvallende middenvelder bevalt Olieberg. Lekker ballen verdelen over de spitsen. ,,Ik kan op mijn niveau technisch aardig meekomen.” Zijn idool speelt bij Chelsea. Didier Deschamps, die op zijn beste dagen bijna ongemerkt zijn nuttige werk op het middenveld verricht.

,,Ik voel mezelf zeker ook nuttig. En onopvallend? Ik ben met name buiten het veld niet opvallend. Zeer zeker niet. Rustig juist.”
Hollywood

Wat houdt je naast het voetbal nog meer bezig? ,,Basketballen, wandelen, uitgaan.” Wandelen? ,,Ja joh, gewoon een beetje lopen in de buurt. Een beetje over van alles en nog wat nadenken. Praten met vrienden. Meestal ga ik wel met meer mensen. Bijvoorbeeld naar de Kruiskade hier in Rotterdam. Daar gebeurt altijd wel wat. Gewoon rondkijken, maak je zeker iets mee. Daar ben ik ook wel naar op zoek.”

De laatst aangemelde TU-student blijft voorlopig in Rotterdam wonen. ,,Ik heb het hier naar mijn zin. Ik zou wel een stukje studentenleven willen meemaken. Maar uitgaan in Rotterdam is ook goed. Naar de disco, A20, Hollywood. Ik hou van house, nog een beetje R&B. Ook wel rustige muziek.”

Hij kent weinig anderen die doorstromen van de hts naar de TU. ,,Op de hts zaten veel Surinamers. Van de universiteit weet ik dat nog niet. Ik ben een van de weinigen die doorgaat. De meesten van mijn vrienden hebben een vaste betrekking aangenomen.”

Wat trekt je aan in de TU? ,,De wetenschap fascineert me. In Suriname is bijvoorbeeld wel een universiteit. Maar je krijgt geen ir-titel. De colleges zijn niet zo goed, het niveau is gewoon te laag. Daarom kan ik nu beter in Nederland blijven. Ik heb er ook totaal geen moeite mee om op mijn achtentwintigste nog met een nieuwe studie te beginnen. Na de mts en de hts de universiteit. Het overkomt meer mensen. Maar in feite betekent het wel dat ik een laatbloeier ben.”

Dankzij Guillaume Olieberg mag de TU met opgeheven hoofd de nieuwe eeuw inkijken. Eén nieuwe inschrijver meer dan vorig jaar is voldoende om het verwachte verlies ongedaan te maken. Nu maar hopen dat niemand zich tussentijds bedenkt.

Het is met TU-inschrijvingen net als met elfstedenrijders. Alleen de eerste en de laatste plaats staan garant voor media-aandacht. Waarbij de nummer laatst altijd leuker is dan de winnaar.

Vandaag wordt er nog niet geschaatst op de singel vlak achter Rotterdam CS. Maar de winter hangt al in de lucht. Olieberg kruipt achter een kop koffie in snackbar ‘Het Singeltje’. Hij komt hier vaak.

In Delft nog niet. Hij heeft nog niet eens de officiële bevestiging van zijn aanmelding binnen. Volgende week gaat Olieberg bij Elektrotechniek informeren. Hij ziet het wel. Op dit moment moet hij nog drie dagen werken bij het bedrijf waar hij zijn hts-afstudeerstage doorliep. ,,Maar dat beviel niet genoeg. Dus wil ik nog doorstuderen. Een paar jaar geleden ben ik op een soort voorlichtingsdag van Elektro geweest. De experimenten, het wetenschappelijke trok me wel. Want op de hts vond ik het nog niet echt diep gaan. Ik wil nog meer. Ik ben nog steeds gemotiveerd.”

De 28-jarige Olieberg is wel wat laat met zijn aanmelding. Moest dat nou? ,,Ik heb me zo laat in Delft aangemeld omdat ik eerst in Eindhoven zou gaan studeren. Maar dat vond ik toch te ver van Rotterdam, mijn woonplaats. Dus dan maar Delft.”

Zeven jaar geleden kwam hij uit Suriname naar Nederland. Om zijn mts-opleiding af te maken. Pure noodzaak: ,,Er was bij ons in Suriname toen een tekort aan docenten, ik kon geen goede lessen meer volgen.” Vervolgens deed hij hts-elektrotechniek, met energietechniek als specialisatie. Ook in Delft denkt Olieberg er aan om die richting te kiezen. Hij heeft namelijk een droom: terug naar Suriname en misschien daar een bedrijf starten. Met een verbluffend eenvoudig idee.

,,Er is een energieprobleem in mijn land. Huizenblokken krijgen afwisselend elektriciteit. En de zon schijnt de hele dag, het hele jaar door, maar niemand doet daar iets mee. De oplossing ligt voor de hand. Daarom ben ik eigenlijk vooral geïnteresseerd in alternatieve energiebronnen.”
Bosje

Maar misschien vind ik na mijn studie gewoon een leuke baan hier. Ik zie het tegen die tijd wel. Als ik het al haal. Het is jammer dat veel jonge Surinamers in Nederland gaan studeren en niet meer terug gaan. Jammer voor het land. De meest ambitieuze personen, de mensen die juist een bijdrage aan het land zouden moeten leven, gaan weg. Maar het is nou ook weer niet zo dat ik even mijn land ga redden.”

Heimwee kent Olieberg niet. Hij grijnst: ,,Ik denk dat ik me behoorlijk heb aangepast. Mijn ouders zitten nog daar, tweezussen. Heb ik geen moeite mee, je moet het vroeg of laat toch zelf doen. Ik ben ook al drie jaar niet meer terug geweest. Mijn moeder heb ik al twee jaar niet meer gezien. Ik bel wel iedere week.”

Het mooiste van Suriname? ,,Op de zon na, de bossen. Het oerwoud, de ongerepte natuur. Ik heb ook wel in Paramaribo gewoond, maar geef mij maar het binnenland.”

Olieberg is niet somber gesteld over de toekomst van zijn vaderland. ,,Wijdenbosch gaat zeker weg bij de komende verkiezingen. Ik ben niet echt in politiek geïnteresseerd, maar volg het wel. Politiek is altijd een moeilijke bezigheid. Hoe je het ook draait of keert, het blijft gewoon vaag.”

Dat geldt niet voor Oliebergs andere bezigheden. Hij is een fanatiek voetballer en uiteraard voor Feyenoord. De mid-mid speelt bij een volgens eigen zeggen bescheiden elftal. De rol van aanvallende middenvelder bevalt Olieberg. Lekker ballen verdelen over de spitsen. ,,Ik kan op mijn niveau technisch aardig meekomen.” Zijn idool speelt bij Chelsea. Didier Deschamps, die op zijn beste dagen bijna ongemerkt zijn nuttige werk op het middenveld verricht.

,,Ik voel mezelf zeker ook nuttig. En onopvallend? Ik ben met name buiten het veld niet opvallend. Zeer zeker niet. Rustig juist.”
Hollywood

Wat houdt je naast het voetbal nog meer bezig? ,,Basketballen, wandelen, uitgaan.” Wandelen? ,,Ja joh, gewoon een beetje lopen in de buurt. Een beetje over van alles en nog wat nadenken. Praten met vrienden. Meestal ga ik wel met meer mensen. Bijvoorbeeld naar de Kruiskade hier in Rotterdam. Daar gebeurt altijd wel wat. Gewoon rondkijken, maak je zeker iets mee. Daar ben ik ook wel naar op zoek.”

De laatst aangemelde TU-student blijft voorlopig in Rotterdam wonen. ,,Ik heb het hier naar mijn zin. Ik zou wel een stukje studentenleven willen meemaken. Maar uitgaan in Rotterdam is ook goed. Naar de disco, A20, Hollywood. Ik hou van house, nog een beetje R&B. Ook wel rustige muziek.”

Hij kent weinig anderen die doorstromen van de hts naar de TU. ,,Op de hts zaten veel Surinamers. Van de universiteit weet ik dat nog niet. Ik ben een van de weinigen die doorgaat. De meesten van mijn vrienden hebben een vaste betrekking aangenomen.”

Wat trekt je aan in de TU? ,,De wetenschap fascineert me. In Suriname is bijvoorbeeld wel een universiteit. Maar je krijgt geen ir-titel. De colleges zijn niet zo goed, het niveau is gewoon te laag. Daarom kan ik nu beter in Nederland blijven. Ik heb er ook totaal geen moeite mee om op mijn achtentwintigste nog met een nieuwe studie te beginnen. Na de mts en de hts de universiteit. Het overkomt meer mensen. Maar in feite betekent het wel dat ik een laatbloeier ben.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.