Delftenaren heten niet voor niets ‘fietsenmakers’. De meer dan gemiddelde voorkeur voor steigerbuizen, sleutelwerkzaamheden en een fatsoenlijke betonbekisting heeft al heel wat kunststukjes opgeleverd.
Een nieuwe serie over Delftse knutselwoede.
Afkoelen op een hete zomerdag kunnen de bewoners van het studentenhuis Spoorsingel 66 in hun eigen zwembad. De twaalf bewoners hebben vorig jaar juni drie weken lopen klussen om het turquoise vierkante bad te realiseren. Ze verheugen zich nu al weer op de zomer om na het voetballen of een avondje Lorre het bad in te plonzen.
,,Het idee is ontstaan tijdens een theetje in de vakkentijd”, aldus vijfdejaars student scheikunde Pum le Haen. ,,We zaten lekker in de tuin en het was warm. Een inmiddels afgestudeerde huisgenoot trok direct na het uitspreken van het idee een tegel uit het terras en dat was het sein om te beginnen. Binnen drie uur was er een gat gegraven van tweeëneenhalf bij tweeëneenhalf meter. We wilden het in eerste instantie maken van hout en plastic. Maar toen het gat er lag zijn we eigenlijk pas echt gaan nadenken hoe we het verder moesten aanpakken. We besloten er geen half werk van te maken en daarom is het zwembad uiteindelijk in beton uitgevoerd. Zo hebben we er veel langer plezier van.”
Le Haen vervolgt: ,,Na het gat gegraven te hebben maakten we bouwtekeningen en begonnen met het maken van een bekisting. We hebben het beton zelfs gewapend. Het storten zelf was een dag van extreem hard werken. We moesten het zo snel mogelijk doen omdat het beton anders opdroogde en er gaten in de wanden konden ontstaan. Het was bloedheet die dag en wij moesten meer dan 2500 kilo beton in kruiwagens versjouwen. Helaas hebben we het die dag niet snel genoeg gedaan en ontstonden er toch gaten. Dit hebben we toen creatief opgelost door een soort zitrand langs de wanden te maken.”
,,Een vergunning was niet nodig”, zegt vierdejaars student bouwkunde Stefan Mol. ,,We hebben wel even problemen gehad met de SDSH, tegenwoordig Duwo. Die kreeg er lucht van nadat een paar glazenwassers onze ramen hadden gelapt. Dus binnen enkele dagen stond hier iemand van de Duwo aan de deur om ons te vertellen dat we hier toch wel toestemming voor hadden moeten vragen. Hij heeft de hele tuin om laten spitten, in de hoop een belangrijke leiding of kabel te vinden waardoor hij een reden had om het bad te laten afbreken. Maar die leiding bleek er niet te liggen.”
De afwerking heeft nog enige maanden geduurd. Het bad is nu netjes betegeld en zelfs voorzien van een inmiddels aftakelende palmboom om een subtropische sfeer te creëren. Momenteel zijn de bewoners bezig een mooi gazon en een border met bloemen om het zwembad te maken.
In het rijtje studentenhuizen aan de Spoorsingel wint nummer 66 het als het gaat om de comfortabelste tuin. Met de buren, hetmeisjeshuis op Spoorsingel 65, is het contact tijdens de aanleg van het zwembad aanzienlijk verbeterd. ,,We deden eigenlijk nooit wat samen, maar toen ze zagen dat we een zwembad aan het bouwen waren, boden ze aan een keer voor ons te koken. Heel gezellig”, zegt derdejaars L&R-student Gert-Jaap Doedens. ,,Ik had nooit gedacht dat vrouwen te lokken waren met een zwembad, maar dat zijn ze wel.”
Mijnbouwer Menno Koch lachend: ,,Ik vraag als openingszin tegenwoordig in Lorre niet naar een vuurtje, maar vraag of ze zin heeft om te zwemmen. Vorige zomer zijn we vaak tijdens een avondje Lorre de warmte ontvlucht door even een plons in het bad te nemen. Eenmaal afgekoeld, kleedden we ons aan en gingen we weer terug naar de disco. Het bad is ook eens gebruikt voor een beachparty als afstudeerfeest. Dat was in september en daarom buiten al vrij koud. We hadden de hele tuin overdekt en in het zwembad heet water gedaan. Het was net een stoombad. De feestgangers gingen met kleren en al het zwembad in. Aan het eind van de avond zat er niet alleen water meer in het bad, maar was het één grote cocktail geworden.”
Koch gaat door: ,,Het meeste plezier hebben we toch op gewone dagen. Tijdens het studeren even een duik nemen of ’s avond aan de rand van het zwembad barbecuen. Veel lol hebben we ook met de spelletjes die we als kleine kinderen spelen. Tikkertje of raden met de ogen dicht wie het is, zo lang mogelijk onder water blijven of uit het raam van de eerste verdieping springen.”
Le Haen: ,,Net als een echt zwembad moet het onderhouden worden. Regelmatig wordt het schoongemaakt en elke week gooien we er chloor en PH-neutraliserende stoffen in. Gelukkig hebben we in het bad een pomp met filter die voor een groot deel van de zuivering zorgt. De pomp hebben we gekregen van een student die dat ding toevallig op zijn kamer had. Zijn vader had een zwembad, maar dat was lek. Hij heeft toen die pomp gekregen, maar deed er niets mee.”
Le Haen besluit: ,,De hele aanleg heeft ons in totaal tweeduizend gulden gekost. Dat schrijven we over een periode van drie jaar af en we betalen per persoon dus ongeveer zes gulden per maand. Nee, dat geld is goed besteed; we hebben er veel plezier van. En dat stukje terras minder maakt niet uit. Nadeel is wel dat de keukenvloer snel smerig wordt, omdat iedereen met zijn modderpoten naar binnen loopt.”
Delftenaren heten niet voor niets ‘fietsenmakers’. De meer dan gemiddelde voorkeur voor steigerbuizen, sleutelwerkzaamheden en een fatsoenlijke betonbekisting heeft al heel wat kunststukjes opgeleverd. Een nieuwe serie over Delftse knutselwoede.
Afkoelen op een hete zomerdag kunnen de bewoners van het studentenhuis Spoorsingel 66 in hun eigen zwembad. De twaalf bewoners hebben vorig jaar juni drie weken lopen klussen om het turquoise vierkante bad te realiseren. Ze verheugen zich nu al weer op de zomer om na het voetballen of een avondje Lorre het bad in te plonzen.
,,Het idee is ontstaan tijdens een theetje in de vakkentijd”, aldus vijfdejaars student scheikunde Pum le Haen. ,,We zaten lekker in de tuin en het was warm. Een inmiddels afgestudeerde huisgenoot trok direct na het uitspreken van het idee een tegel uit het terras en dat was het sein om te beginnen. Binnen drie uur was er een gat gegraven van tweeëneenhalf bij tweeëneenhalf meter. We wilden het in eerste instantie maken van hout en plastic. Maar toen het gat er lag zijn we eigenlijk pas echt gaan nadenken hoe we het verder moesten aanpakken. We besloten er geen half werk van te maken en daarom is het zwembad uiteindelijk in beton uitgevoerd. Zo hebben we er veel langer plezier van.”
Le Haen vervolgt: ,,Na het gat gegraven te hebben maakten we bouwtekeningen en begonnen met het maken van een bekisting. We hebben het beton zelfs gewapend. Het storten zelf was een dag van extreem hard werken. We moesten het zo snel mogelijk doen omdat het beton anders opdroogde en er gaten in de wanden konden ontstaan. Het was bloedheet die dag en wij moesten meer dan 2500 kilo beton in kruiwagens versjouwen. Helaas hebben we het die dag niet snel genoeg gedaan en ontstonden er toch gaten. Dit hebben we toen creatief opgelost door een soort zitrand langs de wanden te maken.”
,,Een vergunning was niet nodig”, zegt vierdejaars student bouwkunde Stefan Mol. ,,We hebben wel even problemen gehad met de SDSH, tegenwoordig Duwo. Die kreeg er lucht van nadat een paar glazenwassers onze ramen hadden gelapt. Dus binnen enkele dagen stond hier iemand van de Duwo aan de deur om ons te vertellen dat we hier toch wel toestemming voor hadden moeten vragen. Hij heeft de hele tuin om laten spitten, in de hoop een belangrijke leiding of kabel te vinden waardoor hij een reden had om het bad te laten afbreken. Maar die leiding bleek er niet te liggen.”
De afwerking heeft nog enige maanden geduurd. Het bad is nu netjes betegeld en zelfs voorzien van een inmiddels aftakelende palmboom om een subtropische sfeer te creëren. Momenteel zijn de bewoners bezig een mooi gazon en een border met bloemen om het zwembad te maken.
In het rijtje studentenhuizen aan de Spoorsingel wint nummer 66 het als het gaat om de comfortabelste tuin. Met de buren, hetmeisjeshuis op Spoorsingel 65, is het contact tijdens de aanleg van het zwembad aanzienlijk verbeterd. ,,We deden eigenlijk nooit wat samen, maar toen ze zagen dat we een zwembad aan het bouwen waren, boden ze aan een keer voor ons te koken. Heel gezellig”, zegt derdejaars L&R-student Gert-Jaap Doedens. ,,Ik had nooit gedacht dat vrouwen te lokken waren met een zwembad, maar dat zijn ze wel.”
Mijnbouwer Menno Koch lachend: ,,Ik vraag als openingszin tegenwoordig in Lorre niet naar een vuurtje, maar vraag of ze zin heeft om te zwemmen. Vorige zomer zijn we vaak tijdens een avondje Lorre de warmte ontvlucht door even een plons in het bad te nemen. Eenmaal afgekoeld, kleedden we ons aan en gingen we weer terug naar de disco. Het bad is ook eens gebruikt voor een beachparty als afstudeerfeest. Dat was in september en daarom buiten al vrij koud. We hadden de hele tuin overdekt en in het zwembad heet water gedaan. Het was net een stoombad. De feestgangers gingen met kleren en al het zwembad in. Aan het eind van de avond zat er niet alleen water meer in het bad, maar was het één grote cocktail geworden.”
Koch gaat door: ,,Het meeste plezier hebben we toch op gewone dagen. Tijdens het studeren even een duik nemen of ’s avond aan de rand van het zwembad barbecuen. Veel lol hebben we ook met de spelletjes die we als kleine kinderen spelen. Tikkertje of raden met de ogen dicht wie het is, zo lang mogelijk onder water blijven of uit het raam van de eerste verdieping springen.”
Le Haen: ,,Net als een echt zwembad moet het onderhouden worden. Regelmatig wordt het schoongemaakt en elke week gooien we er chloor en PH-neutraliserende stoffen in. Gelukkig hebben we in het bad een pomp met filter die voor een groot deel van de zuivering zorgt. De pomp hebben we gekregen van een student die dat ding toevallig op zijn kamer had. Zijn vader had een zwembad, maar dat was lek. Hij heeft toen die pomp gekregen, maar deed er niets mee.”
Le Haen besluit: ,,De hele aanleg heeft ons in totaal tweeduizend gulden gekost. Dat schrijven we over een periode van drie jaar af en we betalen per persoon dus ongeveer zes gulden per maand. Nee, dat geld is goed besteed; we hebben er veel plezier van. En dat stukje terras minder maakt niet uit. Nadeel is wel dat de keukenvloer snel smerig wordt, omdat iedereen met zijn modderpoten naar binnen loopt.”
Comments are closed.