De traditie dicteert dat een beetje Delftse studentenhuis met Kerst een diner organiseert. Uiteraard eindigt een fatsoenlijk bacchanaal om acht uur ’s ochtends, maar het kan ook gebeuren dat de Hermandad vroegtijdig roet in het eten gooit, omdat het schijfje in de cd-lade – zeg maar ‘Mega House Party, volume II’ – de buren uit hun nachtrust houdt.
Share
Bon appetit.
JvB 93
Sinds een paar dagen hangt er een lijst op de muur waarop huisgenoten hun taak voor het kerstdiner kunnen bepalen. Aankleding, ‘La Grande Soupe’ en het maken van de traditionele etiketten voor de de wijnflessen zijn enkele van de opdrachten. Zoals altijd komt de voorbereiding laat op gang, maar het kerstdiner op Jacoba van Beierenlaan 93, ofwel ‘De Zatte Aap’, is al tientallen jaren een grandioos feest.
De laatste vrijdag voor Kerst is dit jaar de dag waarop het moet gebeuren. Het diner is niet alleen voor huisgenoten en partners, enkele oud-Apen zijn tevens uitgenodigd. Deze oude mannen zouden anders eenzaam in hun donkere kamertje een etentje voor twee bijeen moeten sprokkelen. Samen met de echte studenten zullen nu volgende week veertig klassiek gekleden op de verdieping een eigen feestje vieren.
Voor zoveel mensen een geniaal zes-gangendiner verzorgen is niet gemakkelijk. Al nagenietend van de vier kalkoenen die een jaar geleden bij de drie onderste verdiepingen werden klaargestoomd, worden nu de gourmetstellen bij ouders vandaan getoverd. De heerlijke borrel, grootmoeders soep en een afsluitend dessert moeten de kleine pannetjes van het kookstel doen omtoveren tot een keuken van formaat. Het huisdrankje, Fleu-de Meu, is er één volgens geheim recept. Slechts een uitverkorene uit het huis maakt ieder jaar met zijn voorganger deze borrel klaar. Volgens ingewijden is het een mengeling van alcoholische dranken die op een magische manier gemengd zijn tot een wonderlijk geheel. Vreemd genoeg zijn de kleuren van het huis, roze en blauw, terug te zien in het brouwseltje. Oude bereiders keuren de drank en altijd is het perfect.
De pas gerenoveerde verdieping laat zich niet eenvoudig omtoveren tot decor voor een klassiek diner. De witte muren en het lage plafond doen immers niet denken aan een statige zaal in het Kurhaus. De posters aan de muur en de rotzooi van het huisfeest enkele weken geleden liggen nog opgestapeld in het washok. Toch is de JvB 93 straks een klassiek en rustiek pand. Keihard werken en vele handen die licht werk maken moeten het hier doen.
Het vorig jaar opgevoerde kerstspel dient dit jaar een vervolg te krijgen, iets wat volgens ingewijden ook gaat gebeuren. Het spel werd op initiatief van enkele bewoners opgevoerd en het had als basis het bekende kerstverhaal. De figuren uit de oude, bijbelse geschiedenis werden vervangen door hedendaagse huisgenoten die interactief meededen aan het toneelstuk. Na het hoofdgerecht werd op een podium door een verteller het stuk ingeleid. Huisgenoten moesten teksten oplezen die natuurlijk betrekking hadden op henzelf. De als kerstman verklede dictator liet hen van de een in de andere valkuil vallen, en deed zelf natuurlijk niet mee. Dit jaar zal het wel omgekeerd zijn.
Na het diner en de drankjes is het dansen geblazen. Dansen tot je erbij neervalt of totdat de politie komt. (R.Z.)
OD 96A
Terwijl heel Delft al met de kerstdiners bezig is, is het nog opvallend rustig in het Bloemgartenhuis aan de Oude Delft 96a. Het thema is al wel bekend. Na lang debatteren is uit de lange rij thema’s, van ‘Het grote dierenbos’, ‘Webber’, ‘Old skool’ en ‘Op je inline-skates door de twilight jungle to be wild‘, gekozen voor ‘Rivella, een beetje vreemd, maar wel lekker’.
Ook de driekoppige KeDiCo (kerstdinercommissie) is al geïnstalleerd. Dirk, Wouter en Nelis hebben geprobeerd een huisje te vinden, maar de meeste campingbeheerders en vakantieparken zijn niet zo happig op studenten. De KeDiCo moet zorgen dat voorbereiding op wieletjes loopt en dat het toetje niet vloekt met de gevulde kalkoen.
Eerst was tijdens de huisvergadering de datum voor het kerstdiner op 16 december vastgesteld, maar omdat Marc niet zeker wist of hij wel zou kunnen – misschien moet hij de Kerst bij zijn ouders in Nigeria vieren – is het toch de 30e geworden. Dit jaar gaat er geen huisweekend aan het kerstdiner vooraf, vanwege de grote studiestress die het huis in een wurggreep houdt. Ook om die reden is besloten het kerstdiner dit jaar thuis te vieren.
Er is nog veel werk te doen. Als feestlocatie is de fietsenkelder gekozen maar die moet nog worden tot feesthol worden omgebouwd nadat het ontruimd en schoongemaakt is, De muren worden daarna voorzien van wandschilderingen, maar de aard van deze fresco’s is nog onbekend.
De lakens, waar vorig jaar het dak van eetcafé De Ruif mee versierd werd, kunnen nu ook weer prima van dienst zijn (kijken of OD 109 ze nog heeft). Toen was het kerstdiner namelijk in De Ruif (waar Syf en Sally werken), een ideale locatie door de goede kookgelegenheid, de gezellige bar en weinig kans op geluidsoverlast.
Hoe het feest er dit jaar precies uit komt te zien is dus nog niet duidelijk. De kroonluchters zijn in ieder geval al wel klaar: vier prachtige lampen zijn gemaakt van purschuim, kaarsen, kerstlampjes en fietswielen. Dat laatste om eventuele buitenlandse partners toch niet te leten vergeten dat ze in Delft zijn. Ook is er een trap in de maak, van het fietsenhok naar de keuken. Het wordt een trap van steigerbuizen met een constructie eromheen, tegen regen, kou en eventuele sneeuw.
Het diner zal uit acht gangen bestaan, elk gerecht wordt gemaakt door een ander tweetal. De KeDiCo coördineert het geheel. Er wordt begonnen met een spectaculair ontvangst, en meteen daarna zal er ‘Drank und Schnapps mit Knudeln’ geserveerd worden. Dan komt het inleidend voorgerecht (klein hapje), gevolgd door het echte voorgerecht. Vervolgens komen het hoofd- en nagerecht aan de beurt, af te blussen door de ‘Coffye ende Cognac of andere zeer sterk alcoholische bochten’.
Als iedereen dan ook nog in Rivella-stijl verschijnt (de heren in gebodypainte smokings, de dames in cellofaan-lang), wordt het in ieder geval heel lekker (en een beetje vreemd). (I.W.)
Oudraadtweg 5
Eerst nog even langs de knutselwinkel voor gips, langs de doe-het-zelf-zaak voor tl-armaturen en naar de discotheek om ‘House Party 2’ te halen. Op de ORW aangekomen, zijn de voorbereidingen voor morgen, de grote dag, al in volle gang.
De halogeenspotjes aan het plafond moeten wijken voor de kleuren van de regenboog en twee fietsen die aan de haken van het oude optakelbare poolbiljart komen te hangen. Belia, die kunstgeschiedenis studeert en dús voor de muurschilderingen zal zorgen, pakt haar studieboeken uit de kast en zal de muren van Picasso en Mondriaan voorzien.
Van de hoofden van alle huisgenoten worden gipsen maskers gemaakt, die aan een balk in de GR worden opgehangen. Van papiermaché en spiegeltjes of zwart landbouwplastic worden lijsten gemaakt. Klaas en Skip werken door aan hun eigen project: in een grote roestvrij stalen pijp hebben ze kleine gaatjes geboord. Als er straks twee tl-balkjes in zijn gemonteerd zal een artistieke sterrenhemel-lamp ontstaan, waarvoor in menig speciaalzaak al snel vijfhonderd gulden neergelegd moet worden.
Het thema is dit jaar ‘Avant-garde’, een kunststroming die zo hard mogelijk tegen de bestaande kunstvormen aanschopt. Als avant-garde eenmaal geaccepteerd is, is het dus geen avant-garde meer. Het thema heeft dus in ieder geval met kunst te maken. Niets moet alles mag, dat is het idee.
Het diner telt zes gangen. Het hoofdgerecht is hazepeper, voor deze keer niet door de huisoudste zelf geschoten, maar van de slager. De huisjongste is zichtbaar gestresst over wat zijn HJ-act moet worden. Na het diner gaan de stoelen aan de kant moeten voor een grootse disco, met veel ‘House Party Mega Power Dance ’95’ en Hollandse held André natuurlijk.
Omdat dit jaar geen oud-huisgenoten aanwezig zijn, gaat de uitbreiding van de GR naar het balkon niet door. Andere jaren werd het balkon met planken dichtgetimmerd, de deuren verwijderd en de extra ruimte zo goed mogelijk tegen kou en geluid geïsoleerd, zodat je je daar even rustig uit het disco-geweld kon terugtrekken.
Op het partnerfront valt er ook nog het nodige te beleven op ORW 5. Wat moet je nou doen als je iets met een huisgenoot hebt, maar toch allebei een partner moet meenemen? Gewoon ’toevallig’ een ander koppel uitnodigen zodat die twee met elkaar ook een gezellige avond hebben. Eén jongen heeft besloten dit jaar niet z’n vriendin mee te nemen. Drie kerstdiners in één jaar vinden ze een beetje overdreven: eerst in zijn huis, dan in haar oude huis en daarna nog in haar nieuwe huis is toch een beetje veel van het goede. (I.W.)
Van Hasseltlaan 46 t/m 55
De plannen voor het organiseren van een kerstdiner zijn gemaakt rond Sinterklaas. Op de tweede verdieping aan de Van Hasseltlaan 46 tot en met 55, zijn de voorbereidingen al begonnen. Het eetfestijn wordt in het nieuwe jaar gehouden en heeft het thema ‘Baby’ gekregen. Aan het diner nemen alleen de tien verdiepingsbewoners deel.
Twee jaar geleden was het thema ‘Religie’. Een leegstaande kamer en de gang, met toch al kale stenen muren, werden omgetoverd tot een klooster. Aan de muur werd een groot houten kruis gehangen met daarop een foto van Ritzen. Zittend op bielsen aan een lange tafel werd er gegeten en flink gedronken. Op de vloer lagen balen stro en de kamer en de gang werden verlicht door waxinelichtjes en kaarsen. ,,Na het diner kwamen SDSH-medewerkers langs voor inspectie en de schoonmaak van de kamer. Ze vroegen zich verbijsterd af of wat voor gewoonten de vorige bewoner had en of de ex-huisgenoot soms konijnen op zijn kamer hield”, vertelt bewoner Marcus.
Een kerstdiner hoeft niet altijd te bestaan uit een hoofdgerecht met wild. ,,Het kerstthema van vorig jaar was ‘Oertijd’. Het hoofdgerecht was imdjera, een Ethiopisch gerecht. Het bestaat uit een soort pannekoek gevuld met saus en kip”, zegt Guermame, een student afkomstig uit Eritrea. De muren van de huiskamer waren veranderd in grotwanden. Stukken papier-maché, gemaakt uit kranten en behanglijm beschilderd met prehistorische jachttaferelen, waren tegen de muren opgehangen. De bewoners waren gekleed in losse gewaden en hadden het haar versierd met een hondebot. Mascotte van het feest was een knuffeldino van de Flinstones gekregen bij een wasmiddelactie van Albert Heijn.
Een kerstmaaltijd bevat wel altijd een overvloed aan calorieën. Het nagerecht was een dertig centimeter hoge dinosaurus. Het beest bestond uit zo’n zestig slagroomsoesjes, overgoten met pure chocolade en compleet met tien chocolade-eieren. Daarna volgde de Irish coffee met bonbons.
Na de Sinterklaascadeautjes is de datum bepaald. Daarna hebben twee bewoners in een dronken bui het thema bedacht. Omdat de meesten Kerst bij pa en ma vieren en het niet mogelijk was een datum te prikken voor de 25e, vanwege de tentamens en colleges, viel de keuze op 6 januari. Het menu bestaat uit vier zware gangen; twee huisgenoten nemen steeds samen een gerecht voor hun rekening. Twee personen zorgen voor de aankleding en de sfeer, dit jaar zijn dat Mischa en Carine. Carine is net ingestemd en maakt het kerstdiner voor het eerst mee: ,,Ik ben erg benieuwd; het schijnt elk jaar weer groter en mooier te moeten. We hebben nog even de tijd om ideeën te bedenken, en het meeste gebeurt waarschijnlijk op het laatste moment. Misschien maken we van de huiskamer een grote box ofzo. De rest verklap ik niet. De bewoners houden hun plannen onderling geheim. De samenhang van het menu is daardoor niet perfect, maar de verrassing wel.” (M.D.)
Oosteinde 159
De bewoners van het Gouden Bastion twijfelen even of ze het thema van deze Kerst wel zullen vertellen. Het wordt altijd geheim gehouden voor de partners die ze uitnodigen, maar uiteindelijk zwichten ze. Na ‘Alladin’ en ‘de Romeinse Lusthof’ in voorgaande jaren, wordt dit keer de huiskamer omgetoverd tot een soort panorama van Mesdag met veldslagen uit de tijd van Napoleon. Via oude kaarten, moedige en bloedige taferelen op alle muren en het plafond gaan ze op het Oosteinde 159 zo tegen de jaarwisseling twee eeuwen terug in de tijd.
Op de wc wordt over het thema beslist. Op een stuk toiletpapier kunnen Peter ‘KS’ Slump, Paul ‘Plo’ van Beek, Jan Willem ‘Hoft’ Hoftijzer, Joost ‘Joop’ Verwey, Sander ‘Muts’ van Wijk en Constantijn ‘Lulduck’ Wiggers hun ideeën kwijt. Als iemand een thema niet leuk vindt, wordt het doorgestreept.
Drie huisgenoten houden zich bezig met het schilderen, de drie andere inwoners met het koken. Het menu heeft altijd met het thema te maken: in het minste geval wordt een passende naam voor alle gerechten verzonnen. Zo werden vorig jaar alle gerechten in het Italiaans vertaald. Op het menu staan minstens zeven gangen. Bij de gerechten moet gedacht worden aan haas in rode wijnsaus, gevulde aubergines, en vleesfondue met krab. In het Napoleontische tijdperk waarschijnlijk gefussileerde kip. Slump heeft zelf wijn gemaakt dit jaar. ,,We houden echter wel wat ‘echte’ flessen wijn achter de hand”, aldus Van Beek.
Elk jaar nemen de bewoners zich voor ook een ontvangstruimte in te richten. De partners (die vaak op het laatste moment nog moeten worden geregeld) zouden hier dan sjiek ontvangen kunnen worden met een cocktail. Nu gebeurt dat in de huiskamer. Na de cocktails begint het diner. Gedurende de avond geven de huisgenoten elkaar een cadeautje met een gedicht: een vertraagde Sinterklaas op het kerstdiner. De dames krijgen allemaal iets dat met het thema te maken heeft. Om een uur of acht ’s ochtends eindigt het diner. Er wordt dan meteen opgeruimd.
In de gang zijn schilderingen gemaakt door DSB-novieten en DSC-foeten tijdens het huizenslapen: het Gouden Bastion is een gemengd Bond/Corpshuis. Verder ondergaat het pand transformaties met belangrijke voetbaltoernooien. Tijdens het WK ’94 stond er een grote landkaart van de Verenigde Staten met alle stadions op de muur. De banken stonden in tribune-opstelling en door het hele jaar iets meer voor het bier betaald te hebben, was het bier tijdens het WK gratis. Om de huisband nog verder aan te halen, gaan ze elk jaar op huisweekend. Vanuit een gehuurd huisje verkennen ze de omgeving en geven ze zich over aan het traditionele ‘koe-douwen’: ’s nachts koeien die staand slapen omver duwen.
Betekent Kerst nog iets meer voor de bewoners van Oosteinde 159 dan de huiskamer schilderen en dineren? Hoftijzer: ,,Een goede gelegenheid om veel wijn te drinken, maar verder? Nee, het is een Christmas without a Christ!” (I.B.)
Smitsteeg 3
Op Smitsteeg 3 wilden de zes mannelijke inwoners eigenlijk een niet-standaard activiteit vóór hun kerstdiner. ,,Dat is niet gelukt”, aldus Ralf Prevaas. ,,De een vond een rondvaart in de Rotterdamse haven te technisch, de ander was bang dat hij na een uitje naar een Schiedamse jeneverstokerij compleet bezopen zou zijn. Een strandwandeling was te actief. Het enige waar we het over eens konden worden was bowlen en wijnproeven.”
Volgens Prevaas kent het diner, dat vanavond gehouden wordt, alle standaardingrediënten van een kerstdiner. ,,Het is de eerste keer dat ons huis een kerstdiner heeft, dus we wisten nog niet wat er allemaal geregeld moest worden. Wij zijn een gemengd huis, dat wil zeggen, er wonen bij ons twee Corps-leden, drie Virgilianen en één Jansbrugger in huis. De HJ (huisjongste) zet normaal het vuilnis en dergelijke buiten, maar heeft nu dus het meeste regelwerk voor het diner gedaan. Van een moeder van een huisgenoot komt het zilveren bestek, de tafels hebben we gehuurd bij Rozema, het servies lenen we bij Virgiel. We hebben zelfs tafelkleden geregeld.”
Aan versiering wordt niet veel gedaan, volgens Prevaas. ,,Het huis wordt simpelweg volgehangen met kerstlampjes. De meest ranzige kamer van het huis wordt eindelijk eens opgeruimd, omdat dat simpelweg de grootste kamer is. Er komt een kerstboom met pakjes eronder. Natuurlijk doen we naast de kaarsen het licht zoveel mogelijk uit, dan zie je niet dat het smerig is. We wilden eerst nog tapijt regelen bij de RAI in Amsterdam, maar ook dat is niet gelukt. De heren komen in smoking. Op de plee hebben we een bakje condooms opgehangen met daarnaast een turflijst.”
Want, naar een bekende Delftse gewoonte, heeft Smitsteeg 3 een gemengd kerstdiner. ,,Twee huisgenoten hebben een vaste vriendin. De andere vrouwen kostten wat meer regelwerk. Een ervan is een vriendinnetje van een clubgenote van een oud-klasgenote, en een ander meisje heeft een huisgenoot leren kennen op een blind-datediner. Een huisgenoot kreeg het zelf niet geregeld, en heeft dat dus door een clubgenoot moeten laten doen. Dinsdag hebben we een afzegging gehad van een meisje dat maandag tentamen bleek te hebben, dus er zal nog wat belwerk verricht moeten worden, voordat dat weer rechtgebreid is.”
De kosten van de avond bedragen zo’n honderdvijftig gulden per persoon. ,,Behalve voor die huisgenoot zonder date.” En het menu is nog niet bekend. De spetter van de avond moet liggen in het eten. Prevaas: ,,We hebben twee professionele koks. Eén van de mensen hier in huis werkt bij Rumours op de Oude Delft. Bovendien is zijn zwager daar de baas. Die koks vonden het wel leuk om hiervoor een avond te koken. We zullen wel de keuken nog extra moeten opruimen. Voor het opdienen hebben we twee eerstejaars van het Corps.”
Voor de afsluiting van het diner wordt een tweede kamer leeggeruimd om te dienen als borrelruimte. Prevaas: ,,Opnieuw lekker standaard, met een kaasplank, cognac, dikke sigaren en grote fauteuils.” (P.R.)
De traditie dicteert dat een beetje Delftse studentenhuis met Kerst een diner organiseert. Uiteraard eindigt een fatsoenlijk bacchanaal om acht uur ’s ochtends, maar het kan ook gebeuren dat de Hermandad vroegtijdig roet in het eten gooit, omdat het schijfje in de cd-lade – zeg maar ‘Mega House Party, volume II’ – de buren uit hun nachtrust houdt. Bon appetit.
JvB 93
Sinds een paar dagen hangt er een lijst op de muur waarop huisgenoten hun taak voor het kerstdiner kunnen bepalen. Aankleding, ‘La Grande Soupe’ en het maken van de traditionele etiketten voor de de wijnflessen zijn enkele van de opdrachten. Zoals altijd komt de voorbereiding laat op gang, maar het kerstdiner op Jacoba van Beierenlaan 93, ofwel ‘De Zatte Aap’, is al tientallen jaren een grandioos feest.
De laatste vrijdag voor Kerst is dit jaar de dag waarop het moet gebeuren. Het diner is niet alleen voor huisgenoten en partners, enkele oud-Apen zijn tevens uitgenodigd. Deze oude mannen zouden anders eenzaam in hun donkere kamertje een etentje voor twee bijeen moeten sprokkelen. Samen met de echte studenten zullen nu volgende week veertig klassiek gekleden op de verdieping een eigen feestje vieren.
Voor zoveel mensen een geniaal zes-gangendiner verzorgen is niet gemakkelijk. Al nagenietend van de vier kalkoenen die een jaar geleden bij de drie onderste verdiepingen werden klaargestoomd, worden nu de gourmetstellen bij ouders vandaan getoverd. De heerlijke borrel, grootmoeders soep en een afsluitend dessert moeten de kleine pannetjes van het kookstel doen omtoveren tot een keuken van formaat. Het huisdrankje, Fleu-de Meu, is er één volgens geheim recept. Slechts een uitverkorene uit het huis maakt ieder jaar met zijn voorganger deze borrel klaar. Volgens ingewijden is het een mengeling van alcoholische dranken die op een magische manier gemengd zijn tot een wonderlijk geheel. Vreemd genoeg zijn de kleuren van het huis, roze en blauw, terug te zien in het brouwseltje. Oude bereiders keuren de drank en altijd is het perfect.
De pas gerenoveerde verdieping laat zich niet eenvoudig omtoveren tot decor voor een klassiek diner. De witte muren en het lage plafond doen immers niet denken aan een statige zaal in het Kurhaus. De posters aan de muur en de rotzooi van het huisfeest enkele weken geleden liggen nog opgestapeld in het washok. Toch is de JvB 93 straks een klassiek en rustiek pand. Keihard werken en vele handen die licht werk maken moeten het hier doen.
Het vorig jaar opgevoerde kerstspel dient dit jaar een vervolg te krijgen, iets wat volgens ingewijden ook gaat gebeuren. Het spel werd op initiatief van enkele bewoners opgevoerd en het had als basis het bekende kerstverhaal. De figuren uit de oude, bijbelse geschiedenis werden vervangen door hedendaagse huisgenoten die interactief meededen aan het toneelstuk. Na het hoofdgerecht werd op een podium door een verteller het stuk ingeleid. Huisgenoten moesten teksten oplezen die natuurlijk betrekking hadden op henzelf. De als kerstman verklede dictator liet hen van de een in de andere valkuil vallen, en deed zelf natuurlijk niet mee. Dit jaar zal het wel omgekeerd zijn.
Na het diner en de drankjes is het dansen geblazen. Dansen tot je erbij neervalt of totdat de politie komt. (R.Z.)
OD 96A
Terwijl heel Delft al met de kerstdiners bezig is, is het nog opvallend rustig in het Bloemgartenhuis aan de Oude Delft 96a. Het thema is al wel bekend. Na lang debatteren is uit de lange rij thema’s, van ‘Het grote dierenbos’, ‘Webber’, ‘Old skool’ en ‘Op je inline-skates door de twilight jungle to be wild‘, gekozen voor ‘Rivella, een beetje vreemd, maar wel lekker’.
Ook de driekoppige KeDiCo (kerstdinercommissie) is al geïnstalleerd. Dirk, Wouter en Nelis hebben geprobeerd een huisje te vinden, maar de meeste campingbeheerders en vakantieparken zijn niet zo happig op studenten. De KeDiCo moet zorgen dat voorbereiding op wieletjes loopt en dat het toetje niet vloekt met de gevulde kalkoen.
Eerst was tijdens de huisvergadering de datum voor het kerstdiner op 16 december vastgesteld, maar omdat Marc niet zeker wist of hij wel zou kunnen – misschien moet hij de Kerst bij zijn ouders in Nigeria vieren – is het toch de 30e geworden. Dit jaar gaat er geen huisweekend aan het kerstdiner vooraf, vanwege de grote studiestress die het huis in een wurggreep houdt. Ook om die reden is besloten het kerstdiner dit jaar thuis te vieren.
Er is nog veel werk te doen. Als feestlocatie is de fietsenkelder gekozen maar die moet nog worden tot feesthol worden omgebouwd nadat het ontruimd en schoongemaakt is, De muren worden daarna voorzien van wandschilderingen, maar de aard van deze fresco’s is nog onbekend.
De lakens, waar vorig jaar het dak van eetcafé De Ruif mee versierd werd, kunnen nu ook weer prima van dienst zijn (kijken of OD 109 ze nog heeft). Toen was het kerstdiner namelijk in De Ruif (waar Syf en Sally werken), een ideale locatie door de goede kookgelegenheid, de gezellige bar en weinig kans op geluidsoverlast.
Hoe het feest er dit jaar precies uit komt te zien is dus nog niet duidelijk. De kroonluchters zijn in ieder geval al wel klaar: vier prachtige lampen zijn gemaakt van purschuim, kaarsen, kerstlampjes en fietswielen. Dat laatste om eventuele buitenlandse partners toch niet te leten vergeten dat ze in Delft zijn. Ook is er een trap in de maak, van het fietsenhok naar de keuken. Het wordt een trap van steigerbuizen met een constructie eromheen, tegen regen, kou en eventuele sneeuw.
Het diner zal uit acht gangen bestaan, elk gerecht wordt gemaakt door een ander tweetal. De KeDiCo coördineert het geheel. Er wordt begonnen met een spectaculair ontvangst, en meteen daarna zal er ‘Drank und Schnapps mit Knudeln’ geserveerd worden. Dan komt het inleidend voorgerecht (klein hapje), gevolgd door het echte voorgerecht. Vervolgens komen het hoofd- en nagerecht aan de beurt, af te blussen door de ‘Coffye ende Cognac of andere zeer sterk alcoholische bochten’.
Als iedereen dan ook nog in Rivella-stijl verschijnt (de heren in gebodypainte smokings, de dames in cellofaan-lang), wordt het in ieder geval heel lekker (en een beetje vreemd). (I.W.)
Oudraadtweg 5
Eerst nog even langs de knutselwinkel voor gips, langs de doe-het-zelf-zaak voor tl-armaturen en naar de discotheek om ‘House Party 2’ te halen. Op de ORW aangekomen, zijn de voorbereidingen voor morgen, de grote dag, al in volle gang.
De halogeenspotjes aan het plafond moeten wijken voor de kleuren van de regenboog en twee fietsen die aan de haken van het oude optakelbare poolbiljart komen te hangen. Belia, die kunstgeschiedenis studeert en dús voor de muurschilderingen zal zorgen, pakt haar studieboeken uit de kast en zal de muren van Picasso en Mondriaan voorzien.
Van de hoofden van alle huisgenoten worden gipsen maskers gemaakt, die aan een balk in de GR worden opgehangen. Van papiermaché en spiegeltjes of zwart landbouwplastic worden lijsten gemaakt. Klaas en Skip werken door aan hun eigen project: in een grote roestvrij stalen pijp hebben ze kleine gaatjes geboord. Als er straks twee tl-balkjes in zijn gemonteerd zal een artistieke sterrenhemel-lamp ontstaan, waarvoor in menig speciaalzaak al snel vijfhonderd gulden neergelegd moet worden.
Het thema is dit jaar ‘Avant-garde’, een kunststroming die zo hard mogelijk tegen de bestaande kunstvormen aanschopt. Als avant-garde eenmaal geaccepteerd is, is het dus geen avant-garde meer. Het thema heeft dus in ieder geval met kunst te maken. Niets moet alles mag, dat is het idee.
Het diner telt zes gangen. Het hoofdgerecht is hazepeper, voor deze keer niet door de huisoudste zelf geschoten, maar van de slager. De huisjongste is zichtbaar gestresst over wat zijn HJ-act moet worden. Na het diner gaan de stoelen aan de kant moeten voor een grootse disco, met veel ‘House Party Mega Power Dance ’95’ en Hollandse held André natuurlijk.
Omdat dit jaar geen oud-huisgenoten aanwezig zijn, gaat de uitbreiding van de GR naar het balkon niet door. Andere jaren werd het balkon met planken dichtgetimmerd, de deuren verwijderd en de extra ruimte zo goed mogelijk tegen kou en geluid geïsoleerd, zodat je je daar even rustig uit het disco-geweld kon terugtrekken.
Op het partnerfront valt er ook nog het nodige te beleven op ORW 5. Wat moet je nou doen als je iets met een huisgenoot hebt, maar toch allebei een partner moet meenemen? Gewoon ’toevallig’ een ander koppel uitnodigen zodat die twee met elkaar ook een gezellige avond hebben. Eén jongen heeft besloten dit jaar niet z’n vriendin mee te nemen. Drie kerstdiners in één jaar vinden ze een beetje overdreven: eerst in zijn huis, dan in haar oude huis en daarna nog in haar nieuwe huis is toch een beetje veel van het goede. (I.W.)
Van Hasseltlaan 46 t/m 55
De plannen voor het organiseren van een kerstdiner zijn gemaakt rond Sinterklaas. Op de tweede verdieping aan de Van Hasseltlaan 46 tot en met 55, zijn de voorbereidingen al begonnen. Het eetfestijn wordt in het nieuwe jaar gehouden en heeft het thema ‘Baby’ gekregen. Aan het diner nemen alleen de tien verdiepingsbewoners deel.
Twee jaar geleden was het thema ‘Religie’. Een leegstaande kamer en de gang, met toch al kale stenen muren, werden omgetoverd tot een klooster. Aan de muur werd een groot houten kruis gehangen met daarop een foto van Ritzen. Zittend op bielsen aan een lange tafel werd er gegeten en flink gedronken. Op de vloer lagen balen stro en de kamer en de gang werden verlicht door waxinelichtjes en kaarsen. ,,Na het diner kwamen SDSH-medewerkers langs voor inspectie en de schoonmaak van de kamer. Ze vroegen zich verbijsterd af of wat voor gewoonten de vorige bewoner had en of de ex-huisgenoot soms konijnen op zijn kamer hield”, vertelt bewoner Marcus.
Een kerstdiner hoeft niet altijd te bestaan uit een hoofdgerecht met wild. ,,Het kerstthema van vorig jaar was ‘Oertijd’. Het hoofdgerecht was imdjera, een Ethiopisch gerecht. Het bestaat uit een soort pannekoek gevuld met saus en kip”, zegt Guermame, een student afkomstig uit Eritrea. De muren van de huiskamer waren veranderd in grotwanden. Stukken papier-maché, gemaakt uit kranten en behanglijm beschilderd met prehistorische jachttaferelen, waren tegen de muren opgehangen. De bewoners waren gekleed in losse gewaden en hadden het haar versierd met een hondebot. Mascotte van het feest was een knuffeldino van de Flinstones gekregen bij een wasmiddelactie van Albert Heijn.
Een kerstmaaltijd bevat wel altijd een overvloed aan calorieën. Het nagerecht was een dertig centimeter hoge dinosaurus. Het beest bestond uit zo’n zestig slagroomsoesjes, overgoten met pure chocolade en compleet met tien chocolade-eieren. Daarna volgde de Irish coffee met bonbons.
Na de Sinterklaascadeautjes is de datum bepaald. Daarna hebben twee bewoners in een dronken bui het thema bedacht. Omdat de meesten Kerst bij pa en ma vieren en het niet mogelijk was een datum te prikken voor de 25e, vanwege de tentamens en colleges, viel de keuze op 6 januari. Het menu bestaat uit vier zware gangen; twee huisgenoten nemen steeds samen een gerecht voor hun rekening. Twee personen zorgen voor de aankleding en de sfeer, dit jaar zijn dat Mischa en Carine. Carine is net ingestemd en maakt het kerstdiner voor het eerst mee: ,,Ik ben erg benieuwd; het schijnt elk jaar weer groter en mooier te moeten. We hebben nog even de tijd om ideeën te bedenken, en het meeste gebeurt waarschijnlijk op het laatste moment. Misschien maken we van de huiskamer een grote box ofzo. De rest verklap ik niet. De bewoners houden hun plannen onderling geheim. De samenhang van het menu is daardoor niet perfect, maar de verrassing wel.” (M.D.)
Oosteinde 159
De bewoners van het Gouden Bastion twijfelen even of ze het thema van deze Kerst wel zullen vertellen. Het wordt altijd geheim gehouden voor de partners die ze uitnodigen, maar uiteindelijk zwichten ze. Na ‘Alladin’ en ‘de Romeinse Lusthof’ in voorgaande jaren, wordt dit keer de huiskamer omgetoverd tot een soort panorama van Mesdag met veldslagen uit de tijd van Napoleon. Via oude kaarten, moedige en bloedige taferelen op alle muren en het plafond gaan ze op het Oosteinde 159 zo tegen de jaarwisseling twee eeuwen terug in de tijd.
Op de wc wordt over het thema beslist. Op een stuk toiletpapier kunnen Peter ‘KS’ Slump, Paul ‘Plo’ van Beek, Jan Willem ‘Hoft’ Hoftijzer, Joost ‘Joop’ Verwey, Sander ‘Muts’ van Wijk en Constantijn ‘Lulduck’ Wiggers hun ideeën kwijt. Als iemand een thema niet leuk vindt, wordt het doorgestreept.
Drie huisgenoten houden zich bezig met het schilderen, de drie andere inwoners met het koken. Het menu heeft altijd met het thema te maken: in het minste geval wordt een passende naam voor alle gerechten verzonnen. Zo werden vorig jaar alle gerechten in het Italiaans vertaald. Op het menu staan minstens zeven gangen. Bij de gerechten moet gedacht worden aan haas in rode wijnsaus, gevulde aubergines, en vleesfondue met krab. In het Napoleontische tijdperk waarschijnlijk gefussileerde kip. Slump heeft zelf wijn gemaakt dit jaar. ,,We houden echter wel wat ‘echte’ flessen wijn achter de hand”, aldus Van Beek.
Elk jaar nemen de bewoners zich voor ook een ontvangstruimte in te richten. De partners (die vaak op het laatste moment nog moeten worden geregeld) zouden hier dan sjiek ontvangen kunnen worden met een cocktail. Nu gebeurt dat in de huiskamer. Na de cocktails begint het diner. Gedurende de avond geven de huisgenoten elkaar een cadeautje met een gedicht: een vertraagde Sinterklaas op het kerstdiner. De dames krijgen allemaal iets dat met het thema te maken heeft. Om een uur of acht ’s ochtends eindigt het diner. Er wordt dan meteen opgeruimd.
In de gang zijn schilderingen gemaakt door DSB-novieten en DSC-foeten tijdens het huizenslapen: het Gouden Bastion is een gemengd Bond/Corpshuis. Verder ondergaat het pand transformaties met belangrijke voetbaltoernooien. Tijdens het WK ’94 stond er een grote landkaart van de Verenigde Staten met alle stadions op de muur. De banken stonden in tribune-opstelling en door het hele jaar iets meer voor het bier betaald te hebben, was het bier tijdens het WK gratis. Om de huisband nog verder aan te halen, gaan ze elk jaar op huisweekend. Vanuit een gehuurd huisje verkennen ze de omgeving en geven ze zich over aan het traditionele ‘koe-douwen’: ’s nachts koeien die staand slapen omver duwen.
Betekent Kerst nog iets meer voor de bewoners van Oosteinde 159 dan de huiskamer schilderen en dineren? Hoftijzer: ,,Een goede gelegenheid om veel wijn te drinken, maar verder? Nee, het is een Christmas without a Christ!” (I.B.)
Smitsteeg 3
Op Smitsteeg 3 wilden de zes mannelijke inwoners eigenlijk een niet-standaard activiteit vóór hun kerstdiner. ,,Dat is niet gelukt”, aldus Ralf Prevaas. ,,De een vond een rondvaart in de Rotterdamse haven te technisch, de ander was bang dat hij na een uitje naar een Schiedamse jeneverstokerij compleet bezopen zou zijn. Een strandwandeling was te actief. Het enige waar we het over eens konden worden was bowlen en wijnproeven.”
Volgens Prevaas kent het diner, dat vanavond gehouden wordt, alle standaardingrediënten van een kerstdiner. ,,Het is de eerste keer dat ons huis een kerstdiner heeft, dus we wisten nog niet wat er allemaal geregeld moest worden. Wij zijn een gemengd huis, dat wil zeggen, er wonen bij ons twee Corps-leden, drie Virgilianen en één Jansbrugger in huis. De HJ (huisjongste) zet normaal het vuilnis en dergelijke buiten, maar heeft nu dus het meeste regelwerk voor het diner gedaan. Van een moeder van een huisgenoot komt het zilveren bestek, de tafels hebben we gehuurd bij Rozema, het servies lenen we bij Virgiel. We hebben zelfs tafelkleden geregeld.”
Aan versiering wordt niet veel gedaan, volgens Prevaas. ,,Het huis wordt simpelweg volgehangen met kerstlampjes. De meest ranzige kamer van het huis wordt eindelijk eens opgeruimd, omdat dat simpelweg de grootste kamer is. Er komt een kerstboom met pakjes eronder. Natuurlijk doen we naast de kaarsen het licht zoveel mogelijk uit, dan zie je niet dat het smerig is. We wilden eerst nog tapijt regelen bij de RAI in Amsterdam, maar ook dat is niet gelukt. De heren komen in smoking. Op de plee hebben we een bakje condooms opgehangen met daarnaast een turflijst.”
Want, naar een bekende Delftse gewoonte, heeft Smitsteeg 3 een gemengd kerstdiner. ,,Twee huisgenoten hebben een vaste vriendin. De andere vrouwen kostten wat meer regelwerk. Een ervan is een vriendinnetje van een clubgenote van een oud-klasgenote, en een ander meisje heeft een huisgenoot leren kennen op een blind-datediner. Een huisgenoot kreeg het zelf niet geregeld, en heeft dat dus door een clubgenoot moeten laten doen. Dinsdag hebben we een afzegging gehad van een meisje dat maandag tentamen bleek te hebben, dus er zal nog wat belwerk verricht moeten worden, voordat dat weer rechtgebreid is.”
De kosten van de avond bedragen zo’n honderdvijftig gulden per persoon. ,,Behalve voor die huisgenoot zonder date.” En het menu is nog niet bekend. De spetter van de avond moet liggen in het eten. Prevaas: ,,We hebben twee professionele koks. Eén van de mensen hier in huis werkt bij Rumours op de Oude Delft. Bovendien is zijn zwager daar de baas. Die koks vonden het wel leuk om hiervoor een avond te koken. We zullen wel de keuken nog extra moeten opruimen. Voor het opdienen hebben we twee eerstejaars van het Corps.”
Voor de afsluiting van het diner wordt een tweede kamer leeggeruimd om te dienen als borrelruimte. Prevaas: ,,Opnieuw lekker standaard, met een kaasplank, cognac, dikke sigaren en grote fauteuils.” (P.R.)
Comments are closed.