Harde knip loopt mogelijk vertraging op

Dit kan zomaar gebeuren als de Tweede Kamer besluit om de wet ‘Ruim baan voor talent’ controversieel te verklaren. Kamerleden kunnen donderdag besluiten dat deze wet te omstreden is om nog voor de verkiezingen te behandelen. 

Met zijn wet wilde de toenmalige minister Plasterk de ‘harde knip’ tussen bachelor- en masteropleiding verankeren. Studenten zouden niet meer aan een masteropleiding mogen beginnen als ze hun bachelordiploma nog niet op zak hadden. Afgezien van de Socialistische Partij vonden de meeste fracties dat een goede zaak. Ze steggelden alleen over de uitvoering: moeten masteropleidingen verplicht twee ‘instroommomenten’ hebben en mogen universiteiten voor pechvogels een uitzondering maken? 

Plasterk wilde de harde knip landelijk verplicht stellen voor de huidige lichting eerstejaars, die er in collegejaar 2012/2013 mee te maken zou krijgen. Maar ook als de wet niet controversieel wordt verklaard, kan er vertraging optreden door de val van het kabinet. Misschien zal de wet pas na de zomer behandeld worden en wordt de knip pas een jaar later van kracht, in studiejaar 2013/2014. Het ministerie wil overigens nog niet op eventuele vertraging vooruitlopen.

Volgens de nieuwe wet zouden kleinschalige, intensieve opleidingen zoals de university colleges hun collegegeld mogen verhogen. Nu betaalt elke student voor een reguliere opleiding hetzelfde collegegeld, maar het tarief zou dan maximaal vijf keer zo hoog mogen worden. Het CDA en de VVD hadden hier enkele bedenkingen bij: waarom uitgerekend vijf keer, en niet drie of zeven keer het huidige tarief? Hierover is het laatste woord nog niet gezegd.

Daarnaast zouden geneeskunde en andere fixusopleidingen al hun eerstejaars zelf mogen uitkiezen middels ‘decentrale selectie’, waarbij de aanmelders op motivatie en talent worden geselecteerd. Dit betreft overigens alleen de groep leerlingen die gemiddeld lager dan een acht op het eindexamen scoorde, want de bollebozen krijgen sowieso toegang. Plasterk wilde overigens zijn wetsvoorstel nog aanpassen en ook de beperking laten vervallen dat studiekiezers maar drie keer aan de ‘loting’ voor geneeskunde mee mogen doen. Wie wil, zou voortaan jaar in jaar uit aan de loting mogen deelnemen.

Maar dit staat allemaal op losse schroeven. “Natuurlijk willen we deze wet controversieel verklaren”, zegt SP-kamerlid Jasper van Dijk. Het CDA zou de wet weliswaar best in behandeling willen nemen, maar de partij zal de komende maanden “heel bescheiden” zijn, aldus kamerlid Jan Jacob van Dijk. “We moeten niet de indruk wekken dat we zo’n wet er nog even snel doorheen willen drukken.”

Ook de PvdA stelt zich terughoudend op, maar zal de wet van Plasterk niet snel afvallen, aldus onderwijswoordvoerder Marianne Besselink. De vraag is dus vooral wat de andere partijen zullen doen en hoeveel ruimte ze de Socialistische Partij willen geven.

Terwijl u dit leest, zit ik in Istanbul, tenminste dat hoop ik. Istanbul, de oude hoofdstad van Europa, vereeuwigd door de limerick

There once was a man from Stamboul
Who soliloquized thus to his tool
You ruined my health
And you took all my wealth
And now you won’t pee, you old fool

Het is een limerick uit ‘Slaughterhouse Five’ van Kurt Vonnegut, nooit gastschrijver in Delft geweest maar toch best wel een bekende auteur. De limerick is van binnen naar buiten onderzocht door allerlei literatuurwetenschappers, die concluderen dat de penis een pen is en de limerick een beeldspraak voor writer’s block. Koeienstront. Het is een ordinaire limerick a la ‘there once was a man from Nantucket’.
Ondertussen zit ik dus in Istanbul, tenminste dat hoop ik, met slechts een klein beetje handbagage. Mijn tandenborstel, mijn laptop, wat ondergoed, wat sokken en een vergrote prostaat. Het aardige van zo’n  prostaat is dat je die zonder moeite overal mee naar toe kunt nemen. Een oude vriend die je bijstaat, waar ook ter wereld. Ik leerde hem voor het eerst kennen op de 17e Amerikaans conferentie over differentiaalvergelijkingen, toen ik in het urinoir stond naast Heinz Fürstwurstenhammer, een wiskundige uit Ost-Pommern die zojuist een fenomenale voordracht had gegeven over zijn oplossing van het Anosov vermoeden voor oppervlakken van een hoger geslacht. Fürstwurstenhammer, een ventje van vier turven hoog, liet zijn straal vol kracht van het dashboard afkletteren. Ik kwam amper verder dan mijn schoenen.
Ik zit dus in Istanbul, tenminste dat hoop ik, want ik vlieg met Turkish Airlines, een maatschappij die geen verschil maakt tussen een landing en een snoekduik. Volgens het rapport van de commissie Van Vollenhoven, de veiligverkeerprins die geen verschil maakt tussen de maximumsnelheid van zijn Porsche en de maximumsnelheid op de snelweg, werd de crash van twee maanden terug veroorzaakt door een defecte hoogtemeter. Lezers van het boek ‘Outliers’ van Malcolm Gladwell, nooit gastschrijver in Delft geweest maar toch best wel een bekende auteur, weten beter. Vliegtuigcrashes worden veroorzaakt door gebrekkige communicatie in de cockpit. Piloten uit een streng hiërarchische cultuur, zoals de Turkse, crashen veel vaker dan piloten uit een platte samenleving, zoals de Scandinavische. Ik hou mijn vingers gekruist. Hopelijk monster ik op dit moment mijn persoonlijk debiet in Stamboul.