Gruwelen bij lichamen

Je hoeft niet alleen van Delftse huize te komen om de tentoonstelling ‘Rechte stoelen, rechtschapen burgers: Wonen volgens ‘t Binnenhuis (1900-1929)’, in het Haags Gemeentemuseum te bezoeken, maar een achtergrond in industrieel ontwerpen maakt het extra leuk. Wat kochten die ‘rechtschapen burgers’ uit ’t Gooi, het Amsterdamse Oud-Zuid en de grachtengordel? En staan die meubels vandaag de dag nog steeds in de huizen van hun nakomelingen? Niet ondenkbaar, als je weet dat één van de eerste designwinkels, ’t Binnenhuis van H.P. Berlage en Jac van den Bosch aan het Amsterdamse Rokin, zijn deuren opende in 1900. Die verkocht overigens strakke, sobere en ambachtelijke ontwerpen; heel anders dan de golvende art-nouveaustoelen en industrieel gemaakte meubels die men tot dan toe gewend was. Fotograaf Johannes Schwartz (1970), ook te zien op de Biënnale van Venetië, maakte een interessante reportage over Binnenhuis-meubels in hedendaagse interieurs. Om jaloers van te worden.

Van de tentoonstelling ‘The comic side of art’ word je trouwens al even hebberig. De hamvraag: wanneer is iets gewoon een striptekening en wanneer kunst? Diverse kunstenaars, zowel lokale als wereldberoemde, gebruiken de strip als kunstvorm en al die werken kun je bekijken in Nestruimte DCR. Een must voor iedereen die vroeger Marvel-comics verslond: een feest der herkenning. Al is gruwelen minstens zo lekker. Dus als je nog niet geweest bent: de tentoonstelling ‘Enge dingen’ in Museum Meermanno loopt nog tot en met 19 februari. Daarin zie je beeldmateriaal uit medische boeken en wasmodellen van aangetaste lichamen uit de negentiende en twintigste eeuw. Misgeboorten. Huidziekten. Gruwelijke aandoeningen door de Eerste Wereldoorlog. En dat allemaal bedacht door schrijver en gastconservator Adriaan van Dis.



‘Rechte stoelen, rechtschapen burgers’, tot en met 4 maart in het Haags Gemeentemuseum. www.gemeentemuseum.nl

‘The comic side of art’, tot en met 15 januari in Nestruimte DCR, Den Haag. ‘Enge dingen’, tot en met 19 februari in Museum Meermanno. www.meermanno.nl

De bewindsman schrijft dit in antwoord op vragen van VVD-kamerlid Anne Wil Lucas. Zij reageerde op klachten van de makers van de Keuzegids Universiteiten. De opleidingsoordelen die daar in staan, zijn mede gebaseerd op de Nationale Studentenenquête, die in opdracht van de stichting Studiekeuze123 gemaakt wordt.

Studenten werd tot nog toe altijd gevraagd naar de groepsgrootte bij werk- en hoorcolleges en naar de hoeveelheid lesuren die ze hadden. Maar in de jongste editie van de Nationale Studentenenquête werden deze vragen alleen nog aan de instellingen zelf gesteld. Hun antwoorden ontbreken nog voor tachtig procent en zijn bovendien niet toetsbaar, is de ervaring van de Keuzegids-redactie.

Ze maakte samen met de Landelijke vereniging van schooldecanen bezwaar tegen het schrappen van de vragen en is kritisch over het feit dat daaraan geen gehoor werd gegeven. Ze vindt dat er sprake is van een ‘verlies aan transparantie’ bij een organisatie ‘die door de overheid wordt gefinancierd om precies die transparantie te vergroten’.

Staatssecretaris Zijlstra lijkt het daarmee eens. Hij roept het bestuur van Studiekeuze123 op om de informatievoorziening aan te passen of aan te vullen. Het aantal contacturen en de groepsgrootte bij een opleiding zijn volgens hem een belangrijke indicator van de kwaliteit van het hoger onderwijs. En een onmisbaar element van studiekeuzevoorlichting.