Google-bom

Bij Google bombing maken webloggers massaal links aan op hun pagina’s naar de sites van hun ‘slachtoffers’, met vermelding van een raar of grappig steekwoord. Dergelijke acties vinden steeds vaker plaats. Zo werd premier Balkenende eerder gelinkt aan de woorden ‘raar kapsel’ en president Bush aan de steekwoorden ‘miserable’ en ‘failure’. Kan Google hier iets tegen doen?

Volgens prof.dr.ir. Piet van Mieghem (EWI), die onlangs een boek publiceerde over Google’s zoektechniek, staat het bedrijf vrijwel machteloos. “Het internet – ik gebruik overigens liever het woord webgraaf – bestaat uit miljarden webpagina’s die naar elkaar verwijzen. Het kan daarom ook wel gezien worden als een gigantische matrix. Google gebruikt alle mogelijke wiskundige schoonheden om die matrix op te lossen. Eén van de mooiste verworvenheden van Google is dat ze de score bepaalt aan de hand van de waarschijnlijkheidstheorie van Markov. Concreet betekent dit dat het bedrijf rekening houdt met allerlei toevalsprocessen. Zo wordt voor de indexering van pagina’s niet alleen gekeken naar het aantal links er naartoe, maar ook naar de populariteit en ouderdom van de websites waarvandaan gelinkt wordt. Het nadeel van dit complexe proces is dat bloggers relatief makkelijk misbruik kunnen maken van hun populariteit.”

Hoewel veel mensen Google bombing vooral zien als ludieke acties die de macht van de internetreus ondermijnen, heeft Van Mieghem er geen goed woord voor over. “Dit soort misbruik zoals spam en virussen is een grote kwaal van de moderne communicatietechnologie. Iemands functioneren wordt elektronisch onmogelijk gemaakt.”

Binnen E-next, een Europees netwerk van universiteiten en bedrijven als Microsoft en Intel Research, gericht op het internet, zoekt hij naar oplossingen. “Het probleem is dat je Google bombing wel tegen kunt gaan door het te verbieden, maar dat gaat weer in tegen het hele principe van het internet waarbij iedereen vrij is. Er is geen internetpolitie en dat is goed ook. Maar als het zo doorgaat komt de roep daarvoor wel.”

Prof dr.ir. Henk Sips, eveneens van EWI, denkt dat Google bombing een randverschijnsel blijft. “Het kan alleen met steekwoorden die niet veel gebruikt worden. Hoe ‘gewoner’ het zoekwoord, hoe meer mensen aan de actie moeten deelnemen om het gewenste effect te bereiken.

Sips denkt dat Google wel maatregelen kan nemen en dit ook doet als ‘het echt de spuigaten uitloopt’. “Het bedrijf past de zoekcriteria continu aan om zo efficiënt mogelijk te speuren. Hoe ze dat precies doet houdt ze geheim. De zoekmachine verdient aan bedrijven en instellingen die betalen om ‘kunstmatig’ hoger geplaatst te worden. Als ook bedrijven trucs bedenken om gratis op nummer één te komen, lopen ze inkomsten mis.” Om Rita Verdonk zullen de bedrijfsleiders in de VS niet wakker liggen, denkt Sips. (TvD)

Bij Google bombing maken webloggers massaal links aan op hun pagina’s naar de sites van hun ‘slachtoffers’, met vermelding van een raar of grappig steekwoord. Dergelijke acties vinden steeds vaker plaats. Zo werd premier Balkenende eerder gelinkt aan de woorden ‘raar kapsel’ en president Bush aan de steekwoorden ‘miserable’ en ‘failure’. Kan Google hier iets tegen doen?

Volgens prof.dr.ir. Piet van Mieghem (EWI), die onlangs een boek publiceerde over Google’s zoektechniek, staat het bedrijf vrijwel machteloos. “Het internet – ik gebruik overigens liever het woord webgraaf – bestaat uit miljarden webpagina’s die naar elkaar verwijzen. Het kan daarom ook wel gezien worden als een gigantische matrix. Google gebruikt alle mogelijke wiskundige schoonheden om die matrix op te lossen. Eén van de mooiste verworvenheden van Google is dat ze de score bepaalt aan de hand van de waarschijnlijkheidstheorie van Markov. Concreet betekent dit dat het bedrijf rekening houdt met allerlei toevalsprocessen. Zo wordt voor de indexering van pagina’s niet alleen gekeken naar het aantal links er naartoe, maar ook naar de populariteit en ouderdom van de websites waarvandaan gelinkt wordt. Het nadeel van dit complexe proces is dat bloggers relatief makkelijk misbruik kunnen maken van hun populariteit.”

Hoewel veel mensen Google bombing vooral zien als ludieke acties die de macht van de internetreus ondermijnen, heeft Van Mieghem er geen goed woord voor over. “Dit soort misbruik zoals spam en virussen is een grote kwaal van de moderne communicatietechnologie. Iemands functioneren wordt elektronisch onmogelijk gemaakt.”

Binnen E-next, een Europees netwerk van universiteiten en bedrijven als Microsoft en Intel Research, gericht op het internet, zoekt hij naar oplossingen. “Het probleem is dat je Google bombing wel tegen kunt gaan door het te verbieden, maar dat gaat weer in tegen het hele principe van het internet waarbij iedereen vrij is. Er is geen internetpolitie en dat is goed ook. Maar als het zo doorgaat komt de roep daarvoor wel.”

Prof dr.ir. Henk Sips, eveneens van EWI, denkt dat Google bombing een randverschijnsel blijft. “Het kan alleen met steekwoorden die niet veel gebruikt worden. Hoe ‘gewoner’ het zoekwoord, hoe meer mensen aan de actie moeten deelnemen om het gewenste effect te bereiken.

Sips denkt dat Google wel maatregelen kan nemen en dit ook doet als ‘het echt de spuigaten uitloopt’. “Het bedrijf past de zoekcriteria continu aan om zo efficiënt mogelijk te speuren. Hoe ze dat precies doet houdt ze geheim. De zoekmachine verdient aan bedrijven en instellingen die betalen om ‘kunstmatig’ hoger geplaatst te worden. Als ook bedrijven trucs bedenken om gratis op nummer één te komen, lopen ze inkomsten mis.” Om Rita Verdonk zullen de bedrijfsleiders in de VS niet wakker liggen, denkt Sips. (TvD)