Gevonden voorwerp: masterdiploma

Heb je jaren aan de TU Delft gestudeerd, laat je je masterdiploma liggen. Ongelooflijk? Bij de balie van de TU Delft Library kijken ze er niet meer van op. Onlangs belde een student dat hij een masterdiploma had gevonden. Helaas nam de eigenaar, een buitenlandse alumnus, niet op toen een van de baliemedewerkers belde om te melden dat het diploma terecht was.

En reken maar dat er veel wordt gevonden. Koptelefoons, flesjes water, sieraden, paraplu’s en zelfs een koffer. “Gisteren nog: een portemonnee met alles erin”, zegt baliemedewerker Jan Willem. “We benaderden de eigenaar en die had net alle pasjes geblokkeerd. Eenmaal hier bleek er wat geld te missen. Maar ja, dat kunnen we niet controleren.”

Het is een bonte verzameling van gevonden voorwerpen die Jan Willem tevoorschijn tovert: rekenmachines, USB-sticks, kettinkjes, bankpasjes en ID-kaarten. “Als we de eigenaar kunnen traceren, proberen we die te benaderen via mail of social media.”

Alles wordt geregistreerd op datum van aanbieden, initialen van de baliemedewerker die het voorwerp heeft aangenomen, eigenaar (indien traceerbaar), ondernomen acties en de datum van afhandeling. Wie een voorwerp komt ophalen moet zich legitimeren, het voorwerp omschrijven en vertellen waar het is verloren.

Als op het voorwerp de naam van de eigenaar staat, zoals bij ID-kaarten, bankpasjes en campuskaarten, proberen de baliemedewerkers diegene te benaderen via mail of social media. Opvallend is de instelling van studenten die iets zijn verloren, vindt Kazem van het servicepunt. “De laksheid soms. Bankpas kwijt? Vraag je toch gewoon een nieuwe aan.”

Volgens protocol slaat de balie gevonden voorwerpen minstens een maand op. Daarna haalt iemand van facilitair management ze op en blijven ze drie tot zes maanden bewaard. Daarna worden ze afgevoerd. Bankpasjes worden naar de bank gestuurd en ID-kaarten naar de politie. Campuskaarten gaan naar de centrale studentenadministratie.

Sommige gevonden voorwerpen krijgen een tweede leven. Oplaadsnoeren bijvoorbeeld. Die worden na verloop van tijd uitgeleend voor een legitimatiebewijs als onderpand. Soms worden zelfs die daarna niet meer opgehaald door studenten. Baliemedewerkster Simone: “Het is dat ze op die leeftijd geen houten been hebben, maar anders…”