‘Geen fanatieke lobby van TU’

Dat er in Delft veel hoogopgeleiden in de raad zitten, is niet echt een verrassing. Delft heeft een relatief hoogopgeleide bevolking, mede door de TU, vele architectenbureaus en kennisinstituten als WL/Delft Hydraulics en TNO. Wel opmerkelijk is dat zoveel (oud-)TU’ers actief zijn in de politiek. Hoeveel (oud-)TU’ers in Delft wonen is niet na te gaan, maar dat de raad ruim vertegenwoordigd is met (oud-)TU’ers lijkt wel zeker. De TU Delft telt 13,5 duizend studenten en ruim 6 duizend medewerkers, die uiteraard niet allemaal in de gemeente Delft wonen, op een inwoneraantal van 95 duizend.

In totaal staan 78 (oud-)TU’ers op de kieslijsten, al staan de meeste op een lage en onverkiesbare plaats. Tien maken een grote kans om in de raad te komen. Nu zetelen negen (oud-)TU’ers in de gemeenteraad, die bestaat uit 37 raadsleden. Vier van de huidige raadsleden studeren, twee zijn afgestudeerd en drie zijn werkzaam aan de TU Delft. Twee van de vijf wethouders studeerden in Delft.

Het is geen verrassing dat studentenpartij Stip verreweg de meeste TU’ers op de lijst heeft staan. Van de dertig kandidaten, studeren er 28 momenteel aan de TU. De huidige drie raadsleden studeren ook allemaal. In totaal dingen 42 Delftse studenten, 22 afgestudeerden, drie gepromoveerden en acht werknemers van de TU Delft mee naar een raadszetel. Drie kandidaten verlieten de TU Delft zonder diploma.

GroenLinks en de VVD hebben, na Stip, met acht kandidaten de meeste (oud-)TU’ers op de lijst staan. Maar zij staan allen op een onverkiesbare plaats. Bij de VVD maakt waarschijnlijk een TU-alumnus een kans. D66 en de Christenunie-SGP hebben zeven kandidaten op de lijst.

De hamvraag is of van die invloed van de TU Delft wat te merken is. Veel raadsleden die hoog op de lijst staan en de afgelopen jaren actief waren in de Delftse gemeentepolitiek, reageren verrast als ze het hoge aantal (oud-)TU’ers in de raad horen. Ir. Jan Peter de Wit van Leefbaar Delft zat de afgelopen vier jaar in de raad. “Ik kan het me niet voorstellen, is het echt waar?” vraagt de huidige nummer drie op de kieslijst verbaasd. “Ik heb er weinig van gemerkt. De debatten in de raad zijn vaak technisch heel oppervlakkig. Er wordt zelden ingegaan op technische aspecten.”

De afgelopen jaren zijn veel onderwerpen waarvan een ingenieurshart sneller gaat kloppen, de revue gepasseerd. De nieuwe tramlijn naar de TU, werkzaamheden aan de Delftse gemalen, windmolenparken en de spoorwegtunnel. Technisch innovatieve projecten zijn het visitekaartje van Delft, benadrukt gemeentesecretaris mr.drs. Hans Camps. “Delft staat te boek als origineel. Daar worden uitvindingen gedaan, dingen bedacht. De TU Delft speelt daarin een belangrijke rol en dat zie je terug in de initiatieven in de stad. Bijvoorbeeld de aandacht voor duurzaamheid en milieutechnologie. Ook met ons waterplan lopen we voorop. Daar hebben we zelfs complimenten van de provincie van gekregen. Je mag verwachten dat zo’n vooruitstrevend plan uit Delft komt.”

Delft profileert zich als kennisstad, waar de meest hoogstaande technische oplossingen worden ontwikkeld. Maar in de debatten over deze gemeenteplannen, merkt ir. Herman Pieter Nijhof (VVD) weinig van de technische kennis in de raad. “Ik heb juist het idee dat de raadsleden niet echt technisch onderlegd zijn”, zegt de nummer zes van de VVD. “Slechts een enkeling toont technisch inzicht in de projecten die opgezet worden. Dat is zonde, want vaak is meer mogelijk dan mensen op het eerste gezicht denken. De TU laat zien wat mogelijk is, juist op dat vlak moeten we meer samenwerken.”

“Het is een taak van de TU om met die kennis naar de raad te gaan”, vindt Nijhof. Maar van een fanatieke lobby van de TU merken de raadsleden weinig. Nijhof: “En ik ben geen vertegenwoordiger van de TU.” Ook Camps benadrukt tot zijn genoegen dat de (oud-)TU’ers zich niet als zodanig profileren. Maar van de kennis van de TU willen de raadsleden wél graag de vruchten plukken. TU-medewerker ir. Anne Koning (PvdA) vindt het ‘zonde om de kennis van de TU links te laten liggen’. “We hebben in Delft problemen met luchtvervuiling en geluidsproblemen, de kennis van de TU kan ons daarbij goed van pas komen”, zegt Koning, nummer vier op de kieslijst van de PvdA. “Denk bijvoorbeeld aan de luchtvervuilingmeter die onlangs is ontwikkeld. We moeten gebruik maken van die aanwezige kennis.”

Dat een ingenieur voordelen heeft ten opzichte van anderen, benadrukken ze vrijwel allemaal. “Wij zijn niet bang voor berekeningen, getallen en cijfers”, zegt Koning. “Vaak denken mensen ‘het zal wel kloppen’. Maar je merkt dat een aantal in de raad gewend zijn met cijfers te werken en er kritisch naar kijken. Ik zie de politiek als het oplossen van problemen en dat sluit aan bij de opleiding tot ingenieur.”

“Maar hoe je het ook went of keert”, stelt De Wit, “het gaat uiteindelijk niet om de technische kennis in de afweging die raadsleden maken. Het gaat om partijpolitiek, om de politieke belangen. Dat bepaalt uiteindelijk de keuze die raadsleden maken.”

Dat er in Delft veel hoogopgeleiden in de raad zitten, is niet echt een verrassing. Delft heeft een relatief hoogopgeleide bevolking, mede door de TU, vele architectenbureaus en kennisinstituten als WL/Delft Hydraulics en TNO. Wel opmerkelijk is dat zoveel (oud-)TU’ers actief zijn in de politiek. Hoeveel (oud-)TU’ers in Delft wonen is niet na te gaan, maar dat de raad ruim vertegenwoordigd is met (oud-)TU’ers lijkt wel zeker. De TU Delft telt 13,5 duizend studenten en ruim 6 duizend medewerkers, die uiteraard niet allemaal in de gemeente Delft wonen, op een inwoneraantal van 95 duizend.

In totaal staan 78 (oud-)TU’ers op de kieslijsten, al staan de meeste op een lage en onverkiesbare plaats. Tien maken een grote kans om in de raad te komen. Nu zetelen negen (oud-)TU’ers in de gemeenteraad, die bestaat uit 37 raadsleden. Vier van de huidige raadsleden studeren, twee zijn afgestudeerd en drie zijn werkzaam aan de TU Delft. Twee van de vijf wethouders studeerden in Delft.

Het is geen verrassing dat studentenpartij Stip verreweg de meeste TU’ers op de lijst heeft staan. Van de dertig kandidaten, studeren er 28 momenteel aan de TU. De huidige drie raadsleden studeren ook allemaal. In totaal dingen 42 Delftse studenten, 22 afgestudeerden, drie gepromoveerden en acht werknemers van de TU Delft mee naar een raadszetel. Drie kandidaten verlieten de TU Delft zonder diploma.

GroenLinks en de VVD hebben, na Stip, met acht kandidaten de meeste (oud-)TU’ers op de lijst staan. Maar zij staan allen op een onverkiesbare plaats. Bij de VVD maakt waarschijnlijk een TU-alumnus een kans. D66 en de Christenunie-SGP hebben zeven kandidaten op de lijst.

De hamvraag is of van die invloed van de TU Delft wat te merken is. Veel raadsleden die hoog op de lijst staan en de afgelopen jaren actief waren in de Delftse gemeentepolitiek, reageren verrast als ze het hoge aantal (oud-)TU’ers in de raad horen. Ir. Jan Peter de Wit van Leefbaar Delft zat de afgelopen vier jaar in de raad. “Ik kan het me niet voorstellen, is het echt waar?” vraagt de huidige nummer drie op de kieslijst verbaasd. “Ik heb er weinig van gemerkt. De debatten in de raad zijn vaak technisch heel oppervlakkig. Er wordt zelden ingegaan op technische aspecten.”

De afgelopen jaren zijn veel onderwerpen waarvan een ingenieurshart sneller gaat kloppen, de revue gepasseerd. De nieuwe tramlijn naar de TU, werkzaamheden aan de Delftse gemalen, windmolenparken en de spoorwegtunnel. Technisch innovatieve projecten zijn het visitekaartje van Delft, benadrukt gemeentesecretaris mr.drs. Hans Camps. “Delft staat te boek als origineel. Daar worden uitvindingen gedaan, dingen bedacht. De TU Delft speelt daarin een belangrijke rol en dat zie je terug in de initiatieven in de stad. Bijvoorbeeld de aandacht voor duurzaamheid en milieutechnologie. Ook met ons waterplan lopen we voorop. Daar hebben we zelfs complimenten van de provincie van gekregen. Je mag verwachten dat zo’n vooruitstrevend plan uit Delft komt.”

Delft profileert zich als kennisstad, waar de meest hoogstaande technische oplossingen worden ontwikkeld. Maar in de debatten over deze gemeenteplannen, merkt ir. Herman Pieter Nijhof (VVD) weinig van de technische kennis in de raad. “Ik heb juist het idee dat de raadsleden niet echt technisch onderlegd zijn”, zegt de nummer zes van de VVD. “Slechts een enkeling toont technisch inzicht in de projecten die opgezet worden. Dat is zonde, want vaak is meer mogelijk dan mensen op het eerste gezicht denken. De TU laat zien wat mogelijk is, juist op dat vlak moeten we meer samenwerken.”

“Het is een taak van de TU om met die kennis naar de raad te gaan”, vindt Nijhof. Maar van een fanatieke lobby van de TU merken de raadsleden weinig. Nijhof: “En ik ben geen vertegenwoordiger van de TU.” Ook Camps benadrukt tot zijn genoegen dat de (oud-)TU’ers zich niet als zodanig profileren. Maar van de kennis van de TU willen de raadsleden wél graag de vruchten plukken. TU-medewerker ir. Anne Koning (PvdA) vindt het ‘zonde om de kennis van de TU links te laten liggen’. “We hebben in Delft problemen met luchtvervuiling en geluidsproblemen, de kennis van de TU kan ons daarbij goed van pas komen”, zegt Koning, nummer vier op de kieslijst van de PvdA. “Denk bijvoorbeeld aan de luchtvervuilingmeter die onlangs is ontwikkeld. We moeten gebruik maken van die aanwezige kennis.”

Dat een ingenieur voordelen heeft ten opzichte van anderen, benadrukken ze vrijwel allemaal. “Wij zijn niet bang voor berekeningen, getallen en cijfers”, zegt Koning. “Vaak denken mensen ‘het zal wel kloppen’. Maar je merkt dat een aantal in de raad gewend zijn met cijfers te werken en er kritisch naar kijken. Ik zie de politiek als het oplossen van problemen en dat sluit aan bij de opleiding tot ingenieur.”

“Maar hoe je het ook went of keert”, stelt De Wit, “het gaat uiteindelijk niet om de technische kennis in de afweging die raadsleden maken. Het gaat om partijpolitiek, om de politieke belangen. Dat bepaalt uiteindelijk de keuze die raadsleden maken.”