Geen compensatie voor inkomensachteruitgang TU-medewerkers

“Als werkgever moet je geen inkomenspolitiek bedrijven.”

Over één ding zijn bonden en college van bestuur het eens: de afschaffing per 1 januari 1006 van de jaarlijkse tegemoetkoming in de ziektekosten voor universitaire ambtenaren raakt een aantal TU-medewerkers stevig in de portemonnee. Maar volgens het college is het niet de taak van de werkgever om het wegvallen van die zogeheten ZNU-vergoeding te helpen compenseren. Collegelid Paul Rullmann zegt zo’n honderd mailtjes te hebben ontvangen van TU-medewerkers die na een oproep van de lokale bonden op zo’n tegemoetkoming aandringen. “Ik zal al die mailtjes beantwoorden, maar ik moet die mensen helaas teleurstellen.”

De lokale bonden vinden dat de TU Delft zich een goede werkgever moet tonen door met een compensatiemaatregel de financiële pijn te verzachten. “Sommige medewerkers gaan er in 2006 achthonderd tot tweeduizend euro netto op achteruit, en volgens onze indicaties zal het eerder om honderden dan om tientallen mensen gaan”, zegt Floor Koornneef, voorzitter van de lokale bonden. “De enige compensatie voor de universitaire ambtenaren is nu een loonsverhoging van 312 euro bruto per jaar. Die klap zal dus straks hard aankomen bij veel medewerkers.”

De TU Delft zou het voorbeeld moeten volgen van de Erasmus Universiteit, vindt Koornneef. “Daar krijgen de medewerkers compensatie van de universiteit.” Collegelid Paul Rullmann noemt die keuze van het Erasmus Universiteit ‘onbegrijpelijk’. “Als werkgever moet je geen inkomenspolitiek bedrijven. In januari hebben de bonden en de universiteiten een CAO afgesloten, waar onder meer een bescheiden loonsverhoging in is opgenomen. Als de bonden nu vinden dat de medewerkers te zwaar benadeeld worden, moet je over een nieuwe CAO gaan onderhandelen.”

De landelijke bonden hebben aangegeven dat ze in de CAO-onderhandelingen bewust niet hebben aangedrongen op een forsere compensatie voor de gevolgen van de Zorgverzekeringswet, omdat dit ten koste zou zijn gegaan van de salarisverhoging. Vergoeding zou in dat geval ‘een sigaar uit eigen doos’ zijn geweest, zo redeneren ze.

Rullmann zegt dat het college nog een andere reden heeft om niet met een compensatie te komen: er is geen geld beschikbaar. “Tenzij je het geld haalt uit de potjes die voor onderzoek en onderwijs zijn uitgetrokken, en daar voelen we niets voor.” Rullmann verwacht niet dat deze opstelling de relatie tussen het college van bestuur en de lokale bonden zwaar onder druk zal zetten. “Je ziet nu dat de FNV een tegemoetkoming eist van het kabinet voor de gevolgen van de Zorgverzekeringswet. Dat lijkt me de goede weg.”

Over één ding zijn bonden en college van bestuur het eens: de afschaffing per 1 januari 1006 van de jaarlijkse tegemoetkoming in de ziektekosten voor universitaire ambtenaren raakt een aantal TU-medewerkers stevig in de portemonnee. Maar volgens het college is het niet de taak van de werkgever om het wegvallen van die zogeheten ZNU-vergoeding te helpen compenseren. Collegelid Paul Rullmann zegt zo’n honderd mailtjes te hebben ontvangen van TU-medewerkers die na een oproep van de lokale bonden op zo’n tegemoetkoming aandringen. “Ik zal al die mailtjes beantwoorden, maar ik moet die mensen helaas teleurstellen.”

De lokale bonden vinden dat de TU Delft zich een goede werkgever moet tonen door met een compensatiemaatregel de financiële pijn te verzachten. “Sommige medewerkers gaan er in 2006 achthonderd tot tweeduizend euro netto op achteruit, en volgens onze indicaties zal het eerder om honderden dan om tientallen mensen gaan”, zegt Floor Koornneef, voorzitter van de lokale bonden. “De enige compensatie voor de universitaire ambtenaren is nu een loonsverhoging van 312 euro bruto per jaar. Die klap zal dus straks hard aankomen bij veel medewerkers.”

De TU Delft zou het voorbeeld moeten volgen van de Erasmus Universiteit, vindt Koornneef. “Daar krijgen de medewerkers compensatie van de universiteit.” Collegelid Paul Rullmann noemt die keuze van het Erasmus Universiteit ‘onbegrijpelijk’. “Als werkgever moet je geen inkomenspolitiek bedrijven. In januari hebben de bonden en de universiteiten een CAO afgesloten, waar onder meer een bescheiden loonsverhoging in is opgenomen. Als de bonden nu vinden dat de medewerkers te zwaar benadeeld worden, moet je over een nieuwe CAO gaan onderhandelen.”

De landelijke bonden hebben aangegeven dat ze in de CAO-onderhandelingen bewust niet hebben aangedrongen op een forsere compensatie voor de gevolgen van de Zorgverzekeringswet, omdat dit ten koste zou zijn gegaan van de salarisverhoging. Vergoeding zou in dat geval ‘een sigaar uit eigen doos’ zijn geweest, zo redeneren ze.

Rullmann zegt dat het college nog een andere reden heeft om niet met een compensatie te komen: er is geen geld beschikbaar. “Tenzij je het geld haalt uit de potjes die voor onderzoek en onderwijs zijn uitgetrokken, en daar voelen we niets voor.” Rullmann verwacht niet dat deze opstelling de relatie tussen het college van bestuur en de lokale bonden zwaar onder druk zal zetten. “Je ziet nu dat de FNV een tegemoetkoming eist van het kabinet voor de gevolgen van de Zorgverzekeringswet. Dat lijkt me de goede weg.”