De sectie Nanowetenschappen van de TU Delft heeft bewezen dat enkele grote onderzoeksresultaten van voormalig toponderzoeker Jan Hendrik Schön niet deugen.
Delen
/strong>
Schön gold een paar jaar geleden nog als een van de belangrijkste wetenschappers op het gebied van moleculaire elektronica. Vorig jaar kwam de ex-onderzoeker van Bell Laboratories al in opspraak toen een onderzoekscommissie concludeerde dat een deel van zijn publicaties uit verzinsels bestond. Schön claimde onder andere dat hij transistorgedrag kon creëren in organisch materiaal met een dikte van slechts één molecuul. Hiermee zou de grootte van transistoren, en dus ook die van computerchips, aanzienlijk gereduceerd kunnen worden.
Onderzoekteams van de TU Delft en van het IBM Thomas J. Watson Research Center hebben onafhankelijk van elkaar geprobeerd het transistorgedrag in organisch materiaal volgens de methode-Schön te reproduceren. ,,Het resultaat was heel negatief”, concludeert prof.dr. Cees Dekker van de faculteit Technische Natuurwetenschappen (TNW). ,,We hebben duizend devices volgens Schöns ontwerp gemaakt. Bij het overgrote deel werd kortsluiting geconstateerd. Bij een klein deel leek er weliswaar stroom door de moleculaire laag te lopen, maar van het gewenste versterkingseffect was geen sprake.”
De Schön-methode is hiermee definitief naar het rijk der sprookjes verwezen. Voor Dekker en andere nanowetenschappers is dit echter geen enkele reden tot zorgen. Op het gebied van moleculaire elektronica werkt men aan talrijke veelbelovende alternatieven. Dr. Jeong-O Lee van de onderzoeksgroep moleculaire biofysica van TNW: ,,We werken nu aan een variant op het ontwerp van Schön waarbij we langere moleculen gebruiken. Bij de eerste experimenten werden hiermee al betere resultaten geboekt.” (TM)
De sectie Nanowetenschappen van de TU Delft heeft bewezen dat enkele grote onderzoeksresultaten van voormalig toponderzoeker Jan Hendrik Schön niet deugen.
Schön gold een paar jaar geleden nog als een van de belangrijkste wetenschappers op het gebied van moleculaire elektronica. Vorig jaar kwam de ex-onderzoeker van Bell Laboratories al in opspraak toen een onderzoekscommissie concludeerde dat een deel van zijn publicaties uit verzinsels bestond. Schön claimde onder andere dat hij transistorgedrag kon creëren in organisch materiaal met een dikte van slechts één molecuul. Hiermee zou de grootte van transistoren, en dus ook die van computerchips, aanzienlijk gereduceerd kunnen worden.
Onderzoekteams van de TU Delft en van het IBM Thomas J. Watson Research Center hebben onafhankelijk van elkaar geprobeerd het transistorgedrag in organisch materiaal volgens de methode-Schön te reproduceren. ,,Het resultaat was heel negatief”, concludeert prof.dr. Cees Dekker van de faculteit Technische Natuurwetenschappen (TNW). ,,We hebben duizend devices volgens Schöns ontwerp gemaakt. Bij het overgrote deel werd kortsluiting geconstateerd. Bij een klein deel leek er weliswaar stroom door de moleculaire laag te lopen, maar van het gewenste versterkingseffect was geen sprake.”
De Schön-methode is hiermee definitief naar het rijk der sprookjes verwezen. Voor Dekker en andere nanowetenschappers is dit echter geen enkele reden tot zorgen. Op het gebied van moleculaire elektronica werkt men aan talrijke veelbelovende alternatieven. Dr. Jeong-O Lee van de onderzoeksgroep moleculaire biofysica van TNW: ,,We werken nu aan een variant op het ontwerp van Schön waarbij we langere moleculen gebruiken. Bij de eerste experimenten werden hiermee al betere resultaten geboekt.” (TM)
Comments are closed.