Floris Nonhebel, vijfdejaars civiele techniek, werd afgelopen weekend kampioen floretschermen bij het Nationaal Studenten Kampioenschap in Eindhoven.
Het werd zondag een simpel een-twee-drietje voor Ter Weer, de Haagse club van Nonhebel. ,,Het zat er dik in dat ik of iemand anders van Ter Weer zou winnen. De meeste van ons beoefenen de sport al ruim tien jaar, de studenten beginnen meestal als ze gaan studeren. Ze zijn eigenlijk geen tegenstander van formaat.” Nonhebel had ‘de vorm van de dag’ en won de broederstrijd, maar de overwinning ging allerminst van een leien dakje.
De halve finale won hij nipt met 15-14. Een wedstrijd duurt totdat een van de schermers vijftien punten heeft gescoord door de romp van de tegenstander te raken. En ook in de finale kwam hij ernstig in problemen. Bij een achterstand van 13-8 constateerde Nonhebel dat het contactje in de punt van zijn floret niet goed meer werkte.
,,Ik had door de drukte het onderhoud een beetje versloft. Gelukkig wisselde ik op tijd van floret en kon ik toch weer met 15-14 winnen”, aldus een trotse Nonhebel. Het wapen moet eens in de drie weken worden schoongemaakt en gecontroleerd op de elektronica. Een beetje stof kan al voldoende zijn om een signaal, en dus een punt, te blokkeren.
Ondanks zijn prestatie is Nonhebel niet echt in vorm, vindt hij zelf. ,,Op de training oefen ik vooral op nieuwe tactieken. Als die eenmaal werken, pas ik ze eindeloos toe. De tegenstander krijgt dat op een gegeven moment ook door. Dus ik moet weer hard aan de slag om nieuwe tactieken uit te proberen en dat lukt nog niet echt.” Bovendien heeft hij het eigenlijk te druk om braaf (drie keer per week) te trainen. Binnen drie maanden hoopt hij af te studeren en hij werkt twintig uur per week bij een civiel-technisch adviesbureau.
Gekibbel
Het studentenkampioenschap telt niet mee voor de nationale ranglijst, waarop Nonhebel al een paar jaar vierde staat. De schermbond KNAS kruist al enkele maanden haar degens met de NSSF over de contributie. Nonhebel voelt zich als kersverse studentenkampioen en KNAS-lid ’tussen twee vuren in zitten’. ,,Dat gekibbel komt de sport niet ten goede. Er schermen nu vijfhonderd studenten onverzekerd oefenpartijtjes, omdat ze van de KNAS geen officiële wedstrijden mogen spelen. De bond speelt uit haar machtspositie een vervelend spelletje. Ze heeft zelfs gedreigd scheidsrechters die deelnamen aan dit kampioenschap te schorsen.”
Nonhebel deed toch mee aan kampioenschap, omdat hij van het ‘spelletje’ is gaan houden. Dat begon elf jaar geleden. Hij deed toen tien proeflessen en verwisselde daarna definitief zijn kicksen voor de floret. Waarom weet hij niet precies. ,,Nu zou ik zeggen dat de combinatie van de snelheid bij squash en de creativiteit bij schaken me aantrekt. Vooruitdenken is erg belangrijk.” Dat is bij de andere schermdisciplines (sabel en degen) minder, meent Nonhebel.
Het werd zondag een simpel een-twee-drietje voor Ter Weer, de Haagse club van Nonhebel. ,,Het zat er dik in dat ik of iemand anders van Ter Weer zou winnen. De meeste van ons beoefenen de sport al ruim tien jaar, de studenten beginnen meestal als ze gaan studeren. Ze zijn eigenlijk geen tegenstander van formaat.” Nonhebel had ‘de vorm van de dag’ en won de broederstrijd, maar de overwinning ging allerminst van een leien dakje.
De halve finale won hij nipt met 15-14. Een wedstrijd duurt totdat een van de schermers vijftien punten heeft gescoord door de romp van de tegenstander te raken. En ook in de finale kwam hij ernstig in problemen. Bij een achterstand van 13-8 constateerde Nonhebel dat het contactje in de punt van zijn floret niet goed meer werkte.
,,Ik had door de drukte het onderhoud een beetje versloft. Gelukkig wisselde ik op tijd van floret en kon ik toch weer met 15-14 winnen”, aldus een trotse Nonhebel. Het wapen moet eens in de drie weken worden schoongemaakt en gecontroleerd op de elektronica. Een beetje stof kan al voldoende zijn om een signaal, en dus een punt, te blokkeren.
Ondanks zijn prestatie is Nonhebel niet echt in vorm, vindt hij zelf. ,,Op de training oefen ik vooral op nieuwe tactieken. Als die eenmaal werken, pas ik ze eindeloos toe. De tegenstander krijgt dat op een gegeven moment ook door. Dus ik moet weer hard aan de slag om nieuwe tactieken uit te proberen en dat lukt nog niet echt.” Bovendien heeft hij het eigenlijk te druk om braaf (drie keer per week) te trainen. Binnen drie maanden hoopt hij af te studeren en hij werkt twintig uur per week bij een civiel-technisch adviesbureau.
Gekibbel
Het studentenkampioenschap telt niet mee voor de nationale ranglijst, waarop Nonhebel al een paar jaar vierde staat. De schermbond KNAS kruist al enkele maanden haar degens met de NSSF over de contributie. Nonhebel voelt zich als kersverse studentenkampioen en KNAS-lid ’tussen twee vuren in zitten’. ,,Dat gekibbel komt de sport niet ten goede. Er schermen nu vijfhonderd studenten onverzekerd oefenpartijtjes, omdat ze van de KNAS geen officiële wedstrijden mogen spelen. De bond speelt uit haar machtspositie een vervelend spelletje. Ze heeft zelfs gedreigd scheidsrechters die deelnamen aan dit kampioenschap te schorsen.”
Nonhebel deed toch mee aan kampioenschap, omdat hij van het ‘spelletje’ is gaan houden. Dat begon elf jaar geleden. Hij deed toen tien proeflessen en verwisselde daarna definitief zijn kicksen voor de floret. Waarom weet hij niet precies. ,,Nu zou ik zeggen dat de combinatie van de snelheid bij squash en de creativiteit bij schaken me aantrekt. Vooruitdenken is erg belangrijk.” Dat is bij de andere schermdisciplines (sabel en degen) minder, meent Nonhebel.
Comments are closed.