Feuten

In een kennismakingsgesprek met een nieuwe manager in de TU-Library kwam de vraag zowaar voorbij. Ik heb nu geleerd dat ik een kletskop en een chocoprince onder mijn collega’s heb…

Ik was door het gesprek meteen geïnspireerd om mee te werken aan de nieuwe traineeselectie. Heerlijk om weer eens in de rol van zure ondervrager te kruipen, dat had ik niet meer gedaan sinds mijn studententijd. Helaas bleek het een geromantiseerd beeld van sollicitaties op de TU. Als trainee maak je aantekeningen tijdens het gesprek en stel je vragen over zaken die nog niet aan bod zijn gekomen als aanvulling op de hoofdvrager. Maar deze ronde geen ‘Stanford prison experiment’-achtige taferelen. Mijn eigen sollicitatie is door de zenuwen by the way helemaal geblokt uit mijn herinnering.

Sollicitatiegesprekken voeren is een vak apart. Bij de minste of geringste blijk van een niet helemaal ideaal antwoord dacht ik meteen: nee dat kan echt niet! Wat zullen medewerkers denken over het niveau van trainees als jij hier straks werkt?! Mijn perfectionisme was iets waar ik zelf aan heb moeten werken afgelopen jaar… misschien moet ik daar nog eens naar kijken. Gelukkig hadden we wel van tevoren een training gevolgd in het gebruik van de Star-methode (Situatie, Taak, Actie en Resultaat) en zijn we gewezen op de typische valkuilen van een sollicitatiegesprek. Dus al met al denk ik dat het zeker gelukt is goede mensen te selecteren. Wat ik ook heel leuk vond: deze keer waren er voor het eerst een flink aantal aanmeldingen vanuit de TU Delft. Ik vroeg me af of het kwam door de slechte arbeidsmarkt voor bijvoorbeeld architecten of dat het traineeship echt zulke positieve bekendheid begint te krijgen binnen de TU. Ach, ik kies gewoon voor het laatste.

Het universitaire personeel heeft geen traditie van ‘petjes-op-en-demonstreren-maar’, bevestigt een teleurgestelde Marieke van den Berg, onderhandelaar van de grootste universitaire vakbond AbvaKabo FNV. “Maar we merken dat de onvrede groeit.”

Looneis
Ze benadrukt dat de bonden verre van blind zijn voor de krappe financiële situatie van de universiteiten. “Dit voorjaar, bij het begin van de cao-onderhandelingen, hebben we een zeer bescheiden looneis van 1,25 procent gesteld. Toen de universiteiten dat te veel vonden zijn de onderhandelingen stilgelegd en hebben wij eind deze zomer actie gevoerd.”

Handenvol begrip
Daarop was de VSNU alsnog bereid om over salarisverhoging te onderhandelen. Dat leidde tot een conceptakkoord dat volgens Van den Berg goed in balans was met de verschillende belangen: “Een salarisverhoging van een half procent voor anderhalf jaar en een uitkering ineens van 500 euro. Daarmee accepteerden we koopkrachtverlies en toonden we als bonden handenvol begrip.”

Onbegrijpelijk
Ze vindt het daarom onbegrijpelijk dat de universiteiten het akkoord alsnog hebben afgewezen. “Dit is een hoogst ongebruikelijke stap. Men verschuilt zich achter het argument dat het nieuwe kabinet definitief geen compensatie geeft voor stijgende loonkosten. Maar hun onderhandelaar had vooraf het mandaat om akkoord te gaan met een loonsverhoging terwijl de kans toen al groot was dat die niet vergoed zou worden. Kom daar dan vervolgens niet alsnog op terug en laat je medewerkers niet in de kou staan. Het akkoord was bedoeld om uit de loopgraven te blijven. Maar de VSNU trekt ons er gewoon weer in.”

Topsalarissen
Intussen geven de universiteiten volgens Van den Berg een fout signaal af door de topsalarissen te handhaven en grote bedragen in nieuwbouwprojecten te steken. “Ze kunnen dus best keuzes maken, al zeggen ze dat dit niet zo is. Ze kiezen alleen niet voor hun personeel en dat doen ze al jaren niet. Dan heb ik het niet over de salarissen, maar over de oplopende werkdruk door de groeiende studenteninstroom, de vele tijdelijke contracten en de talloze reorganisaties. Die optelsom wordt wel erg negatief als de universiteiten nu niet bereid zijn een half procent loonsverhoging te geven aan medewerkers die zich een slag in de rondte werken.”

Open brief
Volgens Van den Berg, die per 1 januari naar een andere werkgever vertrekt, is het nog niet te laat. Samen met de andere bonden roept ze de VSNU in een open brief (pdf) op om het akkoord op korte termijn alsnog te ondertekenen. “Voor komend jaar hebben de gezamenlijke FNV-bonden een looneis van twee procent gesteld. Dus als de universiteiten slim zijn, pakken ze onze uitgestoken hand.”