Fax van verre

Want: hoe moet je in de States het EK volgen?

Wie van voetbal houdt, moet niet in Amerika zijn, dat weet iedereen. Na een wanhopige poging om het voetbal in de States te promoten, in de vorm van het WK ’94, zijn de Amerikanen weer thuis, met baseball en basketball. Als je dan ook nog het geluk hebt dat de NBA play-offs aan de gang zijn, is elke hoop op een Engelse grasmat op tv vervlogen.

Wat doe je dan als Europeaan, voor wie soccer sport number one is? Thuis zitten en proberen te genieten van Chicago-Seattle? We don’t think so. We hebben toch onbeperkte informatievoorziening en satellite tv? Dus, op zoek naar een onbedorven kanaal, waar het voetbal nog gewaardeerd wordt. Netscape, netsearch, soccer….RTP! Nooit van gehoord? Radio Television Portuguesa, 29 van de 31 wedstrijden, waarvan 27 live, gotcha! De openingswedstrijd werd uitgezonden in een Engelse pub aan de andere kant van Phoenix, dus een uur rijden. Vier uur Nederlandse tijd, dus zeven uur ’s ochtends hier. Vrij vroeg voor een zaterdagmorgen, maar what the heck.

Kom je daar binnen om vijf voor zeven, kunnen ze het kanaal niet vinden! Ja, James had van Barry gehoord dat het op ESPN (sportzender) kwam, maar dat was niet waar en nu was Johnny met Nick aan het bellen om te vragen waar het wel kwam en ondertussen was Dave op goed geluk aan het zappen. Kortom: we misten de hele eerste helft en de eerste vijf minuten van de tweede. Hmmm. Van de mensen die er om zeven uur waren was toen nog maar een fractie over. Uiteindelijk waren we net op tijd om Zwitserland een penalty te zien benutten. Maar ze hadden nu in ieder geval RTP gevonden.

Donderdagavond, Nederland-Zwitserland, we komen binnen in George and Dragon, want zo heet de pub, en the place is packed. Het werd snel duidelijk dat ze voor iets anders waren gekomen dan wij, er was een of ander saai tv-spelletje waar iedereen aan meedeed. Probeer dan maar eens aan veertig Engelsen, met per persoon gemiddeld drie pints op, uit te leggen dat ze hem op RTP moeten zetten.

Op naar het volgende adres. De wedstrijd werd hier om negen uur ’s avonds uitgezonden (herhaling) en de bar sloot om tien uur. Dat betekende alleen de eerste helft, en dan in de rust door naar de volgende. Het meisje in de bar was gelukkig zo behulpzaam om heel Phoenix af te bellen voor onze tweede helft. We kregen het adres van Keegan’s, weer een sportsbar met RTP, maar dit keer open tot een uur. Na een avond waarop je net zoveel van de stad gezien hebt als van de wedstrijd, toch nog redelijk veel dus, kom je dan thuis met drie punten.

Oh ja, in onze vrije tijd lopen we nog stage bij Honeywell in Phoenix, want we zijn hier niet voor het voetbal naar toe gegaan.

Philippe Tielens en Dick Dijk zijn L&R-studenten op stage in Phoenix. Maar de laatste weken hadden ze het vooral druk met hun voetbalverslaving. Want: hoe moet je in de States het EK volgen?

Wie van voetbal houdt, moet niet in Amerika zijn, dat weet iedereen. Na een wanhopige poging om het voetbal in de States te promoten, in de vorm van het WK ’94, zijn de Amerikanen weer thuis, met baseball en basketball. Als je dan ook nog het geluk hebt dat de NBA play-offs aan de gang zijn, is elke hoop op een Engelse grasmat op tv vervlogen.

Wat doe je dan als Europeaan, voor wie soccer sport number one is? Thuis zitten en proberen te genieten van Chicago-Seattle? We don’t think so. We hebben toch onbeperkte informatievoorziening en satellite tv? Dus, op zoek naar een onbedorven kanaal, waar het voetbal nog gewaardeerd wordt. Netscape, netsearch, soccer….RTP! Nooit van gehoord? Radio Television Portuguesa, 29 van de 31 wedstrijden, waarvan 27 live, gotcha! De openingswedstrijd werd uitgezonden in een Engelse pub aan de andere kant van Phoenix, dus een uur rijden. Vier uur Nederlandse tijd, dus zeven uur ’s ochtends hier. Vrij vroeg voor een zaterdagmorgen, maar what the heck.

Kom je daar binnen om vijf voor zeven, kunnen ze het kanaal niet vinden! Ja, James had van Barry gehoord dat het op ESPN (sportzender) kwam, maar dat was niet waar en nu was Johnny met Nick aan het bellen om te vragen waar het wel kwam en ondertussen was Dave op goed geluk aan het zappen. Kortom: we misten de hele eerste helft en de eerste vijf minuten van de tweede. Hmmm. Van de mensen die er om zeven uur waren was toen nog maar een fractie over. Uiteindelijk waren we net op tijd om Zwitserland een penalty te zien benutten. Maar ze hadden nu in ieder geval RTP gevonden.

Donderdagavond, Nederland-Zwitserland, we komen binnen in George and Dragon, want zo heet de pub, en the place is packed. Het werd snel duidelijk dat ze voor iets anders waren gekomen dan wij, er was een of ander saai tv-spelletje waar iedereen aan meedeed. Probeer dan maar eens aan veertig Engelsen, met per persoon gemiddeld drie pints op, uit te leggen dat ze hem op RTP moeten zetten.

Op naar het volgende adres. De wedstrijd werd hier om negen uur ’s avonds uitgezonden (herhaling) en de bar sloot om tien uur. Dat betekende alleen de eerste helft, en dan in de rust door naar de volgende. Het meisje in de bar was gelukkig zo behulpzaam om heel Phoenix af te bellen voor onze tweede helft. We kregen het adres van Keegan’s, weer een sportsbar met RTP, maar dit keer open tot een uur. Na een avond waarop je net zoveel van de stad gezien hebt als van de wedstrijd, toch nog redelijk veel dus, kom je dan thuis met drie punten.

Oh ja, in onze vrije tijd lopen we nog stage bij Honeywell in Phoenix, want we zijn hier niet voor het voetbal naar toe gegaan.