Fax van Verre

br />
Rijdend van het vliegveld naar de Tsing Hua universiteit in Beijing valt meteen op hoe snel de hoofdstad is veranderd in één jaar tijd. In tegenstelling tot juli ’93, toen ik er voor het laatst was, zijn bijna overal telefooncellen te vinden. En dit zijn nog maar enkele van de tien miljoen aansluitingen die er nu jaarlijks bijkomen. China’s economie groeit nu al zo’n vijftien jaar met gemiddeld negen à tien procent per jaar; de kansen voor buitenlandse bedrijven zijn enorm. In een half jaar tijd heeft praktisch elke inwoner van Beijing Walls Icecream (van Unilever) leren eten. Na Beijing is Unilever nu snel in Shanghai begonnen een tweede ijsfabriek te bouwen.

Voor een Nederlands bedrijf dat een joint venture op wil starten met een firma uit Shanghai, doe ik hier een afstudeeropdracht. Ik studeer werktuigbouwkunde, studeer af bij koudetechniek en klimaatregeling en volg de technische marketing variant. En sinds 1991 volg ik colleges sinologie in Leiden.

Een interessante bron van informatie zijn altijd de taxichauffeurs; ze geven je gelijk een eerste indruk van de omgeving. Philips kent iedereen. Aan de hand van de ‘Philips succes story’ werd mij duidelijk dat Shanghainese taxichauffeurs vooruit lopen op hun collega’s uit Beijing. Mensen in Beijing weten dat Philips Nederlands is. Degenen die ik tegenkwam vonden het een prachtig merk. De Shanghainese taxichauffeurs echter hadden dezelfde mening als de meeste Hollanders: met merken als Sony, Panasonic en Kenwood krijg je meer waar voor je geld.

Afgelopen maand kreeg China te horen dat het wederom langer moet wachten op toelating tot de GATT. Voor het World Trade Center in Beijing is te zien waar de Amerikanen en Chinezen over kibbelen. Cd’s van Mariah Carey, Kenny G en Ace of Base worden er voor drie piek per stuk verkocht. Smeuïg detail is dat de persapparatuur voor deze illegale cd’s door Nederlanders geleverd is.

Bedrijven als Microsoft lopen in China (naar eigen zeggen) honderden miljoenen dollars mis. Dat is makkelijk te verklaren. Chinese Windows 3.1 heb ik voor slechts twintig piek in een computerzaak kunnen aanschaffen, inclusief handleiding.

Terug naar de taxichauffeurs. Zij beweren dat van de buitenlandse klanten de Europeanen het minst vertegenwoordigd zijn. Europeanen zijn de laatsten die in de jaren tachtig besloten om naar China te gaan en onder hen zijn er slechts weinigen die Mandarijn-Chinees spreken. Dat betekent dus dat Aziatische investeerders een grote voorsprong op de Europeanen hebben.

De economische ontwikkeling gaat razendsnel en grillig. De risico’s zijn net zo groot als de kansen, tot grote onvrede van westerlingen. Geen enkele wetgeving zal Westerse bedrijven die de Chinese markt op willen, kunnen beschermen tegenconcurrentievervalsing. Zo onmetelijk groot als China is, zo onmetelijk overschrijdbaar zijn de wetten.

Na Ad Schoof (scheikunde) die afgelopen najaar een paar faxberichten stuurde, is Peter Gill in China neergestreken voor een stage. De werktuigbouwer probeert ook de taal machtig te worden.

Rijdend van het vliegveld naar de Tsing Hua universiteit in Beijing valt meteen op hoe snel de hoofdstad is veranderd in één jaar tijd. In tegenstelling tot juli ’93, toen ik er voor het laatst was, zijn bijna overal telefooncellen te vinden. En dit zijn nog maar enkele van de tien miljoen aansluitingen die er nu jaarlijks bijkomen. China’s economie groeit nu al zo’n vijftien jaar met gemiddeld negen à tien procent per jaar; de kansen voor buitenlandse bedrijven zijn enorm. In een half jaar tijd heeft praktisch elke inwoner van Beijing Walls Icecream (van Unilever) leren eten. Na Beijing is Unilever nu snel in Shanghai begonnen een tweede ijsfabriek te bouwen.

Voor een Nederlands bedrijf dat een joint venture op wil starten met een firma uit Shanghai, doe ik hier een afstudeeropdracht. Ik studeer werktuigbouwkunde, studeer af bij koudetechniek en klimaatregeling en volg de technische marketing variant. En sinds 1991 volg ik colleges sinologie in Leiden.

Een interessante bron van informatie zijn altijd de taxichauffeurs; ze geven je gelijk een eerste indruk van de omgeving. Philips kent iedereen. Aan de hand van de ‘Philips succes story’ werd mij duidelijk dat Shanghainese taxichauffeurs vooruit lopen op hun collega’s uit Beijing. Mensen in Beijing weten dat Philips Nederlands is. Degenen die ik tegenkwam vonden het een prachtig merk. De Shanghainese taxichauffeurs echter hadden dezelfde mening als de meeste Hollanders: met merken als Sony, Panasonic en Kenwood krijg je meer waar voor je geld.

Afgelopen maand kreeg China te horen dat het wederom langer moet wachten op toelating tot de GATT. Voor het World Trade Center in Beijing is te zien waar de Amerikanen en Chinezen over kibbelen. Cd’s van Mariah Carey, Kenny G en Ace of Base worden er voor drie piek per stuk verkocht. Smeuïg detail is dat de persapparatuur voor deze illegale cd’s door Nederlanders geleverd is.

Bedrijven als Microsoft lopen in China (naar eigen zeggen) honderden miljoenen dollars mis. Dat is makkelijk te verklaren. Chinese Windows 3.1 heb ik voor slechts twintig piek in een computerzaak kunnen aanschaffen, inclusief handleiding.

Terug naar de taxichauffeurs. Zij beweren dat van de buitenlandse klanten de Europeanen het minst vertegenwoordigd zijn. Europeanen zijn de laatsten die in de jaren tachtig besloten om naar China te gaan en onder hen zijn er slechts weinigen die Mandarijn-Chinees spreken. Dat betekent dus dat Aziatische investeerders een grote voorsprong op de Europeanen hebben.

De economische ontwikkeling gaat razendsnel en grillig. De risico’s zijn net zo groot als de kansen, tot grote onvrede van westerlingen. Geen enkele wetgeving zal Westerse bedrijven die de Chinese markt op willen, kunnen beschermen tegenconcurrentievervalsing. Zo onmetelijk groot als China is, zo onmetelijk overschrijdbaar zijn de wetten.