Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Even Zürich bellen

Onder de titel ‘Corporealities’ vindt vanavond bij Bouwkunde de eerste lezing plaats in een cyclus over de rol van het menselijk lichaam in relatie tot de moderne architectuur.

Vijf prominente architectuurdocenten zullen op faculteit Bouwkunde en in het NAi hierover een voordracht houden.

Eerst even een stukje persbericht: ,,Het thema van de lezingenreeks ‘Corporealities’ (letterlijk lichamelijkheden) is ontleend aan het boek van de Amerikaanse filosoof Mark Jones, met de titel ‘The Body in the Mind – The Bodily Basis of Meaning, Imagination and Reason’. In dit boek uit 1987 wordt de perceptie-theorie (die in de jaren zeventig nog een modern(-istisch)e architectuurvisie onderbouwde en daarna uit het debat verdween) op een omzichtige, systematische en heldere manier op een nieuwe, postmoderne leest gezet.”

Een betrokken student wil wel een toelichting geven, maar bekent eerlijk dat hij geen kenner is. Beter was het om de gastcurator hierover te spreken, maar die zit in Zürich.

De vraag is wat de rol is van het menselijk lichaam in relatie tot de moderne architectuur. Volgens de student heeft Corbusier een maatsysteem ontwikkeld dat ontleend is aan het lichaam. Hij paste dat toe in zijn gebouwen. ,,Dat zie je terug in de hoogte van een muurtje waar je net overheen kunt kijken, of net niet natuurlijk.”

Is dat niet een beetje…? ,,Nu wel. De Romeinse bouwmeester Vitruvius is er eigenlijk al mee begonnen, maar Corbusier heeft het opnieuw geïnterpreteerd en uitgewerkt. Natuurlijk hebben architecten er altijd wel op een bepaalde manier mee rekening gehouden.”

Sommigen geven echter een nieuwe betekenis aan de rol van het menselijk lichaam in de architectuur. Hij voert Coop Himmelblau als voorbeeld op. ,,Die heeft een stadsdeel ontworpen in de vorm van een oog, dus ook met een iris erin.”

Het wordt een beetje onrustig aan de andere kant van de lijn. ,,Ik ben ook maar een student. Misschien moet je toch even naar Zürich bellen.” Dat wordt waarschijnlijk een zeer lang, ingewikkeld verhaal en een kostbare grap, dus liever niet.

Dan maar een citaat van Sartre: ,,Mijn lichaam is overal: de bom die mijn huis vernielde vernietigde ook mijn lichaam, in zoverre is dat huis ook een indicatie voor mijn lichaam.”

Dit biedt aanknopingspunten. ,,Gebouwen zijn een verlengstuk van het lichaam en kunnen er heel sterk op inwerken. In een gotische kerk voel je je heel klein bijvoorbeeld.”

We zijn er nog niet helemaal. Hoe zit het met de eerste spreker Bernard Tschumi, beroemd door het Parijse Parc de la Villette? ,,Hij heeft een park gemaakt waarin hij samenhang heeft gebracht door op de kruispunten van het grid follies te plaatsen.”

Maar wat heeft dat met het menselijk lichaam te maken? ,,Ja, dat weet ik ook niet. (stilte) Tegenwoordig kun je allerlei protheses en faceliften krijgen. Echt, als je wilt kan ik je direct doorverbinden met Zürich. En anders moeten de mensen maar de lezingen bezoeken, dan krijgen ze wel een antwoord.”

‘Corporealities’ wordt vanavond donderdag 26 september in Zaal A op de Faculteit Bouwkunde om 19.00 uur geopend door prof.ir. Peter Luscuere. Bernard Tschumi zal spreken over ‘Bodies inscribing Space’. Interventie door Ole Bouman.

Mannus van der Laan

Onder de titel ‘Corporealities’ vindt vanavond bij Bouwkunde de eerste lezing plaats in een cyclus over de rol van het menselijk lichaam in relatie tot de moderne architectuur. Vijf prominente architectuurdocenten zullen op faculteit Bouwkunde en in het NAi hierover een voordracht houden.

Eerst even een stukje persbericht: ,,Het thema van de lezingenreeks ‘Corporealities’ (letterlijk lichamelijkheden) is ontleend aan het boek van de Amerikaanse filosoof Mark Jones, met de titel ‘The Body in the Mind – The Bodily Basis of Meaning, Imagination and Reason’. In dit boek uit 1987 wordt de perceptie-theorie (die in de jaren zeventig nog een modern(-istisch)e architectuurvisie onderbouwde en daarna uit het debat verdween) op een omzichtige, systematische en heldere manier op een nieuwe, postmoderne leest gezet.”

Een betrokken student wil wel een toelichting geven, maar bekent eerlijk dat hij geen kenner is. Beter was het om de gastcurator hierover te spreken, maar die zit in Zürich.

De vraag is wat de rol is van het menselijk lichaam in relatie tot de moderne architectuur. Volgens de student heeft Corbusier een maatsysteem ontwikkeld dat ontleend is aan het lichaam. Hij paste dat toe in zijn gebouwen. ,,Dat zie je terug in de hoogte van een muurtje waar je net overheen kunt kijken, of net niet natuurlijk.”

Is dat niet een beetje…? ,,Nu wel. De Romeinse bouwmeester Vitruvius is er eigenlijk al mee begonnen, maar Corbusier heeft het opnieuw geïnterpreteerd en uitgewerkt. Natuurlijk hebben architecten er altijd wel op een bepaalde manier mee rekening gehouden.”

Sommigen geven echter een nieuwe betekenis aan de rol van het menselijk lichaam in de architectuur. Hij voert Coop Himmelblau als voorbeeld op. ,,Die heeft een stadsdeel ontworpen in de vorm van een oog, dus ook met een iris erin.”

Het wordt een beetje onrustig aan de andere kant van de lijn. ,,Ik ben ook maar een student. Misschien moet je toch even naar Zürich bellen.” Dat wordt waarschijnlijk een zeer lang, ingewikkeld verhaal en een kostbare grap, dus liever niet.

Dan maar een citaat van Sartre: ,,Mijn lichaam is overal: de bom die mijn huis vernielde vernietigde ook mijn lichaam, in zoverre is dat huis ook een indicatie voor mijn lichaam.”

Dit biedt aanknopingspunten. ,,Gebouwen zijn een verlengstuk van het lichaam en kunnen er heel sterk op inwerken. In een gotische kerk voel je je heel klein bijvoorbeeld.”

We zijn er nog niet helemaal. Hoe zit het met de eerste spreker Bernard Tschumi, beroemd door het Parijse Parc de la Villette? ,,Hij heeft een park gemaakt waarin hij samenhang heeft gebracht door op de kruispunten van het grid follies te plaatsen.”

Maar wat heeft dat met het menselijk lichaam te maken? ,,Ja, dat weet ik ook niet. (stilte) Tegenwoordig kun je allerlei protheses en faceliften krijgen. Echt, als je wilt kan ik je direct doorverbinden met Zürich. En anders moeten de mensen maar de lezingen bezoeken, dan krijgen ze wel een antwoord.”

‘Corporealities’ wordt vanavond donderdag 26 september in Zaal A op de Faculteit Bouwkunde om 19.00 uur geopend door prof.ir. Peter Luscuere. Bernard Tschumi zal spreken over ‘Bodies inscribing Space’. Interventie door Ole Bouman.

Mannus van der Laan

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.