Een hooischuur met de status van stacaravan

,,Is dat nu het paviljoen? Nou, leuk hoor”, vindt een eerstejaars bij het zien van de transluscente doos bij de ingang van de faculteit Bouwkunde. Het paviljoen, gebouwd door studenten om het honderdjarig jubileum van Stylos onvergetelijk te maken, wordt morgen, vrijdag 30 september, onder de naam ‘Laaven’ geopend.

,,Naïef”, zegt vierdejaars student Francis van Haren, voorzitter van de bouwcommissie, ,,dat waren we in het begin zeker.” De bedoeling was dat het paviljoen in twaalf weken gebouwd zou worden. ,,Op 11 mei zou het af zijn, op mijn verjaardag.” Grote oorzaak van vertraging waren de sponsors. ,,Het grootste gedeelte van het paviljoen is in natura gesponsord. Probleem is dat je dan minder te zeggen hebt over de leveringstijd.”

Ontevreden is Van Haren niet: ,,Er waren altijd wel mensen die wilden meehelpen.” Nog steeds zijn studenten enthousiast aan het werk. ,,Verliefd”, is Willeke van de Groep, de dagelijkse bouwcoördinatrice. ,,Je krijgt gewoon een speciale band met het gebouw. Het wordt iets van jezelf.”

Problemen met de gemeente waren er in ieder geval niet. ,,Het mooiste ’tijdelijke gebouw’ dat we ooit gezien hebben.” Dat vond de Welstandscommissie van de gemeente Delft bij de aanvraag van de vergunning. Het gebouwtje – dat een getaxeerde waarde heeft van 3,5 ton – heeft nu de status van stacaravan. ,,Puur omdat een vijfjarige vergunning veel makkelijker te krijgen is”, vertelt Van Haren.

Het is evenwel de bedoeling dat het paviljoen de eeuwwisseling haalt. Over de vraag of het paviljoen over vijf jaar moet worden gesloopt, ligt hij niet wakker: ,,Er is niemand die dit gebouw over vijf jaar weg wil hebben.”

,,De meesten zien het als een introverte doos”, aldus Van Haren, maar zelf heeft hij een ander beeld: ,,Ik vergelijk het liever met het een vrouw in bikini: verhullend. Dat is toch veel spannender?”
Hooischuur

Uiterlijk heeft het paviljoen de vorm van een licht doorlatende doos met een grote ingang die men bereikt over een met gras bedekte hellingbaan. De hellingbaan eindigt binnen in het gebouw in de ‘houten kooi’, een kleine verdieping die in het gebouw ‘zweeft’. Het geheel is geïnspireerd op een Noorse hooischuur. Het hooi wordt vanaf boven naar beneden in de schuur gestort. Net als bij de hooischuur is de grote ingang niet de hoofdingang. Bezoekers gebruiken een kleinere deur aan de zijkant van het paviljoen.

Binnen wordt de bezoeker omgeven door de vele kolommen. De ontwerper, oud-student Geir Eide, ziet het als een nuttige wisselwerking. ,,In ‘Laaven’ is de ruimte fysiek aanwezig endringt zich op. Deze ruimtelijke confrontatie moet leiden tot een dialoog tussen gebruiker/activiteit en de ruimte, die tot creatieve oplossingen leidt bij het inrichten”, schrijft hij in zijn toelichting op het ontwerp.

Om het effect van de kolommen te bepalen en om de optimale afstand van de kolommen te vinden, zijn experimenten op het strand van Scheveningen uitgevoerd. ,,Het resultaat is dat de kolommen niet in de weg staan”, zegt Van Haren. ,,Ze vormen een deel van de ruimte.”

Over de opening is hij vaag. ,,Op een leuke manier laten we zien dat het gebouw geopend wordt”, aldus Van Haren op geheimzinnige toon.