Prachtige sportprestaties combineren met uitdagend werk en tomeloze ambitie. Joost Schreve bewijst dat het kan. Hij werkte in Parijs, Silicon Valley en Amsterdam, liep marathons in New York en Parijs, en beklom de Mera Peak en de Cho Oyu in Nepal.
Delen
Naam: Joost Schreve
Leeftijd: 29
Studie: werktuigbouwkunde
Afstudeerrichting: systeem- en regeltechniek
Afstudeerjaar: 2001
Woonplaats: Amsterdam
Verliefd/verloofd/getrouwd: samenwonend
Loopbaan: was tweeënhalf jaar projectmanager bij internetbedrijf Fredhopper in Amsterdam en is nu werkzoekend. Start in september een internationale MBA op het fameuze Stanford in de Verenigde Staten.
(Foto’s: Hans Stakelbeek)
Twaalf kilo onder zijn normale gewicht en nog bijkomend van de kou op achtduizend meter, vertelt Schreve enthousiast over zijn recentste avontuur. Samen met oud-TU’er Greg Nieuwenhuys beklom hij de Cho Oyu, zesde in de rij van ’s werelds hoogste bergen. En als eerste Nederlander skiede Nieuwenhuys vanaf 8201 meter hoogte terug richting basecamp. Schreve haalde de top helaas niet, hij moest wegens oogproblemen afzien van de tweede toppoging. “Op zo’n grote hoogte is je bloed dikker en stroomt het harder. Daardoor kunnen kleine bloedinkjes ontstaan. Ik had de pech dat ik precies in het midden van mijn linkeroog een bloeding kreeg, waardoor ik slecht kon zien.” Zowel de meereizende teamarts als oogspecialisten in Nederland verzekerden Schreve dat verder klimmen te gevaarlijk was. “Als ik toch verder was gegaan, zou ik mijn oog permanent hebben beschadigd”, zegt de werktuigbouwkundige.
Zijn passie voor klimmen en skiën ontstond lang geleden. Sinds tien jaar noemt hij zichzelf een fanatiek skiër. “Ik wil iedere keer dat ik ski echt beter worden. Het moet steeds steiler en harder.” Tijdens zijn studie ging Schreve geregeld met vrienden een weekend naar de Alpen en hij was voorzitter van de Delftse Studenten Alpen Club, een ondervereniging van het corps. Dat zowel zijn vader als moeder enthousiaste bergbeklimmers zijn, speelde volgens hem geen bewuste rol bij zijn voorliefde voor de sport. “Ik heb wel het idee dat ik het zelf heb ontdekt.”
Silicon Valley
Na de middelbare school wilde hij eigenlijk economie studeren, maar op aandringen van zijn omgeving koos hij voor Delft. “Als je nu economie kiest, kan je nooit meer de bÈta-kant op, maar andersom kan dat wel”, luidde het advies. De eerste paar jaar in Delft boeide zijn studie hem niet veel, maar toen hij eenmaal een afstudeerrichting had gekozen veranderde dat. “De vakgroep had een heel enthousiaste teamhoofd, professor Bosgra, en daardoor was het hele team enthousiast.” Schreve besloot voor hij begon aan zijn afstudeerproject eerst nog stage te lopen. Omdat hij graag in het beroemde Silicon Valley wilde werken, richtte hij zijn aandacht op bedrijven in dat gebied. “De internet-hype was toen op zijn hoogtepunt en ze stonden te springen om mensen.” Hij kwam terecht bij ClickAction, een klein softwarebedrijf dat zich bezighield met e-mailmarketing. Binnen een week hield hij een presentatie voor de CEO, die direct zei: “Okee, volgende week heb je het plan af.” Het was hard werken, maar Schreve kreeg er ook veel verantwoordelijkheid voor terug. “Ik zag op een gegeven moment een Europees bedrijf dat misschien door ClickAction kon worden overgenomen. Toen ik het de baas vertelde, vroeg hij meteen of ik ze al had gebeld en gaf me opdracht er direct achteraan te gaan.” Ruim twee maanden verbleef Schreve in Silicon Valley. “Het was de leukste periode uit mijn leven”, zegt hij resoluut.
Terug in Europa begon hij aan zijn afstudeerproject bij Renault in Parijs. Tegelijkertijd verrichtte hij nog wat werkzaamheden voor zijn voormalig werkgever, die probeerde de oversteek naar Europa te maken. Een klein jaar woonde hij in hartje Parijs. Renault kon een appartement regelen, maar Schreve prefereerde een woning in het centrum, dus regelde zelf wat. “Als ik mijn voordeur opende, keek ik recht op de Eiffeltoren”, zegt hij enthousiast. Ook over zijn opdracht is hij zeer tevreden: “Het was fantastisch, en mijn project was ook echt van belang voor Renault.” Hij ontwikkelde een wiskundig model waarmee auto’s op een stabielere manier in de bochten kunnen afremmen. Op basis van de linker- en rechterwielsnelheid en de stuurhoek bepaalt het computermodel de zijwaartse versnelling, die vervolgens gebruikt wordt om de remkracht aan te sturen. Toch miste Schreve bij Renault de directe impact die hij bij het veel kleinere ClickAction wel had. “Als het meezit komt zo’n model na zes jaar eindelijk op de markt, maar dan hebben er zo veel mensen aan gewerkt en dingen veranderd, dat het niet echt meer mijn ontwerp is.”
Vakantiehuisje
De conclusie na zijn afstuderen was dan ook dat hij wilde werken bij een klein Nederlands softwarebedrijf. Net na het barsten van de bubble was dat moeilijk, want juist veel kleine bedrijfjes waren failliet. “Maar van de enkele bedrijven die je vindt, weet je wel dat ze goed zijn, want die hebben het overleefd”, redeneert de alpinist. Via via vond hij Fredhopper en werd aangenomen als werknemer nummer negen. “Het verschil met een groot bedrijf was meteen duidelijk. Ik belde Fredhopper en kon direct de volgende dag langskomen. Weer een dag later kreeg ik een aanbieding.” Het bedrijf probeert internet gebruiksvriendelijker te maken en doet dat door klanten meer keuzemogelijkheden te geven en die keuzes meer te laten aansluiten op hun wensen. Schreve: “Als je bijvoorbeeld een vakantiehuisje wilt huren via internet, moet je vaak als eerste een land kiezen. Maar het is veel klantvriendelijker als je ook kunt kiezen op de aard van de lokatie of het aantal slaapkamers. Dan krijgt de klant een beter passende selectie. Fredhopper bouwt voor grote klanten als Philips en Wehkamp dergelijk sites. Door deze aanpak, multidimensional browsing, stijgen de verkoopresultaten aanzienlijk.”
Eind vorig jaar vertrok de alumnus bij het Amsterdamse bedrijf. Niet alleen omdat de voorbereidingen voor het ski8000-avontuur al zijn tijd in beslag namen, maar vooral ook vanwege het gebrek aan doorgroeimogelijkheden binnen Fredhopper. “Ik was projectmanager en zat direct onder het vierkoppige managementteam. Geen van de managers was van plan te vertrekken, dus een promotie zat er voor mij niet in.” Na tweeënhalf jaar was Schreve toe aan een nieuwe uitdaging.
In september vertrekt hij opnieuw naar Silicon Valley. Dit keer niet om te werken, maar er om te studeren. Aan het prestigieuze Stanford begint hij dan zijn MBA-opleiding. “Minder dan tien procent van de mensen die zich aanmelden wordt aangenomen”, zegt hij trots. “De eerste paar maanden van de opleiding schijnen erg zwaar te zijn. Tachtig uur per week is dan normaal.” Toch kijkt hij er naar uit. “Silicon Valley is prachtig. Het is heel ruim opgezet en de natuur is mooi.” Zijn vriendin vertrekt eveneens naar de vallei onder San Francisco en wil proberen daar werk te vinden.
Ski8000
Het instandhouden van de relatie was het afgelopen halfjaar niet bepaald gemakkelijk. Schreve hield zich fulltime bezig met de voorbereidingen voor de beklimming van de Cho Oyu en verbleef in totaal tweeënhalve maand in het buitenland. “Trainen is het belangrijkst van de voorbereiding”, zegt hij. “We trainden zes keer per week, veelal hardlopen en fitness. Daarnaast moesten we materiaalsponsors en financiele sponsors werven. En media-aandacht regelen.” Het vinden van materiaalsponsors bleek gemakkelijker dan het aantrekken van financiële sponsors, maar uiteindelijk is het gelukt vrijwel de hele begroting van 80.000 euro te dekken met sponsorgelden. “We hebben onze kampen vernoemd naar financiële sponsors, dat werkte goed”, vertelt de avonturier. Terwijl zijn teamgenoot onderweg was naar de top, verkocht Schreve in het basiskamp nog wat tenten en zuurstofflessen en gebruiksrechten voor de door het team aangelegde touwen. “Zo heb ik het kleine gat dat nog in de begroting zat gedicht.” Ook redde hij een Zweed het leven. “Die man stond om halfdrie ’s nachts voor onze tent te roepen om een dokter. Helaas zijn er veel mensen die totaal onvoorbereid zo’n berg beklimmen en elk jaar sterft er wel iemand op deze berg.”
De komende twee jaar zit een nieuwe expeditie er voor Schreve vanwege zijn studie niet in, maar een volgende tocht komt er zeker. “Het wordt een nog hogere berg. Misschien wel de Everest.”
‘Als het meezit komt zo’n automodel na zes jaar eindelijk op de markt’
Naam: Joost Schreve
Leeftijd: 29
Studie: werktuigbouwkunde
Afstudeerrichting: systeem- en regeltechniek
Afstudeerjaar: 2001
Woonplaats: Amsterdam
Verliefd/verloofd/getrouwd: samenwonend
Loopbaan: was tweeënhalf jaar projectmanager bij internetbedrijf Fredhopper in Amsterdam en is nu werkzoekend. Start in september een internationale MBA op het fameuze Stanford in de Verenigde Staten.
(Foto’s: Hans Stakelbeek)
Twaalf kilo onder zijn normale gewicht en nog bijkomend van de kou op achtduizend meter, vertelt Schreve enthousiast over zijn recentste avontuur. Samen met oud-TU’er Greg Nieuwenhuys beklom hij de Cho Oyu, zesde in de rij van ’s werelds hoogste bergen. En als eerste Nederlander skiede Nieuwenhuys vanaf 8201 meter hoogte terug richting basecamp. Schreve haalde de top helaas niet, hij moest wegens oogproblemen afzien van de tweede toppoging. “Op zo’n grote hoogte is je bloed dikker en stroomt het harder. Daardoor kunnen kleine bloedinkjes ontstaan. Ik had de pech dat ik precies in het midden van mijn linkeroog een bloeding kreeg, waardoor ik slecht kon zien.” Zowel de meereizende teamarts als oogspecialisten in Nederland verzekerden Schreve dat verder klimmen te gevaarlijk was. “Als ik toch verder was gegaan, zou ik mijn oog permanent hebben beschadigd”, zegt de werktuigbouwkundige.
Zijn passie voor klimmen en skiën ontstond lang geleden. Sinds tien jaar noemt hij zichzelf een fanatiek skiër. “Ik wil iedere keer dat ik ski echt beter worden. Het moet steeds steiler en harder.” Tijdens zijn studie ging Schreve geregeld met vrienden een weekend naar de Alpen en hij was voorzitter van de Delftse Studenten Alpen Club, een ondervereniging van het corps. Dat zowel zijn vader als moeder enthousiaste bergbeklimmers zijn, speelde volgens hem geen bewuste rol bij zijn voorliefde voor de sport. “Ik heb wel het idee dat ik het zelf heb ontdekt.”
Silicon Valley
Na de middelbare school wilde hij eigenlijk economie studeren, maar op aandringen van zijn omgeving koos hij voor Delft. “Als je nu economie kiest, kan je nooit meer de bÈta-kant op, maar andersom kan dat wel”, luidde het advies. De eerste paar jaar in Delft boeide zijn studie hem niet veel, maar toen hij eenmaal een afstudeerrichting had gekozen veranderde dat. “De vakgroep had een heel enthousiaste teamhoofd, professor Bosgra, en daardoor was het hele team enthousiast.” Schreve besloot voor hij begon aan zijn afstudeerproject eerst nog stage te lopen. Omdat hij graag in het beroemde Silicon Valley wilde werken, richtte hij zijn aandacht op bedrijven in dat gebied. “De internet-hype was toen op zijn hoogtepunt en ze stonden te springen om mensen.” Hij kwam terecht bij ClickAction, een klein softwarebedrijf dat zich bezighield met e-mailmarketing. Binnen een week hield hij een presentatie voor de CEO, die direct zei: “Okee, volgende week heb je het plan af.” Het was hard werken, maar Schreve kreeg er ook veel verantwoordelijkheid voor terug. “Ik zag op een gegeven moment een Europees bedrijf dat misschien door ClickAction kon worden overgenomen. Toen ik het de baas vertelde, vroeg hij meteen of ik ze al had gebeld en gaf me opdracht er direct achteraan te gaan.” Ruim twee maanden verbleef Schreve in Silicon Valley. “Het was de leukste periode uit mijn leven”, zegt hij resoluut.
Terug in Europa begon hij aan zijn afstudeerproject bij Renault in Parijs. Tegelijkertijd verrichtte hij nog wat werkzaamheden voor zijn voormalig werkgever, die probeerde de oversteek naar Europa te maken. Een klein jaar woonde hij in hartje Parijs. Renault kon een appartement regelen, maar Schreve prefereerde een woning in het centrum, dus regelde zelf wat. “Als ik mijn voordeur opende, keek ik recht op de Eiffeltoren”, zegt hij enthousiast. Ook over zijn opdracht is hij zeer tevreden: “Het was fantastisch, en mijn project was ook echt van belang voor Renault.” Hij ontwikkelde een wiskundig model waarmee auto’s op een stabielere manier in de bochten kunnen afremmen. Op basis van de linker- en rechterwielsnelheid en de stuurhoek bepaalt het computermodel de zijwaartse versnelling, die vervolgens gebruikt wordt om de remkracht aan te sturen. Toch miste Schreve bij Renault de directe impact die hij bij het veel kleinere ClickAction wel had. “Als het meezit komt zo’n model na zes jaar eindelijk op de markt, maar dan hebben er zo veel mensen aan gewerkt en dingen veranderd, dat het niet echt meer mijn ontwerp is.”
Vakantiehuisje
De conclusie na zijn afstuderen was dan ook dat hij wilde werken bij een klein Nederlands softwarebedrijf. Net na het barsten van de bubble was dat moeilijk, want juist veel kleine bedrijfjes waren failliet. “Maar van de enkele bedrijven die je vindt, weet je wel dat ze goed zijn, want die hebben het overleefd”, redeneert de alpinist. Via via vond hij Fredhopper en werd aangenomen als werknemer nummer negen. “Het verschil met een groot bedrijf was meteen duidelijk. Ik belde Fredhopper en kon direct de volgende dag langskomen. Weer een dag later kreeg ik een aanbieding.” Het bedrijf probeert internet gebruiksvriendelijker te maken en doet dat door klanten meer keuzemogelijkheden te geven en die keuzes meer te laten aansluiten op hun wensen. Schreve: “Als je bijvoorbeeld een vakantiehuisje wilt huren via internet, moet je vaak als eerste een land kiezen. Maar het is veel klantvriendelijker als je ook kunt kiezen op de aard van de lokatie of het aantal slaapkamers. Dan krijgt de klant een beter passende selectie. Fredhopper bouwt voor grote klanten als Philips en Wehkamp dergelijk sites. Door deze aanpak, multidimensional browsing, stijgen de verkoopresultaten aanzienlijk.”
Eind vorig jaar vertrok de alumnus bij het Amsterdamse bedrijf. Niet alleen omdat de voorbereidingen voor het ski8000-avontuur al zijn tijd in beslag namen, maar vooral ook vanwege het gebrek aan doorgroeimogelijkheden binnen Fredhopper. “Ik was projectmanager en zat direct onder het vierkoppige managementteam. Geen van de managers was van plan te vertrekken, dus een promotie zat er voor mij niet in.” Na tweeënhalf jaar was Schreve toe aan een nieuwe uitdaging.
In september vertrekt hij opnieuw naar Silicon Valley. Dit keer niet om te werken, maar er om te studeren. Aan het prestigieuze Stanford begint hij dan zijn MBA-opleiding. “Minder dan tien procent van de mensen die zich aanmelden wordt aangenomen”, zegt hij trots. “De eerste paar maanden van de opleiding schijnen erg zwaar te zijn. Tachtig uur per week is dan normaal.” Toch kijkt hij er naar uit. “Silicon Valley is prachtig. Het is heel ruim opgezet en de natuur is mooi.” Zijn vriendin vertrekt eveneens naar de vallei onder San Francisco en wil proberen daar werk te vinden.
Ski8000
Het instandhouden van de relatie was het afgelopen halfjaar niet bepaald gemakkelijk. Schreve hield zich fulltime bezig met de voorbereidingen voor de beklimming van de Cho Oyu en verbleef in totaal tweeënhalve maand in het buitenland. “Trainen is het belangrijkst van de voorbereiding”, zegt hij. “We trainden zes keer per week, veelal hardlopen en fitness. Daarnaast moesten we materiaalsponsors en financiele sponsors werven. En media-aandacht regelen.” Het vinden van materiaalsponsors bleek gemakkelijker dan het aantrekken van financiële sponsors, maar uiteindelijk is het gelukt vrijwel de hele begroting van 80.000 euro te dekken met sponsorgelden. “We hebben onze kampen vernoemd naar financiële sponsors, dat werkte goed”, vertelt de avonturier. Terwijl zijn teamgenoot onderweg was naar de top, verkocht Schreve in het basiskamp nog wat tenten en zuurstofflessen en gebruiksrechten voor de door het team aangelegde touwen. “Zo heb ik het kleine gat dat nog in de begroting zat gedicht.” Ook redde hij een Zweed het leven. “Die man stond om halfdrie ’s nachts voor onze tent te roepen om een dokter. Helaas zijn er veel mensen die totaal onvoorbereid zo’n berg beklimmen en elk jaar sterft er wel iemand op deze berg.”
De komende twee jaar zit een nieuwe expeditie er voor Schreve vanwege zijn studie niet in, maar een volgende tocht komt er zeker. “Het wordt een nog hogere berg. Misschien wel de Everest.”
‘Als het meezit komt zo’n automodel na zes jaar eindelijk op de markt’
Comments are closed.