Een campus als een legpuzzel

De zoektocht naar ruimte voor nieuwe onderwijsgebouwen is één van de meest prangende opdrachten voor de universiteit. Studentenaantallen stijgen, bestaande onderwijsruimte voldoet niet aan de huidige gebruikswensen en vooral in tentamentijd zoeken studenten geregeld tevergeefs naar een zelfstudieplek.

Voor het eerstvolgende nieuwe onderwijsgebouw, dat al per september 2019 in gebruik moet, denkt facilitair management en vastgoed (FMVG) ruimte gevonden te hebben achter de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. De dienst onderzoekt nu welke consequenties de bouw van het pand met 1600 onderwijsplaatsen zal hebben. Dat die er zullen zijn, blijkt tijdens een bezoek aan het terrein.

Onderzoeksopstelling
Het gebied dat vastgoed op het oog heeft, is namelijk niet leeg. Er staat de in onbruik geraakte Stevin IV-hal, die sowieso wordt gesloopt. Maar er is ook het op het eerste gezicht rommelige terrein ernaast. Daar is een soort milieustraat met hout en afgedankte bureaustoelen, studenten uit de naastgelegen D:Dreamhall parkeren er hun aanhangers en er is een koeltoren voor de Stevin II-hal.

Maar dat is niet alles, vertelt de in blauwe labjas gestoken Michele van Aggelen, die er net aan komt lopen. Hij steekt van wal over de werking en het belang van de onderzoeksopstelling Lintrack waarvan hij technisch medewerker is. De opstelling neemt het terrein grotendeels in beslag. Dat valt niet meteen op, doordat hij grotendeels uit banen asfalt bestaat.

De CiTG-sectie pavement engineering gebruikt Lintrack voor onderzoek naar de kwaliteit van nieuwe soorten asfalt. Binnenin een verrijdbare loods rijdt een vrachtwagenwiel met twintig kilometer per uur op en neer over het asfalt. Zo gauw Van Aggelen de deur opent, stopt het wiel met rijden. “Veiligheidsmaatregelen”, legt hij uit. Buiten wijst hij op andere stroken asfalt, sommige met duidelijke spoorvorming. De onderzoeksopstelling kan in zijn geheel over elke gewenste baan heen geschoven worden.

Oosterscheldezand
Het meest bijzondere aan deze locatie is echter de ondergrond, vertelt Van Aggelen. “Die bestaat uit vijf meter Oosterscheldezand, een laag die in de loop der jaren tot rust is gekomen. Dat is heel belangrijk voor nauwkeurig onderzoek.” Het is één van de pijnpunten die naar voren zullen komen uit de studie van fmvg. Want een plek met zo’n ondergrond is sowieso nergens te vinden.

Het lab zou liefst ook niet te ver van de faculteit af moeten liggen. Studenten doen er immers practica, promovendi voeren er tests uit. En dan is er de kwestie van de nieuw bestelde onderzoeksopstelling met meer testmogelijkheden en minder geluidsoverlast, waarvan de bouw op deze plek eigenlijk al gaande had moeten zijn. Waar die moet komen als het onderwijsgebouw voorrang krijgt? Van Aggelen weet het niet zo snel. Zijn afdeling wil een nieuw onderwijsgebouw zeker niet dwarsbomen, verzekert hij, maar de universiteit moet wel een oplossing verzinnen voor Lintrack.

Lange gangen
De TU moet ook ruimte vinden voor meer nieuwbouw voor de faculteit Technische Natuurwetenschappen. De renovatieplannen die in ontwikkeling waren voor het gebouw naast de aula zijn stop gezet. Het project werd simpelweg te duur voor een gebouw dat nooit optimaal ingedeeld kan worden door de lange gangen en de grote ruimtes.

Een projectgroep onderzoekt daarom waar nieuwbouw zou kunnen komen. Van de uitkomsten is nu nog niks te zeggen, meldt FMVG. Ook vragen over wanneer de nieuwbouw klaar moet zijn en over wat er met het huidige gebouw gebeurt, komen te vroeg. Voorspellen is nu eenmaal moeilijk met zoveel variabelen.

Onverantwoord duur
Dat blijkt ook één deur verderop, bij CiTG. De renovatie van dat gebouw staat ‘on hold’, dat is geen nieuws. Nu is echter ook de herindeling van het glazen kopgebouw van de baan. Die zou, samen met een renovatie van de glazen gevel, wel doorgaan. Intern zouden laboratoria en kantoren van de afdelingen geoscience and remote sensing en geoscience and engineering een logischer indeling krijgen terwijl de weinig lucht- en waterdichte gevel zou worden aangepakt.

Van die plannen gaat alleen dat laatste deel door, omdat dat pure noodzaak is. “De herindeling is erg kostbaar. Wetende dat de vraag elders op de campus groter is, moet je je afvragen of deze investeringen verantwoord zijn”, vertelt FMVG-ontwikkelaar Heleen ter Ellen. Daarom is er nu een uitvoeringsbudget voor alleen de gevelrenovatie aangevraagd bij het cvb . FMVG hoopt in de zomer van 2017 met het werk te kunnen beginnen, rekening houdend met het onderzoek in het gebouw.

RoboValley
En zo staat iedere beslissing over vastgoed in verbinding met een andere. Voor RoboValley, onderdeel van het Delft Robotics Institute, pakt dat gunstig uit. De incubator voor robotica-startups groeit uit zijn jasje op de huidige locatie bij het Science Centre aan de Mijnbouwstraat. Gelukkig dat om de hoek aan de Julianalaan net het onderkomen van biotechnologie is vrijgekomen. Die afdeling is deze zomer verhuisd naar een spiksplinternieuw gebouw in TU-Zuid.

Lange tijd was het onduidelijk wat de universiteit met het afgedankte, maar niettemin architectonisch aansprekende pand aan moest. Voor de meeste vierkante meters blijft die vraag open, aangezien ze moeilijk aanpasbaar zijn aan de wensen van nu. Voor RoboValley is het echter gelukt tweeduizend vierkante meter aan te wijzen, allen gelegen links van de oude hoofdingang. “Een likje verf, nieuwe vloerbedekking en wat gaten dichten en dan kunnen de startups er 1 november in”, aldus Ter Ellen. De TU slaat dan twee vliegen in één klap: vierkante meters zijn verhuurd aan derden, én er is voldaan aan die andere kerntaak naast onderwijs en onderzoek: valorisatie van kennis.