Het Binnenhof wordt vanaf 2020 gerenoveerd. Studievereniging Stylos verkende in een masterclass op 16 november de mogelijkheden voor duurzaamheid.
In Den Haag is alles politiek, verklaarde directeur Martijn Wolthuis van het Rijksvastgoedbedrijf tijdens de afsluitende borrel. In Den Haag wint niet de beste oplossing, maar degene die de meeste consensus weet te verzamelen. Het is nu eenmaal zo dat sommige partijen weglopen met duurzaamheid en dat andere het geldverspilling vinden. De renovatie van het Binnenhof, die gepland is van 2020 tot 2025, speelt zich in dat spanningsveld af.
Ir. Marc van Roosmalen, architect bij de Rijksvastgoedbedrijf, verzorgde de inleidende rondleiding door de Ridderzaal, rolzaal, kelders, zolders en Eerste Kamergebouw. Zijn specialisme is het bewoonbaar maken van monumenten. Hij liet zien dat er al achthonderd jaar gebouwd, verbouwd en gerenoveerd wordt op dit oudste stukje van de hofstad. Wat dat betreft is de komende verbouwing er een in een lange reeks.
Afgezien van lekkages is volgens Van Roosmalen de schil van de gebouwen rond het Binnenhof wel in orde, maar het mankeert vooral aan achterhaalde technische installaties. Het licht is slecht, overal lopen onbegrepen pijpen en kabels, ventilatie ontbreekt, en talloze trappen bemoeilijken toegankelijkheid en logistiek.
Tijdens de workshop in het statige Johan de Witthuis gingen de 34 studenten aan de slag. Van Roosmalen schetste de uitdaging van het renoveren in een monument. “Het Binnenhof is zeer monumentaal. En het wordt zeer intensief gebruikt. Dat botst.” Ilse van de Berg van De Groene Grachten deelde haar ervaring met het verduurzamen van monumentale panden. Ze had er zelfs een groene menukaart voor ontwikkeld. Studenten werden uitgedaagd om met gedurfde oplossingen te komen voor vijf thema’s: warmte, water en groen, elektriciteit, isolatie & verwarming en gebruik.
Drie uur later vonden de presentaties plaats waarbij de studenten hun oplossingen voor het voetlicht brachten. Ze stelden voor stroom op te wekken met kleine zonnepaneeltjes die het leisteen op het dak zou vervangen. Een andere stroombron zouden de zestigduizend bezoekers per jaar kunnen zijn door ze over stroomopwekkende tegels te laten lopen. Verschillende groepen stelden voor om het Binnenhof te voorzien van een glazen dak. De warmte die zich daaronder verzamelt zou opgeslagen kunnen worden, of als een zonneschoorsteen een natuurlijke ventilatie door het gebouw op gang kunnen brengen. Het water van de Hofvijver zou de aangezogen lucht kunnen koelen. Ook kassen op het dak en groene binnenplaatsen werden genoemd.
Van Roosmalen hoorde de ideeën met genoegen aan. Hij organiseerde de masterclass samen met Bouwkunde studievereniging Stylos om duurzaamheid ’te agenderen’. Hij weet dat een aantal politieke partijen duurzaamheid als geldverspilling ziet. Maar hij weet ook dat de regering in Europees verband heeft beloofd om in 2050 zo goed als fossielvrij te zijn. Dat is een van de tegenstellingen die het leven in Den Haag zo interessant maken. Frisse jonge ideeën zijn in die arena een middel om een controversieel thema weer eens aan te kaarten.
Als winnaar kwam de groep met Daktuinpolitiek uit de bus. Hun voorstel om daktuinen in te richten waar de achterkamertjespolitiek zich in een nieuw licht kon afspelen, viel in goede aarde bij de jury. Als tweede kwam ‘Het Glazen Torentje’ uit de bus en als derde ‘Binnenhof in Beweging’.
Het ging niet om het besparingspotentieel of om de haalbaarheid, verklaarde Martijn Wolthuis. Dit waren de meest politieke oplossingen en in Den Haag draait nu eenmaal alles om politiek. Meer algemeen drukte hij de studenten op het hart om je met adviezen te verplaatsen in je opdrachtgever.
–> Studenten met interesse in duurzame renovaties van monumenten kunnen voor een stage terecht bij zowel het Rijksvastgoedbedrijf als bij De Groene Grachten.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.