Opinie

Dresscode

Nederland is een tolerant land, in elk geval wat uiterlijk betreft. Je mag aantrekken wat je wilt, niemand zal je een strobreed in de weg leggen. Al heb je een drol op je voorhoofd getatoeëerd, of een asbak in je onderlip: je mag mee met de tram en je mag gewoon stemmen.

Toch kent ook ons tolerante vaderland zijn grenzen. Al weer enkele jaren geleden hebben scholen en universiteiten in Nederland besloten geen studenten meer in de klas toe te laten die een boerka dragen als gezichtsbedekking, met als argument dat je het gezicht moet kunnen zien van de persoon aan wie je les geeft. Prima regel, helemaal mee eens. Hoe kun je lesgeven aan of discussiëren met zo’n overbedekte dame, als je niet eens goed kan zien of er in die hoop lappen überhaupt wel een mens verscholen zit?
Ook de TU heeft inmiddels de kledingcodes aangescherpt, althans bij officiële gelegenheden. Hoogleraren mogen geen Mickey Mouse-stropdassen, zichtbare jarretels of Doc Martin-boots meer dragen onder de toga. En wie te laat komt aanhijgen bij de togakasten, mag niet meer meelopen in het cortège en moet als nederige burger tussen het gewone volk in de zaal plaatsnemen.
Ook bij diploma-uitreikingen is het protocol verscherpt. Voorbij zijn de tijden dat de afstudeerbegeleider in een T-shirt vol gaten met een baard van drie dagen op blote voeten kon komen aansloffen bij aanvang van de plechtigheid, met een vuile hand het diploma vanachter zijn oor uit zijn dreadlocks vissend. Tegenwoordig geldt de regel dat iedereen die uit hoofde van zijn functie aanwezig is, strak en minimaal in het pak moet verschijnen. If not than not, als jij je niet wilt conformeren aan de dresscode, dan feliciteer je de kersverse alumnus maar vanachter de huurpalm.
Toch vind ik deze kledingvoorschriften nog lang niet ver genoeg gaan. Bepaalde typen kleding kunnen namelijk wel degelijk permanente schade toebrengen, zowel aan de lichamelijke gezondheid van de drager als aan de geestelijke gezondheid van de beschouwer. Daarnaast kunnen bepaalde verschijningsvormen de omgeving zodanig afleiden, dat het primaire proces geheel wordt ontwricht. Ik zou daarom willen voorstellen dat het college van bestuur op korte termijn een vervolgbesluit neemt om abnormaliteiten in kleding en uiterlijk die hinder, sneeuwblindheid en misselijkheid kunnen veroorzaken uit te bannen. Ik wil het best opstellen, dat besluit.
Als ik mijn zin zou krijgen zou ik niet alleen geen boerka toestaan, maar ook:
– geen witte tennissokken in sandalen onder een pak
– geen gebloemde leggings maat 52 en bruine lipliner
– geen jezusnikes met roodgelakte teennagels
– geen geruite broekrokken of driekwartbroeken bij Rubensvrouwen
– geen te krappe overhemden waardoor behaarde buik zichtbaar wordt
– geen donkergroene slipovers onder mosterdkleurige ruitjescolberts
– geen neus- en oorhaar
– geen okselhaar dat uit de mouw van je T-shirt naar buiten komt
– geen truien met poezen
– EN GEEN BORDEAUXRODE SOKKEN IN BRUINE SCHOENEN ONDER EEN BLAUW PAK, JA!

Ellen Touw is hoofd van de dienst Onderwijs en Studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering. Vanaf deze week schrijft ze elke vier weken een column in Delta.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.